خدمات قابل ارائه در این بخش از سوی نیم نگاه هنرمندان:

غرفه وجشنواره

نمایشگاه: صنعتی کارآفرینی تبلیغاتی

فرهنگی

هنری

تجاری

گالری

جشنواره رادیو گویندگی مجری

کمدی

موسیقی/ خواننده

نمایش پرفورمنس

شعبده باز

روابط عمومی

چاپ و تبلیغات اخذ مجوزهای مربوطه فیلمبرداری تدوین

(جشنواره یا فستیوال) (Festival) به روز یا دوره‌ای از جشن‌ها یا آیین‌ها، یا به تعدادی ازرویدادهای فرهنگی(مانند نمایش و بررسی فیلم‌ها) که در یک مکان خاص رخ می‌دهد گفته می‌شود.جشنواره از دل جشن بیرون آمده است و ریشه های آن به دوران باستان باز می گردد و بیشتر جنبه مذهبی داشته است و به مرور زمان جنبه های دیگری نیز یافته است و امروزه دربیشتر جشنواره ها جنبه های هنری و فرهنگی چشمگیر است. یک جشنواره يعني نوبت ، مرتبه – به قول رودکي سمرقندي : گــُــل دگر ره به گلستان آمد/ واره باغ و بوستان آمد واره وقتي به آخر اسم ملحق شود معاني مختلفي پيدا مي کند از جمله ” نوبت شادي ” دو. جـَشن يعني مجلس شادماني، محفل نشاط – ضيافت – سُرور و شادي .جشنواره یا فستیوال برگزاری مراسمی است که برگزارکنندگانش می‌خواهند اتفاق خوشایندی که مثلاً سال پیش در عرصه‌های مختلف علمی، هنری، فرهنگی، صنعتی، ورزشی و نظایر آن رخ‌داده‌است، امسال مورد معرفی و تجلیل و تمجید قرار دهند. سخنرانان جشنواره می‌توانند در باب موضوع جشنواره صحبت کنند با این تفاوت که مطالب باید به‌سوی معرفی و تجلیل و تمجید میل داشته باشد. در برخی دیگر ازجشنواره‌هابه بزرگداشت یا تجلیل از محصولی خاص پرداخته می‌شود یا با معرفی جوایزی فصلی برای تشویق عموم در شرکت و مشارکت در رویداد خاصی تلاش می‌شود.

  • انواع جشنواره

    • ۱.۱جشنواره‌های فیلم

    • ۱.۲جشنواره موسیقی

    • ۱.۳جشنواره عکاسی

    • ۱.۴جشنواره ورزشی

    • ۱.۵جشنواره تئاتر

    • ۱.۶جشنواره‌های هنرهای تجسمی

  • جشنواره های فرهنگی وهنری

  • جشنواره اقوام و سنت ها

 

جشنواره‌های فیلم

 

در سال ۱۹۳۲ در دوران حکومت موسولینی در ایتالیا برای اولین بار نمایشگاهی به نام «نمایشگاه بین‌المللی هنر سینما» در شهر ونیز تشکیل گردید بعد از جنگ جهانی اخیر یعنی در سال ۱۹۴۶فستیوال سالیانه‌ای در شهر کان فرانسه ایجاد گردید، که امروزه یکی از مشهورترین فستیوال های سینمایی جهان محسوب می‌گردد. امروزه فستیوال های سینمایی زیادی در دنیا تشکیل می‌گردد و دارای اهمیت بین‌المللی می‌باشند و برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

  • جشنواره فیلم فجر:درایران

جشنوارهٔ فیلم فجر مهم‌ترین جشنواره سینمایی ایران است که از سال ۱۳۶۱ تاکنون در میانه بهمن ماه هر سال در تهران برگزار می‌گردد. تاکنون ۳۹ دوره از این جشنواره برگزار شده‌است که آخرین آن در سال ۱۳۹۹ بوده است. این جشنواره توسط بنیاد سینمایی فارابی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌شود.

  • جشنواره بين المللی چهلچراغ / فیلم کوتاه، مستند و داستانی

    پیام عاشورا همان زيربناي عقيدتي و فکري است که در امام حسين(علیه السلام) و شهداي‏ کربلا و اسراي اهل بيت(علیهم السلام) بود و سبب پيدايش آن حماسه و ماندگاري آن قيام شد. از این‏رو دبیرخانه جشنواره از میان مفاهیم سترگ عاشورا و نهضت کربلا موارد زیر را جهت دریافت آثار معرفی می‏نماید:
    • عزت و شرافت انسان
    • فتوت و جوانمردي حتي در برخورد با دشمن
    • نفي سازش با جور يا رضايت به ستم
    • اصلاح طلبي در جامعه
    • ايثار
    • وفا
    • لبيک گويي به فرياد استغاثه مظلومان


    جشنواره فيلم فجر بخش بین الملل / فیلم های بلند سینمایی

    بخش بین‌الملل جشنوراه فیلم فجر نیز به صورت جداگانه بعد از بخش جشنوارهٔ سینمای ایران در پنج بخش مختلف برگزار می‌گردد. به جز سیمرغ بلورین که برای بهترین فیلم اهدا می‌شود، سیمرغ سیمین برای دیگر رده‌های اهدا می‌شود. جایزه محمد امین و جایزه بین المذاهب از دیگر جوایز این جشنوراه است.


    جشنواره منطقه ای ژيار / فیلم کوتاه و عکس


    جشنواره خلق ایده ملی / کارگاه ایده پردازی و فیلم نامه نویسی

    جشنواره ملی رضوی / پویانمایی، فیلم کوتاه، مستند و داستانی


    جشن دنيای تصوير تندیس حافظ / جشن

    جایزه حافظ یک مراسم اعطای جوایز سالانه است که با تقدیر از دستاوردهای سینمایی در سینمای ایران برگزار می‌شود. اولین دوره جوایز حافظ، در ۱۳۷۶، توسط مجله دنیای تصویر برگزار شد و همین دلیل باعث شد که این مراسم به عنوان جایزه دنیای تصویر نیز شناخته شود. این تنها مراسم غیردولتی در میان جشنواره‌ها و جوایز سینمایی است که در ایران برگزار می‌شود. این جایزه به دلیل دارا بودن جوایز سینمایی و تلویزیونی، گلدن گلوب ایرانی محسوب می‌شود.

    علی معلم، بنیانگذار و سردبیر قبلی دنیای تصویر، این جایزه را در اواسط دهه ۷۰ هنگامی که سینمای ایران تحت تسلط دولت سنگین بود، ایجاد کرد. او با دیدن حضور و موفقیت سینمای ایران در جشنواره‌های بین‌المللی فیلم، برای ایجاد احترام از فیلمسازان بدون ملاحظات سیاسی و همچنین ایجاد ارتباط بین ستارگان فیلم و مردم، به ایجاد یک جایزه فیلم مستقل فکر کرد. نخستین دوره این مراسم در ۱۳۷۶ با عنوان «حافظ» که تأثیر گرفته از شاعر بزرگ ایرانی حافظ شیرازی برگزار شد.این جایزه یک مجسمه نگارشی است که شبیه به فرم نوشتاری فارسی کلمه «حافظ» است. از سال ۱۳۹۵، شانزده مراسم جوایز حافظ در طی این سال‌ها برگزار شده‌است.

    جوایز این مراسم ۲۳ مجسمه و یک مدال به شرح زیر است:

    • بهترین فیلم

    • بهترین کارگردانی

    • بهترین فیلمنامه (اصلی یا اقتباسی)

    • بهترین فیلمبرداری سینمایی

    • بهترین موسیقی متن

    • بهترین دستاورد فنی و هنری

    • بهترین بازیگر نقش اول مرد (۲ جایزه)

    • بهترین بازیگر نقش اول زن (۲ جایزه)

    • بهترین خواننده تیتراژ فیلم و مجموعه تلویزیونی

    • بهترین مستند

    • بهترین مجموعه تلویزیونی

    • بهترین کارگردان تلویزیونی

    • بهترین فیلمنامه تلویزیونی

    • بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی

    • بهترین بازیگر مرد کمدی تلویزیونی

    • بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی

    • بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی

    • بهترین چهره تلویزیونی

    • جایزه هیئت داوران

    • جایزه یک عمر فعالیت هنری

    • جایزه ادبیات سینمایی

    • مدال یادبود عباس کیارستمی (از ۱۳۹۵)

    برندگان توسط هیئت داوران ۹ نفره از جمله نویسندگان و منتقدین دنیای تصویر انتخاب می‌شوند. نامزدها از میان فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی که در یک سال پخش می‌شوند (از ۱ فروردین تا ۲ فروردین) انتخاب می‌شوند.


    جشنواره بین المللی فيلم كودك و نوجوان / فیلم های بلند، پویانمایی و داستانی

    جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان که به آن جشنواره فیلم کودک نیز می‌گویند، جشنواره‌ای است سینمایی که از سال ۱۳۶۱ تا کنون طی ۳۳ دوره برگزار شده‌است.

    در ۳۳ دوره برگزاری، ۲۱ دوره در شهر اصفهان، ۶ دوره در شهر تهران، ۵ دوره در شهر همدان و یک دوره در شهر کرمان برگزار شده‌است.

    جشنواره کودک در ۳۳ دوره برگزاری؛ ۱۷ دوره در مهر ماه، ۶ دوره در بهمن ماه، ۳ دوره در آبان ماه، ۲ دوره در شهریور ماه، ۲ دوره در تیر ماه، یک دوره در اردیبهشت ماه و یک دوره در مرداد ماه برگزار شده‌است.

    هر ساله داوران این جشنواره، در سه گروه بزرگسالان، نوجوانان و کودکان انتخاب می‌شوند به علاوه تیم خبرنگاران نوجوان که هر ساله از میان نوجوانان مشتاق رسانه انتخاب شده و خبرها را تهیه می‌کنند. ویژگی خاص این جشنواره، توجه فراوان به داوران کودک و نوجوان است.

    جشنوارهٔ کودک در دو بخش داخلی و بین‌الملل برگزار می‌شود. فیلم‌های سینمایی در بخش داخلی، و فیلم‌های انیمیشن در بخش بین‌الملل داوری می‌شوند. این جشنواره از سال ۱۳۶۹ با تغییر زمان برگزاری از بهمن به آذر، تحت عنوان ششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان هویتی کاملاً مستقل از جشنواره فیلم فجر یافت.


    جشنواره ملی روستايی و عشايری / فیلمنامه، فیلم کوتاه، مستند و داستانی


    جشنواره ملی چابهار / فیلم کوتاه


    جشنواره بین الملی فيلم كوتاه تهران / فیلم کوتاه، مستند و داستانی

    جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به‌عنوان برجسته‌ترین جشنواره‌ی فیلم‌ کوتاه در ایران تلقی می‌شود و همچنین از مطرح‌ترین فستیوال‌های فیلمِ آسیا.[ این جشنواره همواره از سوی انجمن سینمای جوان برگزار شده و تاکنون سی و هفت دورهٔ آن سپری شده است.

    میزبانی جشنواره درحال‌حاضر در اختیار پردیس سینماگالری ملت است.

    این جشنواره جز جشنواره های مورد تایید اسکار است.

    در سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ جشنواره‌های فیلم کوتاه با عنوان «بخش ۸ و ۱۶ م. م» در جشنواره فجر برگزار گردید.

    از سال ۱۳۶۵ با پاگرفتن «انجمن سینمای جوانان ایران» به طور رسمی این جشنواره توسط انجمن برگزار شد و نام آن به جشنواره «سینمای جوان» تغییر یافت. (در دو زیرمجموعه فیلم و عکس) ششمین جشنواره سینمای جوان در فروردین ماه ۱۳۶۷ در دو بخش فیلم و عکس برگزار شد و بالاخره در سال ۱۳۷۵ همزمان با سیزدهمین جشنواره سراسری سینمای جوان جشنواره عنوان بین‌المللی را نیز از آن خود کرد.

    در سال ۱۳۷۶ جشنواره بین‌المللی سینمای جوان علاوه بر زیرمجموعه فیلم و عکس بخش فیلمنامه را نیز در دل خود جای داد و ۲ دوره به این شکل برگزار شد تا اینکه سال ۱۳۷۸ شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینمای جوان اختصاصاً به فیلم پرداخت.

    نهایتاً با شکل گرفتن جشنواره‌های استانی و منطقه‌ای سینمای جوان و نام و رسمی که این جشنواره در سطح جهان پیدا کرد، از سال ۱۳۸۲ نام آن به «جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران» تغییر یافت.از آخرین جشنواره های استانی و منطقه ای سینمای جوان می توان به جشنواره آسوریک اشاره کرد که در سیستان و بلوچستان در تاریخ دی ماه سال ۱۳۹۸ برگزار شد .


    جشنواره بین المللی رشد / فیلم های بلند و کوتاه، مستند، داستانی، علمی و آموزشی، پویانمایی

    جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم رشد نام جشنواره‌ای سینمایی است که هر سال توسط سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی و دفتر تأمین رسانه‌های آموزشی وزارت آموزش و پرورش برگزار می‌شود. این جشنواره با ۵۸ سال سابقه و ۵۰ دوره برگزاری، قدیمی‌ترین جشنوارهٔ فیلم در ایران است. محور اصلی جشنواره فیلم رشد به بررسی آثار علمی آموزشی با نگاه به امور درسی اختصاص دارد.

    این جشنواره برای نخستین بار در سال ۱۳۴۲ با نام «جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های آموزنده» برگزار شد. برگزاری این جشنواره با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ برای چند سال متوقف شد. اولین دورهٔ این جشنواره پس از انقلاب که دورهٔ پانزدهم این رویداد بود، به مناسبت هفته معلم از ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۴ و به مدت یک هفته در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.

    از دورهٔ بیستم نام این جشنواره به «جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های آموزش و تربیتی رشد» تغییر کرد و از دورهٔ بیست و پنجم علاوه بر تهران در مراکز استان‌ها و شهرهای دیگر هم برگزار می‌شود.


    جشنواره بین المللی فيلم مستند ايران / فیلم های بلند و کوتاه، مستند

    جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران که عموماً با نام جشنواره سینما حقیقت شناخته می‌شود، از سال ۱۳۸۶ توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی سازمان سینمایی و سمعی بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز به کار کرده‌است و آذر ماه هر سال در تهران برگزار می‌شود.اولین دوره جشنواره سینما حقیقت در سال ۱۳۸۶ در شهر تهران برگزار شده‌است.

  • تقویت سینمای مستند خلاق ایران

  • بیان نسبت سینمای مستند با واقعیت‌های اجتماعی

  • بازنمایی تاریخ و فرهنگ جامعه ایرانی اسلامی

  • توجه به اهمیت اقتصادی سینمای مستند با تأکید بر رفع موانع تولید

    • مسابقه ملی

    • مسابقه بین‌الملل

    • جایزه شهید آوینی

    • بخش‌های جنبی ملی و بین‌المللی

    • بازار بین‌المللی فیلم مستند

    • کارگاه‌های تخصصی

      آشنایی فیلمسازان کشور با تحولات نوین سینمای جهان

      مستندهای کوتاه، نیمه بلند و بلند در بخش‌های زیر به نمایش گذاشته می‌شوند.

  • جشنواره فردوسی / فیلم کوتاه، مستند و داستانی

  • فیلم کن: در فرانسه

    جشنواره کن جشنواره‌ای سالانه است که در کن فرانسه برگزار می‌شود. این جشنواره یکی از بزرگترین و باشکوه‌ترین رویدادهای سینمایی جهان و محلی برای پیش‌نمایش فیلم‌های جدید از تمامی ژانرها از جمله مستند به‌شمار می‌آید. جشنواره کن در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد. این رویداد هر ساله معمولاً در ماه مه در کاخ‌های جشنواره و کنگره‌ها برگزار می‌شود.

    تاریخچه جشنواره فیلم کن به اواخر دهه ۳۰ بازمی‌گردد، زمانی که ژان زای، وزیر آموزش ملی دولت فرانسه با حمایت آمریکا و انگلیس تصمیم گرفت در واکنش به نفوذ دولت‌های فاشسیت آلمان و ایتالیا در انتخاب فیلم‌های جشنواره ونیز، جشنواره ای سینمایی راه اندازی کنند. جشنواره فیلم کن برای اولین بار در شهر کن در جنوب فرانسه در سپتامبر ۱۹۳۹ برگزار شد، اما پس از آن تا پایان جنگ جهانی دوم برگزاری مجدد این جشنواره متوقف ماند. جشنواره فیلم کن در سال ۱۹۴۶ با حمایت وزارت امور خارجه فرانسه بار دیگر راه‌اندازی شد و با وجود آن که ماهیت اصلی شکل‌گیری آن رقابت با جشنواره ونیز بود، اما مقامات این دو فستیوال در توافقی پنهانی پذیرفتند تا برگزاری هر دو فستیوال در سال‌های متمادی را جشن گرفته و گرامی بدارند. این رویداد سینمایی معتبر در سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۵۰ به علت مشکل بودجه برگزار نشد و در سال ۱۹۵۱ بود که به لطف روابط حسنه میان فرانسه و ایتالیا، زمان برگزاری جشنواره کن به بهار منتقل شد و جشنواره ونیز در همان مدت پاییز باقی ماند. در دهه ۱۹۵۰ میلادی زمان برگزاری جشنواره، از ماه سپتامبر به آوریل تغییر یافت و از سال ۱۹۵۵ میلادی، نخل طلا به عنوان جایزه اصلی جشنواره کن معرفی شد. موقعیت جشنواره کن در سال‌های ۱۹۶۰ در جهان فرهنگ و هنر تثبیت شد و از آن زمان به عنوان معتبرترین جشنواره فیلم در جهان شناخته می‌شود. از سال ۱۹۵۵ بود که جایزه نخل طلا به عنوان جایزه اصلی این رویداد سینمایی معرفی شد. در سال ۱۹۷۲ جشنواره کن که توسط هیئت مدیره اداره می‌شد، به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی ثبت گردید. از سال ۱۹۷۲ مسوولین جشنواره تصمیم به تشکیل هیئت انتخاب جهت گزینش نهایی فیلم‌ها گرفتند و پیش از آن فیلم‌ها توسط نمایندگان جشنواره در کشورهای مختلف انتخاب می‌شدند. در سال ۱۹۸۳، یک کاخ جدید و بسیار بزرگتر از جشنواره‌ها و کنگره‌ها برای میزبانی جشنواره ساخته شد، در حالی که دو هفته کارگردان در ساختمان قدیمی باقی ماند. در سال ۱۹۸۷، برای اولین بار از جشنواره، یک فرش قرمز در ورودی کاخ قرار گرفت. برنامه‌های این جشنواره از هفت بخش اصلی تشکیل شده‌است که شامل بخش‌های مسابقه، خارج از مسابقه، نوعی نگاه، سینه فونداسیون (مسابقه فیلم‌های کوتاه)، هفته منتقدان، دو هفته کارگردانان و بازار فیلم می‌شود. در جشنواره بین‌المللی فیلم کن، فیلم‌ها در دو بخش اصلی و فرعی از اقصا نقاط جهان با یکدیگر رقابت می‌کنند. مهم‌ترین و پر افتخارترین جایزه در جشنواره بین‌المللی فیلم کن جایزه نخل طلایی است. از دیگر ویژگی‌های جشنواره فیلم کن خصوصی بودن آن است که در آن بزرگ‌ترین ستارگان سینما و مطرح‌ترین تهیه‌کنندگان عرصه سینما حضور به هم می‌رسانند. قابل ذکر است که فقط اهالی سینما حق شرکت در جشنواره را آن هم با کارت دعوت ویژه دارند. جشنواره بین‌المللی فیلم کن محل بسیار مناسبی برای تهیه‌کنندگان سینما از تمام نقاط جهان است و ایران چندین بار حضور فعال داشته و دارد و از مدعیان اصلی جشنواره می‌باشد که در آن فرصت می‌یابند تا فیلم‌های خود را به شرکت‌های عظیم فیلمسازی عرضه کنند. در طول دهه ۲۰۰۰، این جشنواره تمرکز خود را بیشتر بر پیشرفت‌های تکنولوژیکی در جهان فیلم، به ویژه تکنیک‌های دیجیتال آغاز کرد. در سال ۲۰۰۴، فیلم‌های تاریخی ترمیم شده جشنواره به عنوان آثار کلاسیک کن، که شامل مستند بودند، ارائه شدند.

    از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۴ جایزه‌ای تحت عنوان جایزه بزرگ جشنواره کن به برنده بهترین فیلم این رویداد سینمایی اعطاء می‌شد اما در سال ۱۹۶۵ هیئت داوران جشنواره پیشنهاد دادند جایزهٔ بزرگ جشنواره هر سال با طراحی جدید از یکی از هنرمندان معاصر ساخته شود. در اواخر سال ۱۹۵۴ هیئت مدیره جشنواره کن گروهی از جواهرسازان را برای طراحی «نخل» دعوت کردند و در نهایت اولین بار در سال ۱۹۵۴ لوچینه لازون جواهرساز پاریسی پیشنهاد استفاده از برگ نخل که سمبل شهر کن و جشنواره فیلم کن شده بود را به‌عنوان جایزه داد که در نهایت از سال ۱۹۵۵ جایزه نخل طلا جایگزین جایزه بزرگ این جشنواره شد.

    جشنواره کن به عنوان ویترین برای فیلم‌های مهم اروپا و جهان است. جشنواره اکنون با بودجه ۲۰ میلیون یورویی خود که نیمی از آن از وزارت فرهنگ و نیمی دیگر از طرف شهر کن تأمین می‌شود، هرساله از اواسط ماه مه به مدت ده روز میزبان سینماگران جهان است و حدود ۲۰۰۰ فیلم بلند سینمایی را از ۱۰۰ کشور جهان جهت گزینش مورد بازبینی قرار می‌دهد.

    سازمان جشنواره فیلم کن در بخش‌های مختلف:

    • بخش اصلی – رویداد اصلی جشنواره

      • بیست فیلم برای رقابت نخل طلا، دیدار و پیش‌بینی در گراند تئاتر لومیر.

      • جایزه برای کارهای نو و نگاهی نو – بیست فیلم از فرهنگ‌های دور و نزدیک، آثار اصلی و متفاوت در سالن دبوسی.

      • خارج از مسابقه – دیدار و پیش‌بینی در تئاتر لومیر که جایزه آن رقابتی نیست.

      • نمایش ویژه – انتخاب از طرف هیئت داوران فیلم با هویت مخصوص.

      • سینه فونداسیون – ۱۵ فیلم کوتاه از سراسر جهان که عموماً توسط دانشجویان مدرسه‌های فیلم ساخته شده، توسط جشنواره انتخاب می‌شوند. این بخش هیئت داوری جداگانه دارد و سه جایزه به فیلم‌های برگزیده در سالن بونوئل اعطا می‌شود.

    هتل کارلتون کن – یکی از محل‌های برگزاری در طول جشنواره ۲۰۰۹

      • فیلم کوتاه – در این بخش جایزه نخل طلایی فیلم کوتاه با رقابت ۱۰ در سالن بونوئل اهدا می‌شود. هیئت داوری آن همان هیئت داوری سینه فونداسیون است. همچنین گاهی نیز به عنوان تشویق یک فیلم کوتاه دیگر هم توسط هیئت داوری انتخاب می‌شود.

    • بخش موازی – برنامه غیر رقابتی اختصاص یافته برای کشف جنبه‌های دیگری از سینما.

      • کن کلاسیک – نمایش فیلم‌های آثار برجسته گذشته و بازسازی شده.

      • همه سینمای جهان – این بخش ویترین شور و نشاط و تنوع سینما در سراسر جهان است که هر روز، با دعوت یک کشور با ارائه طیف وسیعی از ویژگی‌های جشن و فرهنگ منحصر به فرد، هویت و آثار فیلم اخیر صورت می‌گیرد.

      • دوربین زرین – یکی از جایزه‌های جشنواره فیلم کن است که به بهترین فیلم برگزیده اعطا می‌شود و در زمان اختتامیه جشنواره توسط هیئت داوران مستقل ارائه می‌شود.

      • سینما پلاژ – نمایش آثار منتخب کن کلاسیک در سالن سینمای روباز ساحلی که تمهیدی برای بردن فیلم‌های کن به میان عامه مردم محسوب می‌شد.

    • دیگر بخش‌ها – در طول جشنواره کن.

      • دوهفته کارگردانان – در سال ۱۹۶۸ هم‌زمان با اعتصاب‌های سراسری فرانسه که به لغو برگزاری جشنواره کن در آن سال انجامید آغاز به‌کار کرد. این بخش به رادیکال‌ترین بخش جشنواره کن مشهور است و به معرفی فیلم‌های بلند و کوتاه فیلم‌سازان جهان می‌پردازد.

      • هفته منتقدان بین‌المللی – به‌عنوان قدیمی‌ترین بخش جنبی جشنواره کن در سال ۱۹۶۲ پایه‌گذاری شد و توسط انجمن منتقدان فیلم فرانسه اداره می‌شود. این بخش به معرفی و تحلیل آثار فیلم‌سازان جدید جهان می‌پردازد.

      • انجمن سینمای مستقل و توزیع

    • مناسبت‌ها

      • مارشه دو فیلم – یا بازار فیلم کن، شلوغ‌ترین بازار فیلم در جهان است و از دیگر بخش‌های اصلی جشنواره کن به حساب می‌آید.

      • شورت فیلم کرنر – بخش بازار مخصوص فیلم‌های کوتاه[۴]

      • مستر کلاس – کلاس عمومی توسط فیلمسازان مشهور جهان.

      • بزرگداشت – بزرگداشت و تجلیل یک هنرمند بین‌المللی با ارائه یک اثر فیلم‌های وی.

      • شبکه تولید – فرصتی برای همکاری تولیدات بین‌المللی.

      • نمایشگاه‌ها – هنرمندان، مجموعه حوادث مختلف و کارها.

      • شصتمین سالگرد – رویداد برگزار شده از سال ۲۰۰۷.

        پیش از آغاز هر رخداد، هیئت مدیره جشنواره داورانی را که به تنهایی مسئولیت انتخاب فیلم‌هایی که جوایز جشنواره را دریافت می‌کنند منصوب می‌کنند. هیئت منصفه از طیف گسترده‌ای از هنرمندان بین‌المللی، براساس نسبت و بدنهٔ کاری از میان همتایانشان انتخاب می‌شوند.
        فیلم‌های بلند – هیئت داوران بین‌المللی متشکل از یک رئیس و فیلم‌های مختلف یا شخصیت‌های هنری که جوایز بخش مسابقه فیلم‌های بلند را تعیین می‌کنند.
        سینه فونداسیون و فیلم‌های کوتاه – متشکل از یک رئیس و چهار شخصیت فیلم است؛ و جایزه نخل طلایی به فیلم کوتاه به علاوه سه تا از بهترین فیلم‌های سینه فونداسیون تعلق می‌گیرد.

        پراعتبارترین جایزه توزیع شده در جشنواره فیلم کن نخل طلایی است که به بهترین فیلم تعلق می‌گیرد.

        • مسابقه

          • نخل طلا

          • جایزه بزرگ – جایزه بزرگ جشنواره

          • جایزه هیئت داوران

          • نخل طلایی فیلم کوتاه

          • جایزه بهترین بازیگر زن

          • جایزه بهترین بازیگر مرد

          • جایزه بهترین کارگردان

          • جایزه بهترین فیلم‌نامه

        • دیگر بخش‌ها

          • جایزه نوعی نگاه – استعداد جوان، آثار خلاقانه و جسورانه

          • جوایز سینه فونداسیون – فیلم‌های دانشجویی

          • دوربین طلایی – بهترین فیلم جشنواره، از میان آثار برگزیده در میان گزینه‌های رسمی، دو هفته کارگردانان و هفته منتقدان بین‌المللی

        • جوایز نهادهای مستقل

          • فیپرشی – فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم

          • جایزه دو هفته کارگردانان

          • جایزه ولکان – اهدا شده به هنرمند فنی توسط سی اس تی

          • جوایز هفته بین‌المللی منتقدان

          • جایزه کلیسای جهانی

          • جایزه فرانسوا شاله

          • جایزه چشم طلایی – بهترین فیلم مستند

          • جایزه شوپارد

          • جایزه نخل سگ

          • جایزه موسیقی متن کن

          • نخل دگرباشی

          • پیر آنژنیو اکسلنس

  • جشنواره فیلم ونیز: در ایتالیا

جشنواره فیلم ونیزقدیمی ترین جشنواره فیلم در جهان و یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های سینمایی جهان بشمار می‌آید. جشنواره فیلم ونیز نخستین بار در سال ۱۹۳۲ میلادی برگزار شد و در کنار جشنواره‌هایی چون کن و برلین از مهمترین رخدادهای سینمایی اروپا و جهان به‌شمار می‌آید. جشنواره فیلم ونیز در طول سال‌های جنگ دوم جهانی برگزار نمی‌شد و در برخی سال‌ها، بخش مسابقه آن فعال نبوده‌است.

جایزهٔ اصلی جشنواره ونیز، شیر طلایی نام دارد. همچنین در این جشنواره، جایزه‌ای به نام جایزهٔ انسانیت وجود دارد. این جایزه که مبلغ آن ۵۰ هزار دلار است، به سینماگران و بازیگرانی اهدا می‌شود که خود را وقف فعالیت‌های انسان‌دوستان می‌کنند.همچنین جایزه جام روباه به بهترین بازیگران زن و مرد اهدا می‌شود. از سال ۲۰۰۲ به بعد «جایزه سان مارکو» برای بهترین فیلم بخش ضدجریان اختصاص داده شد. از طیف وسیعی برنامه‌های جداگانه از جمله نمایشگاه بین‌المللی هنر ونیز نیز تأسیس شده‌است. جشنواره بین‌المللی موسیقی معاصر ونیز، جشنواره بین‌المللی تئاتر ونیز، نمایشگاه بین‌المللی معماری ونیز، جشنواره بین‌المللی رقص معاصر ونیز و جشنواره بین‌المللی کودکان و نوجوانان کارناوال ونیز به صورت جداگانه زیر نظر مجموعه جشنواره‌های ونیز برگزار می‌شود.جایزه شیر طلایی بالاترین جایزه جشنواره برای بهترین فیلم در بخش مسابقه ونیز است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته‌ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد، شیر بالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است. سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.

جایزه ویژه داوران

جایزه ویژه داوران به یک یا دو فیلم در اکثر سالها اهدا می‌شود.

شیر نقره‌ای برای بهترین کارگردانی

شیر نقره‌ای به بهترین کارگردان در بخش مسابقه ونیز اهدا می‌شود.

جام ولپی

جام‌های ولپی به بهترین بازیگران اهدا می‌شوند. جوایز رسمی برای بهترین بازیگر زن و مرد از سال ۱۹۳۴ اهدا می‌شود. همچنین در میانه دهه ۱۹۹۰ به بازیگران زن و مرد نقش مکمل نیز این جوایز اهدا شد.

اوسلای طلایی

دو جایزه اوسلای طلایی وجود دارد: یکی برای بهترین مشارکت فنی (برای فیلمبرداران، آهنگسازان و..) و دیگری برای بهترین فیلمنامه اهدا می‌شود.

جوایز گذشته

جام موسولینی جام موسولینی بالاترین جایزه از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بود. نامگذاری شده به نام نخست‌وزیر ایتالیا، بنیتو موسولینی، آنها پس از سقوط او در سال ۱۹۳۴ آن را رها کردند و سرانجام در سال ۱۹۴۷ با نام جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز آن را از سر گرفتند.

جشنواره فیلم ونیز شامل برنامه‌های زیر است:

اصلی

  • بخش رسمی جشنواره: در سال ۲۰۱۱ در این بخش ۲۱ فیلم بلند از سراسر جهان به نمایش درآمد.

  • خارج از مسابقه: تعدادی از مهم‌ترین تولیدات یکسال گذشتهٔ جهان، به خصوص آثاری که کارگردانان شان در دوره‌های پیشین جشنواره حضور داشند به صورت غیر رقابتی در این بخش روی پرده می‌روند. در سال ۲۰۱۱، یازده فیلم در این بخش نمایش داده شدند. حداکثر شش فیلم از این بخش در نیمه شب نمایش داده می‌شوند، که آثاری مناسب برای پخش در آن ساعت شب هستند.

  • اوریزونتی (افق): این بخش اختصاص به فیلم‌هایی از گرایش‌های جدید دنیای سینما بدون توجه به ژانر یا مدت زمان آن‌ها دارد. آثاری که سعی کرده‌اند هنر سینما را دوباره تعریف کنند در این بخش نمایش داده می‌شوند. این بخش پذیرای تمام آثار از فیلم‌های بلند و نیمه بلند و کوتاه است و حداکثر ۲۱ فیلم را به صورت رقابتی و غیر رقابتی شامل می‌شود.

  • سینمای جدید ایتالیا: این بخش اختصاص به فیلم‌هایی از گرایش‌های جدید سینمای ایتالیا دارد و پذیرای حداکثر ۷ فیلم در بخش مسابقه و یک فیلم به صورت غیر رقابتی است.

بخش‌های مستقل و موازی

  • هفته منتقدان: در این بخش حدود ۷ یا ۸ فیلم به انتخاب سندیکای ملی منتقدان فیلم ایتالیا نمایش داده می‌شوند. این بخش قوانین و مقررات خاص خود را دارد.

  • بخش روزهای ونیز: در این بخش حدود ۱۰ تا ۱۲ فیلم به انتخاب انجمن فیلمسازان ایتالیایی و انجمن کارگردانان و تهیه‌کنندگان مستقل نمایش داده می‌شوند. این بخش نیز قوانین و مقررات خاص خود را دارد.

بازار فیلم

علاوه بر بخش‌های بالا، جشنواره فیلم ونیز برنامه‌های مروری بر آثار برای تجلیل از فیلمسازان و چهره‌های برجسته دنیای سینما برگزار می‌کند. همچنین بازار فیلمی به نام دفتر صنعت در این جشنواره برای تهیه‌کنندگان و شرکت‌های فروش فیلم برگزار می‌گردد.

 

  • جشنواره فیلم کارلوواری: در چکسلواکی

جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری یک جشنواره فیلم است که هرساله در ماه ژوئیه در شهر کارلووی واری در شمال غربی جمهوری چک برگزار می‌شود. جشنواره کارلووی واری که از سال ۱۹۴۶ آغاز به‌کار کرده‌است مهمترین جشنواره اروپای مرکزی و شرقی به‌شمار می‌رود. این جشنواره دارای دو بخش رقابتی و غیررقابتی است و جایزه اصلی آن گوی بلورین نام دارد. هدف جشنواره کارلووی واری بر مبنای جایگاه ژئوپلیتیکال جمهوری چک در مرز اروپای شرقی و غربی بنا نهاده شده‌است. کارلووی واری سالیانه حدود ۲۰۰ فیلم جدید را از سراسر جهان در جمهوری چک به نمایش می‌گذارد.

نخستین دوره جشنواره فیلم کارلووی واری در اوت ۱۹۴۶ به شکل غیر مسابقه‌ای برگزار شد. این جشنواره از سال ۱۹۴۸ به جشنواره‌ای رقابتی تبدیل شد و جایزه گوی بلورین نیز در همان سال به وجود آمد. این جشنواره از سال ۱۹۵۹ به بعد، هر دو سال یکبار با جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو به صورت یک سال در میان برگزار می‌شد. این جشنواره از سال ۱۹۹۴ تا کنون به صورت سالانه برگزار می‌شود.

جشنواره کارلووی واری به‌عنوان بزرگترین رویداد سینمایی اروپای شرقی، بیش از ۴۰ سال در فضای بسته سیاسی چکسلواکی سوسیالیست برگزار می‌شد. پس از تغییرات سیاسی اجتماعی این کشور در پی انقلاب مخملی کشورهای بلوک شرق در سال ۱۹۸۹، مدیریت جشنواره به گروهی تازه از هنرمندان سپرده شد و در طی چند سال به جشنواره‌ای سازمان یافته تبدیل گردید.

  • جایزه بزرگ – کریستال گلوب برای بهترین فیلم ($۲۵٬۰۰۰)

  • جایزه ویژه هیئت داوران ($۱۵٬۰۰۰)

  • جایزه بهترین کارگردان

  • جایزه بهترین بازیگر مرد

  • جایزه بهترین بازیگر زن

    میهمانان جشنواره از فرصتی بی‌نظیر برای تماشای جدیدترین فیلم‌ها، کشف استعدادهای تازه و ملاقات و گفتگو با چهره‌های سرشناس هنری، سیاسی و اقتصادی بهره‌مند خواهند شد. این جشنواره محلی است که مخاطبان حرفه‌ای سینما را قادر می‌سازد به تماشای جدیدترین آثاری که در جشنواره‌های بزرگی همچون کن و برلین توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند، بنشینند.

  • جشنواره فیلم ادینبورگ: منحصربه فیلم‌های مستند و کوتاه در انگلستان

جشنواره بین‌المللی فیلم ادینبورگ  یک جشنواره فیلم سالیانه است که ژوئن هر سال به مدت دو هفته در ادینبورگ اسکاتلند برگزار می‌شود. این رویداد سینمایی در سال ۱۹۴۷ بنیان نهاده شد و برگزاری آن تاکنون به‌طور پیوسته ادامه داشته است.جشنواره ادینبورگ (ادینبرو) هدف خود را ارائه و نمایش فیلم‌های اکران‌نشدهٔ بریتانیا و دنیا می‌داند. آنچنانکه در شصت و چهارمین دوره جشنواره در سال ۲۰۱۰، ۲۲ فیلم برای نخستین بار در دنیا در ادینبورگ نمایش داده شدند. بیشتر این فیلم‌ها را آثار سینمای بریتانیا و نیز فیلم‌های اول یا دوم کارگردانان‌شان بوده‌اند.

نخستین دوره جشنواره فیلم ادینبورگ که به سینمای مستند اختصاص داشت، توسط انجمن صنفی فیلم ادینبروگ همراه با جشنواره بین‌المللی ادینبورگ (EIF) اجرا شد و برگزاری آن در سال‌های بعد در ماه اوت ادامه یافت. در آن زمان، کن و ونیز مهم‌ترین جشنواره‌های فیلم به‌شمار می‌رفتند. در سال‌های بعد، برنامه این جشنواره توسعه یافت و فیلم‌های داستانی و آثار تجربی نیز افزون بر فیلم‌های مستند، در دستور کار قرار گرفتند. از سال ۲۰۰۸ زمان برگزاری جشنواره از ماه اوت (زمان سنتی این رویداد) به ژوئن تغییر کرد. این تغییر توسط هانا مک‌گیل مدیر هنری وقت جشنواره انجام گرفت.هانا مک‌گیل ستون‌نویس روزنامه هرالد گلاسکو و منتقد پیشین سینما است که در سپتامبر ۲۰۰۶ به‌عنوان جانشین شین دنیلسن (۲۰۰۲-۲۰۰۶) آغاز به‌کار کرد و در سال ۲۰۱۰ استعفا داد.

شان کانری، تیلدا سوئینتن، رابرت کارلایل و شیموس مک‌گاروی حامیان افتخاری جشنواره فیلم ادینبورگ هستند. شان کانری خود زاده ادینبورگ است و از سال ۱۹۸۲ پشتیبان این جشنواره است.

  • جشنواره فیلم لوکارنو: در سویس

جشنوارهٔ لوکارنو  یک جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم است که از سال ۱۹۴۶ هرساله در شهر لوکارنو سوئیس برگزار می‌شود. جشنوارهٔ لوکارنو پس از جشنواره‌های کن، ونیز و برلین چهارمین جشنواره معتبر فیلم اروپا به‌شمار می‌رود.

شکل‌گیری

پس از پایان جنگ جهانی دوم سینماگران در اکثر اروپا برای زنده نگه داشتن سینما و قدردانی از فیلمسازان در تکاپوی تشکیل جشنواره‌های سینمایی بودند که این تلاش‌ها در تابستان و اوایل پاییز ۱۹۴۶ به ثمر نشست و به فاصله ۱۰ روز دو جشنواره مهم لوکارنو و کارلووی واری ایجاد شدند و سومی هم که جشنواره کن بود دوباره متولد شد.

جشنواره لوکارنو در تاریخ ۲۳ اوت سال ۱۹۴۶ با نمایش فیلم خورشید من ساخته جیاکومو جنتیلومو در گرند هتل شهر لوکارنو آغاز به کار کرد. جنتیلومو کارگردان کم نام و نشان ایتالیایی است که در کارنامه کاری او فیلم‌هایی چون عشاق وهرکول علیه مردان ماه دیده می‌شود.

در این دوره جایزه اصلی به فیلم درخشان و دیگر هیچ‌کس نبود ساخته کارگردان شهیر فرانسوی رنه کلر اختصاص یافت. این فیلم از کارهای آمریکایی کلر است که براساس داستانی نوشته آگاتا کریستی با حضور ستاره‌های آن زمان هالیوود ساخته شد. رنه کلر جایزه بهترین کارگردانی را نیز با این فیلم از آن خود کرد. سال بعد نیز او برای دومین بار جایزه اصلی جشنواره را برای فیلم سکوت طلاست بدست آورد. این فیلم به عنوان اولین ساخته فرانسوی کلر پس از بازگشت از مهاجرت دوازده ساله اش به بریتانیا و آمریکا شناخته می‌شود.

همزمانی آغاز جشنواره لوکارنو با اوج جنبش نئورالیسم ایتالیا موجب شد جوایز مهمی در آن سال‌ها از این جشنواره به فیلم‌های این جنبش مشهور سینمایی تعلق گیرد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موفقیت روبرتو روسلینی با فیلم آلمان سال صفر در سومین دوره این جشنواره اشاره کرد. یک سال بعد از او نیز ویتوریو دسیکا جایزه ویژه هیئت داوران را با شاهکار نئورالیستیش دزد دوچرخه از آن خود کرد.

با وجود شکل‌گیری جشنواره از سال ۱۹۴۶ اولین دوره رقابتی آن به سال ۱۹۴۹ بر می‌گردد؛ سالی که مزرعه هفت گناه ساخته ژان دوایور جایزه اصلی جشنواره را بدست آورد.

دهه ۱۹۵۰

در دهه پنجاه فیلم‌های آمریکایی در جشنواره لوکارنو بسیار موفق ظاهر شدند و سال ۱۹۵۰ جایزه اصلی جشنواره به فیلم جنگی وقتی ویلی از راهپیمایی برمی گردد ساخته مهجور کارگردان صاحب نام آمریکایی جان فورد تعلق گرفت. این فیلم امروزه از کارهای کم‌اهمیت جان فورد به حساب می‌آید. دیگر کارگردان مهم دنیای سینما آلفرد هیچکاک نیز در این سال با فیلم ترس صحنه از سوی جشنواره مورد تجلیل قرار گرفت. با وجود برگزاری منظم جشنواره در این سال‌ها، ششمین دوره آن در سال ۱۹۵۱ تشکیل نشد که این اتفاق در تاریخ جشنواره تنها یک بار دیگر در سال ۱۹۵۶ تکرار شد. تا سال ۱۹۵۷ که جایزه اصلی با عنوان جایزه بزرگ به برگزیدگان اعطا می‌شد کارگردانان معتبری چون میکل آنجلو آنتونیونی، چارلز کریشتون، اتو پرمینجر و آنری ورنوی این جایزه را تصاحب کردند. در برخی از این سال‌ها جایزه به چندین فیلم تعلق می‌گرفت. یرژی ترونکا فیلمساز و انیماتوریست مشهور اهل چک که به والت دیزنی اروپای شرقی نیز مشهور بود در این سال‌ها توانست دو بار جایزه بزرگ را از آن خود کند و نامش را کنار رنه کلر به عنوان تنها افرادی که تاکنون جایزه اصلی این جشنواره را دو بار از آن خود کرده‌اند، ثبت کند. در سال۱۹۵۸ فیلم سرژ زیبا اولین ساخته کلود شابرول و به گفته برخی از تاریخ نگاران اولین فیلم جریان موج نو سینمای فرانسه در جشنواره لوکارنو اکران شد که بعدها تبدیل به یکی از اتفاقات مهم و تأثیرگذار جشنواره شد.

این دهه با اعطای جایزه بهترین کارگردانی به استنلی کوبریک کارگردان صاحب‌نام دنیای سینما برای فیلم بوسه قاتل کار خود را به پایان رساند.

دهه ۱۹۶۰

در این دهه سلطه فیلم‌های آمریکایی بر این جشنواره از بین رفت و فیلم‌های اروپایی بیشترین سهم را در جوایز اصلی از آن خود کردند. با این حال یکی از مهم‌ترین فیلم‌های برنده جایزه اصلی در اوایل دهه شصت مربوط به سینمای ژاپن و فیلم مشهور آتش در دشت ساخته کارگردان پرآوازه ژاپنی کن ایچیکاوا بوده‌است. ایچیکاوا پیش تر با شاهکار خود چنگ برمه ای در محافل مهم سینمایی چون اسکار و ونیز حضوری موفق داشت و لوکارنو در معرفی او به مجامع بین‌الملل نقش چندانی ایفا نکرد. با این حال سه سال بعد جشنواره لوکارنو یکی از مهم‌ترین کشف‌های سینمایی خود را انجام داد و یکی از پرآوازه‌ترین فیلمسازان نیمه دوم قرن بیستم را به جهان معرفی کرد که این فرد کسی نبود جز میلوش فورمن کارگردان مشهور اهل چکسلواکی و خالق شاهکارهایی چون مجلس رقص آتش‌نشان‌ها، پرواز برفراز آشیانه فاخته و آمادئوس. فورمن در سی سالگی جایزه اصلی لوکارنو موسوم به بادبان طلایی را با فیلم پیتر سیاه از آن خود کرد. پیتر سیاه روایت چند روز از زندگی پیتر، نوجوان ۱۷ ساله چکی است. این گونه فیلم‌های کم خرج که اغلب به زندگی نوجوانان می‌پرداختند در اروپای آن زمان بسیار رایج بود. اعطای جایزه اصلی به این فیلم از سینمای بلوک شرق، یکی از اتفاقات مهم عصر جنگ سرد در جشنواره‌های سینمایی به حساب می‌آید. در یکی دیگر از سال‌های مهم این دهه گلوبر روشا فیلمساز بزرگ برزیلی جنبش سینما نوو (Novo)با فیلم زمین محنت زده جایزه اصلی جشنواره را از آن خود کرد. پخش این فیلم ابتدا در برزیل با وجود این که داستان در یک کشور خیالی به نام ال دورادو می‌گذرد ممنوع اعلام شده بود و دلیل آن نیز تصویر نامناسبی بود که از این کشور ارائه می‌شد؛ هرچند پس از اعتراضات فراوان فیلمسازان برزیلی و فرانسوی، اجازه نمایش آن در برزیل و جشنواره کن داده شد. از این فیلم روشا در کنار دیگر فیلم مشهورش با نام خدای سیاه، شیطان سفید به عنوان دو فیلم بزرگ تاریخ برزیل یاد می‌کنند. در سال ۱۹۶۸ مائوریسیو پونزی فیلمساز و منتقد کمتر شناخته شده ایتالیایی با اولین فیلم خود به نام رؤیاها جایزه اصلی جشنواره را با نام جدید یوزپلنگ طلایی (تغییر عنوان از بادبان به یوزپلنگ) از آن خود کرد. در این سال یکی از مهم‌ترین اتفاقات سیاسی تاریخ جشنواره جایی به وقوع پیوست که جیری منزل فیلمساز برجسته اهل چک در حالی که رئیس هیئت داوران جشنواره بود در اعتراض به لشکرکشی شوروی به پراگ از داوری جشنواره کنار رفت تا با این کار خللی در برگزاری آن ایجاد کند، اما برگزارکنندگان جشنواره بلافاصله با انتخاب هیئت داوران جوان تر، مانع برگزار نشدن جشنواره شدند. یک سال بعد نسل جدیدی از فیلمسازان سوئیسی در این جشنواره ظهور کردند که از میان آن‌ها می‌توان به میشل سوتر، ایوه یرسین، فرانسیس ریوسر، کلود چمپیون، کلمنس کلوپفنشتاین، آلن تانر و فردی مورر اشاره کرد. از میان این افراد آلن تانر با فیلم شارل، مرده یا زنده توانست یوزپلنگ طلایی را به صورت مشترک با سه فیلم دیگر بدست آورد. تانر فیلمش را در واکنش به حوادث می ۱۹۶۸ ساخته بود. این برای اولین بار بود که جایزه اصلی جشنواره به یک فیلمساز سوئیسی تعلق می‌گرفت. حضور مارلنه دیتریش ستاره افسانه‌ای سینمای کلاسیک در کنار جوزف فون اشتنبرگ در هتل محل برگزاری مراسم از مهم‌ترین اتفاقات حاشیه‌ای اوایل دهه شصت این جشنواره بود که موجب شد خبرنگاران و پاپاراتزی‌های فراوانی از نقاط مختلف دنیا به آن جا کشانده شوند.

دهه ۱۹۷۰

در سال ۱۹۷۱ پیاتزا گرانده (به ایتالیایی: میدان بزرگ) که توسط لیویو واچینی معمار سویسی طراحی شده بود برای اولین بار فیلم‌های جشنواره را به نمایش گذاشت و موجب شد چهره جشنواره برای همیشه تغییر کند. امروزه پیازا گرانده که دارای بزرگ‌ترین پرده سینمایی در اروپاست می‌تواند ۸۰۰۰ تماشاگر را درخود جای دهد و تماشای فیلم را برای سینمادوستان به لذتی وصف ناشدنی تبدیل کند. با این وجود باران‌های سنگین، برگزارکنندگان جشنواره را نیز وادار کرده‌است تا امروزه تمهیدات گسترده‌ای برای خیس نشدن حاضران در این سینمای روباز در نظر بگیرند و البته تماشاگران نیز اکثراً با بارانی به دیدن فیلم‌ها می‌نشینند. در دهه هفتاد کشورهای آفریقایی تونس و موریتانی که در محافل سینمایی کمتر شناخته شده بودند توانستند جوایز معتبری را از این جشنواره به دست آورند. از اتفاقات مهم این دهه می‌توان به اهدای جایزه اصلی جشنواره به فیلم لحظات جانفرسا اولین ساخته مایک لی اشاره کرد. مایک لی بعدها در دهه نود با خلق شاهکارهایی چون برهنه و رازها و دروغ‌ها در سراسر دنیا به اعتباری گسترده دست یافت. ایشوان ژابو کارگردان مجاری دیگر کارگردان مطرحی بود که توانست در سال ۱۹۷۴ جایزه اصلی جشنواره را برای فیلم شماره ۲۵ خیابان آتش‌نشان‌ها تصاحب کند. ژابو پیش تر در اوایل دهه شصت با فیلم عصر توهمات جایزه بادبان نقره‌ای را از این جشنواره تصاحب کرده بود. در این سال جایزه ویژه هیئت داوران به فیلم سلین و ژولی قایق‌سواری می‌کنند ساخته ژاک ریوت رسید. دیگر فاتحان یوزپلنگ طلایی این دهه چندان نام‌های شناخته شده‌ای در تاریخ سینما نیستند.

۱۹۸۰ تا به امروز

انتخاب نکردن بهترین فیلم جشنواره در سال ۱۹۸۲ از مهم‌ترین اتفاقات این دهه بود. در این سال جایزه ویژه به فیلم صامت و غمگین آخرین حفره ساخته هربرت آشترنبوش آلمانی رسید. با نگاهی به برندگان یوزپلنگ طلایی می‌توان گفت تمرکز سیاست حاکم در جشنواره روی آثار کمتر شناخته شده از فیلمسازان پراستعداد جوان از دهه هشتاد تا به امروز همچون دو دهه شصت و هفتاد ادامه دارد. در همین دهه افرادی چون جیم جارموش و اسپایک لی با ساخته‌های خود از این جشنواره به شهرتی جهانی رسیدند. این سیاستگذاری موجب شد جشنواره نسبت به رقیبان قدیمی خود همچون ونیز و کن در نظر رسانه‌ها، کم رمق تر جلوه کند با این وجود همچنان جشنواره با اراده اولیه خود مسیرش را طی می‌کند و سالانه سینماگران جوان و کم نام و نشان از سراسر دنیا برای دیده شدن پا به لوکارنو می‌گذارند.

برنامه‌ها

هر جشنواره در کنار رقابت فیلم‌ها بخش‌های دیگری نیز دارد که در لوکارنو نیز برنامه‌های زیادی چون بازنگری آثار گذشته، کارگاه تولید مشترک رایگان، گردهمایی‌ها، جوایز ویژه و ده‌ها بخش دیگر وجود دارد که جذابیت‌های زیادی برای علاقه مندان سینما ایجاد کرده‌است. فیلم‌ها در جشنواره در ۱۰ بخش نمایش داده می‌شوند که شامل فیلم‌های متنوع چه در قالب ژانر و چه در ساختار هستند و معروف‌ترین محل پخش فیلم‌ها همان پیاتزا گرانده است. جشنواره همچنین شامل دو بخش رقابتی فیلم‌های بلند است (بخش رقابت بین‌الملل و بخش رقابت فیلمسازان حال حاضر) و یک بخش رقابتی بین‌الملل برای فیلم‌های کوتاه نیز دارد که با عنوان یوزپلنگ‌های آینده شناخته می‌شود. در بخش رقابتی این جشنواره مهم‌ترین جایزه با نام یوزپلنگ طلایی به بهترین فیلم جشنواره اهدا می‌شود و پاداش این جایزه به کارگردان و تهیه‌کننده فیلم تعلق می‌گیرد. البته همان‌طور که در بالا ذکر شد این جایزه تا سال ۱۹۶۸ تحت عناوین مختلفی به برندگان اهدا می‌شد به گونه‌ای که در دو سال اول این جشنواره جایزه اصلی با نام بهترین فیلم، بعدها با عناوین جایزه بزرگ (Grand Prix) و نیز بادبان طلایی (Golden Sail) به برنده اختصاص می‌یافت تا این که عنوان یوزپلنگ طلایی (Golden Leopard) سرانجام در سال ۱۹۶۸ برای اولین بار استفاده شد و تا به امروز نیز با همین نام شناخته می‌شود. دومین جایزه با ارزش، جایزه ویژه هیئت داوران نام دارد. از دیگر جوایز بخش فیلم‌های بلند می‌توان به یوزپلنگ بهترین کارگردانی، بهترین بازیگری مرد و بهترین بازیگری زن اشاره کرد. البته جشنواره جوایز ویژه فراوان دیگری نیز دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به یوزپلنگ افتخاری اشاره کرد که از سال ۱۹۸۹ به شخصیت‌های مهم هنری دنیا اعطا می‌شود. این جایزه تاکنون به شخصیت‌های بزرگی چون ژان لوک گودار، برناردو برتولوچی، ساموئل فولر، ورنر هرزوگ، انیو موریکونه، عباس کیارستمی و… تعلق گرفته‌است. جشنواره دارای یک مدیر هنری و یک رئیس است که در سال ایجاد آن ریاست بخش هنری به عهده ریکاردو بولا و کامیلو برتا رئیس جشنواره بود. این دو تا نیمه‌های دهه پنجاه به فعالیت خود در این جشنواره ادامه دادند. امروزه کارلو شاتاریان ایتالیایی مدیر بخش هنری و مارکو سولاری نیز رئیس جشنواره است.

حضور ایران در جشنواره لوکارنو

در پایان نگاهی اجمالی به حضور سینماگران ایرانی در این جشنواره می‌پردازیم. سینمای ایران اولین حضور سینماییش در این جشنواره را با سیاوش در تخت جمشید فریدون رهنما در نیمه‌های دهه شصت میلادی تجربه کرد. با این حال اولین دستاورد مهم فیلمسازان ایرانی در جشنواره لوکارنو به سال ۱۹۸۳ و فیلم فرستاده ساخته پرویز صیاد بر می‌گردد. این فیلم توانست جایزه یوزپلنگ برنزی را از آن خود کند. پس از این فیلم راه به دست آوردن جوایز لوکارنو برای سینمای ایران گشوده شد و در سال ۱۹۸۸ فیلم ناخدا خورشید ساخته ناصر تقوایی در بخش رقابتی توانست توجه داوران جشنواره را به خود جلب کند و برای بار دوم جایزه یوزپلنگ برنزی را از آن سینمای ایران کند. داستان ناخدا خورشید اقتباسی آزاد از داشتن و نداشتن همینگوی بود که تقوایی با مهارتی خاص آن را به درون شهرهای جنوبی ایران آورده بود. در این دوره جایزه اصلی به‌طور مشترک به دو فیلم صداهای دوردست، زندگی‌های بی‌جان ساخته ترنس دیویس و پروانه‌ها ساخته ولفگانگ بکر رسید. یک سال بعد عباس کیارستمی نیز با فیلم خانه دوست کجاست جایزه یوزپلنگ برنزی را به صورت مشترک با فیلم کورن بلومن بلا محصول لهستان بدست آورد. فیلم خانه دوست کجاست دو جایزه مهم دیگر به نام‌های فیپرشی و جایزه کلیسای جهانی را نیز در آن سال از آن خود کرد. این اولین حضور عباس کیارستمی در فستیوال‌های جهانی بود ولی او بعدها به یکی از شناخته شده‌ترین و برجسته‌ترین فیلمسازان جشنواره‌های معتبر اروپایی تبدیل شد. بی شک موفق‌ترین حضور سینمای ایران در جشنواره لوکارنو به سال ۱۹۹۴ برمی‌گردد؛ سالی که با وجود فیلم‌های مهمی چون پالپ فیکشن، قرمز و قطار چانگ کینگ در جشنواره، یوزپلنگ طلایی به فیلم خمره اثر ابراهیم فروزش فیلمساز مطرح کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران تعلق گرفت. دیگر جایزه مهم جشنواره موسوم به یوزپلنگ نقره‌ای نیز به فیلم آبادانی‌ها ساخته کیانوش عیاری رسید هرچند می‌توان گفت که حضور محسن مخملباف به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران در این موفقیت کم‌نظیر برای سینمای ایران بی تأثیر نبوده‌است. ایران با وجود موفقیت‌های فراوان در سال‌های بعد، تنها دو بار دیگر در سال ۱۹۹۷ با فیلم آینه اثر جعفر پناهی توانست جایزه یوزپلنگ طلایی این جشنواره را از آن خود کند فیلم من، ترانه ۱۵ سال دارم ساخته رسول صدرعاملی و سال ۲۰۱۹ با فیلم اکسیدنت تصادف ساخته کارگردان جوان پوريامرادي به همراه گروه هنری طهرانتو دراین جشنواره حضور داشتند که ترانه علیدوستی موفق به دریافت جایزه برای فیلم من، ترانه ۱۵ سال دارم و پوریامرادی کاندیدایی جایزه بهترین کارگردانی را کسب کردند. البته رضا فرهمند به عنوان اولین مستندساز ایرانی در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ با دو فیلم زنانی با گوشواره های باروتی و نت های مسی یک رویا در این جشنواره حضور داشت.موفقیت بزرگ دیگر سینمای ایران در سال ۲۰۰۵ با حضور فیلم”ما همه خوبیم” اولین فیلم بلند سینمایی بیژن میرباقری، رقم خورد. این فیلم که فیلم منتخب جشنواره برای اکران در افتتاحیه جشنواره بود توانست جایزه یوزپلنگ نقره ای جشنواره را به دست آورد. علاوه بر این جایزه منتقدین بین الملل را هم در همین جشنواره کسب کرد.

ویژگی خاص این جشنواره

نمایش فیلم‌ها در میدان معروف پیاتزا، در فضای باز و بر پرده بزرگ، است. در این میدان در حدود ۸٬۰۰۰ تماشاگر به دیدن فیلم‌ها می‌نشینند و فیلم مورد علاقه خود را نیز برمی‌گزینند. جشنواره لوکارنو یکی از جشنواره‌های مورد تأیید انجمن جهانی تهیه‌کنندگان فیلم (FIAPF، فیاپف) به‌شمار می‌رود. جایزه اصلی این جشنواره «یوزپلنگ طلایی» نام دارد و به بهترین فیلم در بخش اصلی بین‌المللی داده می‌شود. هر ساله برنامه‌های جشنواره بین‌المللی فیلم لوکارنو همراه است با برنامه‌های مروری بر آثار، پنل‌های گفتگو، سمینار، میهمانی‌های مختلف با حضور ستارگان سرشناس سینمایی. لوکارنو فضایی مفرح و آموزنده فراهم می‌کند که در آن ستارگان سینما، استعدادهای جوان و عموم مردم برای چشیدن طعم سینمای معاصر گرد هم می‌آیند. جشنواره لوکارنو، نسبت به سه جشنواره مهم دیگر اروپایی بیشتر بر روی آثار کمتر شناخته شده از فیلمسازان جوان‌تر متمرکز است.

بخش‌های جشنواره

  • بخش مسابقه بین‌الملل (رقابتی) پلنگ طلایی

  • سینماگران زمان حال (رقابتی، فیلم‌های تجربی و غیر متعارف)

  • یوزپلنگ‌های فردا

  • اینجا و هر جایی دیگر

  • جشنواره جشنواره‌ها: در تهران

  • جشنواره فیلم برلین: در آلمان

جشنواره بین‌المللی فیلم برلین یا برلیناله  یکی از معتبرترین و قدیمی‌ترین جشنواره‌های سینمایی در جهان استکه هرساله در ماه فوریه به مدت ۱۰ روز در برلین آلمان برگزار می‌شود. جشنواره فیلم برلین در کنار جشنواره فیلم ونیز و جشنواره فیلم کن، مهمترین رویداد سینمایی اروپا به‌شمار می‌رود. این جشنواره هر ساله جایزه خرس طلایی و خرس نقره‌ای را به‌برگزیدگان بخش اصلی اهدا می‌کند. خرس به‌عنوان نمادی از شهر برلین شناخته می‌شود. هرساله تقریباً ۴۰۰ فیلم در بخش‌های مختلف برلیناله به‌نمایش درمی‌آید.

رئیس این جشنواره از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹ دیتر کاسلیک بود و از سال ۲۰۲۰ ماریته ریسنبیک مدیریت اجرایی و کارلو چاتریان مدیریت هنری این جشنواره را برعهده دارند. در سال ۲۰۱۹، ۳۳۱ هزار و ۶۳۷ بلیت سینما برای برلیناله فروخته شده‌است.

تاریخچه

جشنواره برلین در سال ۱۹۵۱، در آغاز جنگ سرد، به عنوان نمایشگاه دنیای آزاد ایجاد شد؛ و چون این جشنواره در میان آشفتگی‌های میان جنگ شکل گرفت، تا به امروز جزو سیاسی‌ترین جشنواره‌های بزرگ فیلم در جهان شناخته شده‌است. برلیناله نخستین بار در سال ۱۹۵۱ با نمایش فیلم ربکا، ساخته آلفرد هیچکاک گشایش یافت. ریخته‌گری نوآک در آلمان، از نخستین دوره برلیناله تا امروز، خرس طلایی را تولید می‌کند.

میزبان

از سال ۲۰۰۰ تاکنون تئاتر پوتسدامر پلاتس میزبان جشنواره بین‌المللی فیلم برلین بوده و نمایش فیلم‌های مسابقه و مراسم اهدا جوایز در آن برگزار می‌شود به همین دلیل در طول برگزاری جشنواره تبدیل به سینما می‌شود.

بخش‌ها

بخش‌های مختلف این جشنواره شامل ۶ بخش مسابقه ای، ۴ بخش جنبی، ۲ بخش بازار و یک بخش حمایت مالی و یک بخش استعدادیابی است. این جشنواره هر ساله جایزه خرس طلایی و خرس نقره‌ای را به برگزیدگان بخش اصلی اهدا می‌کند. خرس به‌عنوان نمادی از شهر برلین شناخته می‌شود. در بخش‌های چندگانهٔ این فستیوال، مسابقه – پانوراما – فُروم – نسل – پرسپکتیو کینو آلمان – برلیناله کوتاه و چشم‌اندازی به گذشته، حدود ۴۰۰ فیلم به نمایش در می‌آیند. رئیس این جشنواره از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹ دیتر کاسلیک بود و از سال ۲۰۲۰ کارلو چاتریان مدیریت این جشنواره را برعهده دارند.

جوایز

  • خرس طلایی

    • بهترین فیلم (از سال ۱۹۵۱)

    • بهترین فیلم کوتاه (از سال ۱۹۵۶)

    • یک عمر دستاورد (خرس طلایی افتخاری) (از سال ۱۹۸۲)

  • خرس نقره‌ای

خرس نقره‌ای دومین جایزه معتبر جشنواره بین‌المللی فیلم برلین است که به عنوان دستاوردهای فردی اهدا می‌شود.

  • جایزه بزرگ هیئت داوران (از سال ۱۹۶۵)

  • جایزه آلفرد بائر – مؤسس جشنواره – برای یک فیلم سینمایی که دیدگاه‌های جدید در هنر سینما ایجاد می‌کند

  • خرس نقره‌ای بهترین کارگردان (از سال ۱۹۵۶)

  • خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد (از سال ۱۹۵۶)

  • خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن (از سال ۱۹۵۶)

  • خرس نقره‌ای بهترین فیلم کوتاه (از سال ۱۹۵۶)

  • دستاورد هنری (از سال ۱۹۷۸)

  • بهترین موسیقی فیلم (از سال ۲۰۰۲)

  • خرس نقره‌ای برای بهترین فیلم‌نامه (از سال ۲۰۰۸)

جوایز دیگر برلین

  • جایزه تماشاگران پانوراما

  • جایزه دوربین برلین – جایزه ویژه برای خدمات به جشنواره

  • خرس کریستال بهترین فیلم – بخش رقابت در تولید

  • خرس کریستال بهترین فیلم – بخش کودکان رقابت در تولید

  • جایزه تدی برای فیلم‌های با موضوعات دگرباشان جنسی

  • جایزه شوتینگ استارز برای استعداد جوان بازیگری اروپا – اعطا شده توسط توسعه فیلم اروپا

    بازار فیلم

    بازار فیلم اروپا یکی از سه بازار مهم و بزرگ جهان است که هر ساله هم‌زمان با برگزاری جشنواره فیلم برلین در کاخ موزه هنری «مارتین گروپیوس بائو» برگزار می‌شود. این بازار محلی برای تجمع مهمترین تهیه‌کنندگان، خریداران، سرمایه‌گذاران، نمایندگی‌های خرید و پخش‌کنندگان فیلم است. براساس آمارهای سال ۲۰۱۱ میلادی در این بازار ۴۰۰ کمپانی و هزار و ۵۳۲ خریدار حضور داشتند. در همین سال بیش از هزار سانس از فیلم‌های جدیدی از سراسر دنیا به نمایش درآمد. در بخش تولیدات مشترک از بازار فیلم اروپا، تهیه‌کنندگان می‌توانند با معرفی پروژه‌های مورد نظر خود، برای این ساخت این پروژه‌های سرمایه‌گذار یا شریک پیدا کنند. در بازار سال ۲۰۱۲ فیلم چهار صد و پنجاه و پنج نمایشگاه برگزار شد که در این نمایشگاه‌ها هزار و ۶۹۱ خریدار بین‌المللی و ۸ هزار و ۹۸ کارشناس سینمایی از ۹۴ کشور جهان حضور داشتند و در این میان ۸۲۰ فیلم طی هزار و ۱۶۶ سانس به نمایش آمد.

    استعدادهای برلین

    بخش آموزش دانشجویی جشنواره برلین که با نام «دانشکده استعداد برلین» شناخته می‌شود برای پذیرش دانشجویان فیلم‌سازی و افراد شاغل در حوزه فیلم‌سازی است. این بخش که یک مدرسه فیلم زمستانی به حساب می‌آید هر ساله حدود ۳۰۰ شرکت‌کننده از سرتاسر جهان دارد که در طی شش روز در زمان برگزاری جشنواره برلین، می‌توانند در ورک شاپ‌ها، گردش‌ها، کلاس‌های خصوصی یا آموزش جمعی، بحث‌های گروهی با افراد شاخص فیلم ساز در مورد مسائل جاری حرفه‌های مختلف در حوزه ساخت فیلم و … شرکت کنند. ملاقات با فیلم‌سازان نامدار و دیدن فیلم‌های جشنواره نیز از دیگر امتیازات شرکت در این برنامه است.

  • جشنواره فیلم ماردل پلاتا:در آرژانتین

جشنواره بین‌المللی فیلم مار دل پلاتا  یک جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم است که از سال ۱۹۵۴ هرساله در شهر ماردل پلاتا آرژانتین در پایان ماه نوامبر برگزار می‌شود. این جشنواره یکی از معتبرترین و قدیمی‌ترین جشنواره‌های آمریکای جنوبی در سراسر جهان است. جایزه آستور پیازولا، جایزه مسابقه ارنستو چه گوارا و جایزه اومبرو سه جایزه اصلی جشنواره ماردل پلاتا است. جایزه آستور این جشنواره معادل اسکار و معتبرترین جایزه فیلم در آمریکای جنوبی است. از ایران فیلم‌هایی مثل خواب تلخ محسن امیر یوسفی و کافه ترانزیت کامبوزیا پرتوی در این جشنواره برنده جایزه شده‌اند.

دیگر جوایز

بهترین فیلم، بهترین کارگردان، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین فیلمنامه، بهترین فیلم آمریکای لاتین و جایزه ویژه دیگر جوایز این جشنواره به حساب می‌آیند.

از سینمای ایران، نگار جواهریان در سال ۲۰۱۴ برای بازی در فیلم سینمایی ملبورن (نیما جاویدی) موفق به کسب جایزهٔ بهترین بازیگر زن این جشنواره شد.

  • جشنواره فیلم سن سباستین: در اسپانیا

جشنواره فیلم سن‌سباستین یک جشنواره فیلم بین‌المللی است که هرساله در شهر سن سباستین کشور اسپانیا برگزار می‌شود. صدف طلایی، نام جایزهٔ اصلی جشنواره فیلم سن‌سباستین است.

این جشنواره بین‌المللی فعالیت خود را از سال ۱۹۵۳ آغاز کرد. هر ساله ۲۰۰ تا ۲۵۰ فیلم از کشورهای مختلف جهان در این جشنواره به نمایش در می‌آیند. در بین فیلم‌های برتر این جشنواره فیلم‌های ایرانی سارا، لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند و نیوه‌مانگ نیز حضور دارند.

بخش‌های مختلف

  • بخش انتخاب رسمی البته با توجه به مقررات FIAPF. منتخبی از آثار اخیر سینمایی که در جشنواره‌های دیگر نشان داده نشده‌است، برای رقابت در کسب جایزه بزرگ.

  • بخش آزاد شامل: ۱- مروارید: مجموعه‌ای از بهترین فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره. ۲- فیلم‌های اول و دوم استعدادهای جدید. ۳- انتخاب آثار فوق‌العاده.

  • بخش آثار آمریکای لاتین.

  • بخش آثار تولید شده در کشور اسپانیا.

  • بخش آثار تولید شده در ایالت باسک اسپانیا.

  • بخش مرور آثار.

  • بخش فیلم دانشجویی.

  • جشنواره فیلم بروکسل: در بلژیک

جشنواره بین‌المللی فیلم‌های مستقل بروکسلنام جشنواره‌ای است که به نمایش فیلم‌های مستقل اختصاص دارد و همه‌ساله در بروکسل پایتخت بلژیک برگزار می‌شود.

این جشنواره از سال ۱۹۷۴ میلادی آغاز به‌کار کرد و در ابتدا، تمرکزش بر فیلم‌های مستقل ۸ میلیمتری بود.

  • جشنواره فیلم تور: در فرانسه

  • جشنواره فیلم آنتیب: در فرانسه

  • جشنواره فیلم برگامو: در ایتالیا

  • جشنواره فیلم اس بی اس: در کره جنوبی

  • جشنواره فیلم مونترال: در کانادا

جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم مونترآل جشنواره‌ای است که در سال ۱۹۷۷ در مونترآل بنیان‌گذاری شد و یکی از قدیمی‌ترین جشنواره‌های فیلم کانادا است. این جشنواره به‌صورت سالانه در پایان ماه اوت برگزار می‌شود.

این جشنواره قدیمی‌ترین جشنوارهٔ فیلم در آمریکای شمالی نیز می‌باشد. جشنوارهٔ فیلم مونترآل یکی از جشنواره‌های مورد تأیید انجمن تهیه‌کنندگان جهانی فیلم (FIAPF، فیاپف) به‌شمار می‌رود.

داوران ایرانی

 

  • عباس کیارستمی رئیس هیئت داوران (۲۰۰۰)

  • رخشان بنی اعتماد عضو هیئت داوران (۲۰۰۱)

  • سمیرا مخملباف عضو هیئت داوران (۲۰۰۳)

  • جعفر پناهی رئیس هیئت داوران (۲۰۰۹)

    جوایز سینمای ایران

  • جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۱۹۹۷) برای فیلم بچه‌های آسمان به کارگردانی مجید مجیدی

  • جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۱۹۹۹) برای فیلم رنگ خدا به کارگردانی مجید مجیدی

  • جایزه بهترین فیلم اول از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۲۰۰۰) برای فیلم دختران خورشید به کارگردانی مریم شهریار

  • جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۲۰۰۱) برای فیلم باران به کارگردانی مجید مجیدی

  • جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۲۰۰۲) برای بازی در فیلم ایستگاه متروک به لیلا حاتمی

  • جایزه بهترین فیلم اول از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۲۰۰۹) برای فیلم «وقتی لیموها زرد شدند» به کارگردانی محمدرضا وطن‌دوست.

  • جایزه نوآوری هنری از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۲۰۰۹) برای فیلم آتشکار به کارگردانی محسن امیریوسفی

  • جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (۲۰۱۱) برای بازی در فیلم اینجا بدون من به فاطمه معتمدآریا

  • جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم مونترال (٢٠١٧) برای فیلمنامه فیلم آپاندیس به نویسندگی و کارگردانی حسین نمازی

  • بهمن مقصودلو عضو هیئت داوران فیلم‌های اول (۲۰۱۴)

 

  • جشنواره فیلم پدر سینمای هنری:در هند

    پ

دربارهٔ جشنواره

جشنواره بین‌المللی فیلم Dadasaheb Phalke در مورد خلاقیت است، در مورد تلاش برای کمک به مردم در پیدا کردن صدای خود و سرگرم‌کننده آن. این هنر و کارآمدی داستان سرایی را با الهام بخشیدن و دفاع از کار نویسندگان، فیلمسازان و همه هنرمندان که از زبان نوشته شده و بصری برای گفتن یک داستان استفاده می‌کنند، از بین می‌برد. این تنها جشنواره بین‌المللی فیلم مستقل هند است که مأموریت آن جشن سینما و کار فیلمسازان مشتاق، جوان، مستقل و حرفه ای است. این موضوع برای صنعت فیلم هند مهم است، زیرا هدف این است که سینمای سینمای جدید آگاه، سرگرم‌کننده و پیشرفته جوانان و فیلمسازان با تجربه را تشخیص دهد.

این جشنواره دارای بخش‌هایی برای فیلم‌ها، فیلم‌های کوتاه، مستند، انیمیشن‌ها، فیلم‌های موسیقی و فیلم‌های تبلیغاتی است. این جشنواره فیلمسازان را در زمینه تولید، خلاقیت، موسیقی و عملکرد رتبه‌بندی می‌کند. این جشنواره به منظور تقویت جنبش فیلم جوانان در هند و همچنین تبلیغ فیلم‌های تولید شده در هند در سراسر جهان کار خواهد کرد.

اهداف

هدف از آن گسترش دیدگاه جوانان است که درک آنها را درک عمیق‌تر از فیلم‌های هند که سرگرمی‌های سالم و سالمی را فراهم می‌کنند، گسترش می‌دهد. این به خاطر تلاش‌های طولانی پدر سینمای هند، داعداشبه فالک جی، جشنواره جشن درخشندگی صنعت فیلم هند، که تلاش می‌کند تا پروژه‌های جدید را به رسمیت بشناسد و همچنین به آنها کمک کند تا مخاطبان اصلی را جذب کنند. جشنواره فیلم جشن سال نو را به یاد ماندنی از همکاری برجسته ای که توسط داداعاش فالکجی، پیشگام سینمای هند ساخته شده‌است، جشن می‌گیرد. با شروع اولین فیلمش که نخستین فیلم کامل در هند به‌شمار می‌رود، او در ۱۹ سالگی خود را در زمینهٔ فعالیت خود به ثبت رساند و به درستی عنوان «پدر سینمای هندی»

بخش‌ها

در بخش‌های چندگانهٔ این فستیوال، مسابقه فیلم کوتاه، تبلیغات، انیمیشن کوتاه، فیلم بلند، کودکان، مستند، و موزیک ویدئو و چشم‌اندازی به گذشته، حدود ۴۰۰ فیلم به نمایش در می‌آیند. رئیس این جشنواره از سال ۲۰۱۷ تا به حال در حال پخش است.

  • جشنواره فیلم گلدن گلوب:آمریکا

جوایز گلدن گلوب مجموعه جوایزی است که هرساله در ایالات متحده توسط ۹۳ عضو انجمن مطبوعات خارجی هالیوود به بهترین تولیدات سینمایی و تلویزیونی، هم داخلی و هم خارجی اهدا می‌گردد. این جایزه نخستین بار در سال ۱۹۴۴ به فیلم‌های تولیدی و محصولات تلویزیونی تعلق گرفت.[مهم‌ترین جایزه آکادمی با نام بهترین فیلم یکی از مهم‌ترین رقابت‌های فیلم‌سازان محسوب می‌شود. همچنین جایزه یک عمر فعالیت هنری یکی از مهم‌ترین جوایز گلدن گلوب است که هر سال به یکی از بزرگان عرصه سینما و تلویزیون آمریکا داده می‌شود؛ گفتنی است که این جایزه به فیلم یا برنامه تلویزیونی خاصی تعلق نمی‌گیرد و تنها برای یک عمر فعالیت هنری بزرگان سینما و تلویزیون آمریکا اهدا می‌شود.

جدایی نادر از سیمین به کارگردانی اصغر فرهادی نخستین فیلم فارسی‌زبان است که توانسته‌ در سال ۲۰۱۲ برای بهترین فیلم خارجی این جایزه را کسب کند.

جوایز فیلم

  • بهترین فیلم درام: از سال ۱۹۴۳

  • بهترین فیلم موزیکال یا کمدی: از سال ۱۹۵۱

  • بهترین کارگردانی: از سال ۱۹۴۳

  • بهترین بازیگر مرد فیلم درام: از سال ۱۹۴۳

  • بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی: از سال ۱۹۵۱

  • بهترین بازیگر زن فیلم درام: از سال ۱۹۴۳

  • بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی: از سال ۱۹۵۱

  • بهترین بازیگر نقش مکمل مرد: از سال ۱۹۴۳

  • بهترین بازیگر نقش مکمل زن: از سال ۱۹۴۳

  • بهترین فیلمنامه: از سال ۱۹۴۷

  • بهترین موسیقی: از سال ۱۹۴۷

  • بهترین ترانه غیراقتباسی: از سال ۱۹۶۱

  • بهترین فیلم غیر انگلیسی‌زبان: از سال ۱۹۴۸

  • بهترین فیلم پویانمایی: از سال ۲۰۰۶

  • سیسیل بی دمیل: از سال ۱۹۵۱

جوایز تلویزیون

  • بهترین مجموعه تلویزیونی – درام: از سال ۱۹۶۲

  • بهترین مجموعه تلویزیونی – کمدی یا موزیکال: از سال ۱۹۶۲

  • بهترین بازیگر مرد مجموعه تلویزیونی – درام: از سال ۱۹۶۱

  • بهترین بازیگر مرد مجموعه تلویزیونی – کمدی: از سال ۱۹۶۱

  • بهترین بازیگر زن مجموعه تلویزیونی − درام: از سال ۱۹۶۱

  • بهترین بازیگر زن مجموعه تلویزیونی − کمدی: از سال ۱۹۶۱

  • بهترین مجموعه تلویزیونی کوتاه یا فیلم تلویزیونی: از سال ۱۹۷۱

  • بهترین بازیگر مرد مجموعه تلویزیونی کوتاه یا فیلم تلویزیونی: از سال ۱۹۸۱

  • بهترین بازیگر زن مجموعه تلویزیونی کوتاه یا فیلم تلویزیونی: از سال ۱۹۸۱

  • جشنواره فیلم قاهره: مصر

جشنواره بین‌المللی فیلم قاهره یکی از ۱۲ جشنواره بین‌المللی بزرگ جهان و مهم‌ترین جشنواره فیلم در آفریقا و جهان عرب است که هرساله در قاهره برگزار می‌شود. این جشنواره در سال ۱۹۷۶ بنیان گذاشته شد. اما جشنواره سال ۱۹۸۵ که به صورت مستقل سازماندهی شد، به‌عنوان نخستین دوره جشنواره شناخته می‌شود. بخش رقابتی بین‌المللی جشنواره نیز از سال ۱۹۹۱ آغاز به‌کار کرد.

جشنواره فیلم قاهره به‌عنوان یک جشنواره پیشرو در خاورمیانه و جهان عرب همواره رقیب اصلی جشنواره فیلم مراکش شناخته می‌شود. این جشنواره در سال‌های اخیر و با ظهور جشنواره‌های فیلم دبی و ابوظبی، می‌کوشد تا همچنان نقش خود را به‌عنوان معتبرترین جشنواره منطقه حفظ کند.[۳] این رویداد تنها جشنواره رقابتی (رده الف) مورد تأیید انجمن تهیه‌کنندگان جهانی فیلم (FIAPF، فیاپف) در خاورمیانه و آفریقا به‌شمار می‌رود. جایزه اصلی جشنواره که هرم طلایی نام دارد هرساله به بهترین فیلم اهدا می‌شود. سینمای ایران تنها یک بار در سال ۲۰۱۴ با فیلم سینمایی ملبورن ساختهٔ نیما جاویدی موفق به کسب این جایزهٔ اصلی شده‌است.جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم قاهره، قدیمی‌ترین جشنوارهٔ فیلم در خاورمیانه است. جشن افتتاحیهٔ این جشنواره، هر سال، در یک شب باشکوه و پرستاره آغاز می‌شود و با یک جشن خیره‌کننده به پایان می‌رسد. توزیع جوایز با حضور افتخاری رئیس‌جمهور و ستارهٔ سینما، عمر شریف، صورت می‌گیرد. سالانه، در هر بازنگری، CIFF برنامه‌هایی چون سمپوزیوم، کنفرانس مطبوعاتی، میزگرد و برنامه‌های دیگری را به برنامه اضافه می‌کند، به گونه‌ای که هر کدام از آن برنامه‌ها منحصربه‌فرد و خیره‌کننده باشند و به روند پیشرفت در آیندهٔ این صنعت کمک کند.

بخش‌های رقابتی

  • مسابقه بین‌الملل فیلم‌های بلند

  • مسابقه بین‌الملل فیلم‌های دیجیتال

  • مسابقه فیلم‌های عرب

    جایزه‌های سینمای ایران

  • ۲۰۱۴: جایزه هرم طلایی بهترین فیلم جشنواره به فیلم سینمایی ملبورن (نیما جاویدی)

  • ۲۰۰۵: جایزه بهترین اثر هنری به حمید خضوعی ابیانه برای فیلمبرداری خیلی دور، خیلی نزدیک (رضا میرکریمی)

  • ۲۰۰۳: جایزه بهترین فیلم‌نامه به تهمینه میلانی برای فیلم واکنش پنجم

  • ۲۰۰۲: جایزه بهترین بازیگر به کتایون ریاحی برای بازی در فیلم شام آخر (فریدون جیرانی)

  • ۲۰۰۱:جایزه بهترین بازیگر به نیکی کریمی برای بازی در فیلم نیمه پنهان (تهمینه میلانی)

  • ۱۹۹۹: جایزه بهترین بازیگر زن به پگاه آهنگرانی برای بازی فیلم در فیلم دختری با کفشهای کتانی (رسول صدرعاملی)

  • ۱۹۹۸: جایزه بهترین فیلم‌نامه به کیانوش عیاری برای فیلم بودن یا نبودن

  • ۱۹۷۸: جایزه بهترین کارگردانی به مسعود کیمیایی برای فیلم سفر سنگ

  • ۱۹۷۶: جایزهٔ ویژهٔ فیلم‌برداری به مهرداد فخیمی و پرویز ملک‌زاده برای فیلم غریبه و مه

  • ۱۹۷۶: جایزهٔ طلایی بهترین فیلم کوتاه به فیلم هفت‌تیرهای چوبی به کارگردانی شاپور قریب

جشنواره موسیقی

  • جایزه باربد

جایزهٔ باربَد تندیسی است که به برگزیدگان جشنواره موسیقی فجر اهدا می‌شود.با نظر برگزارکنندگان جشنواره موسیقی فجر، از سی و یکمین دوره جشنواره، اهدای جایزه باربد به برگزیدگان، آغاز شده‌است. مجموعاً در ۷ گرایش، ۱۶ جایزه باربد اهدا می‌شود. جایزه باربد در دوره‌های سی و چهارم و سی و پنجم از جشنواره موسیقی فجر حذف شد و در سی و ششمین دوره در سال ۱۳۹۹ مجدداً به جشنواره برگشت‌.

  • جشن هنر شیراز

جشنواره هنر شیراز جشنواره‌ای از هنر نمایشی و موسیقی بود که از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ در پایان تابستان هر سال در شهر شیراز و تخت جمشید برگزار می‌شد. این جشنواره زیر نظر دفتر ویژه فرح پهلوی و با مدیریت فرخ غفاری برگزار می‌شد. از این جشنواره هنری به عنوان جنجالی‌ترین جریان فرهنگی و هنری در تاریخ معاصر ایران یاد می‌شود، و در جهان به عنوان یکی از رادیکال‌ترین جشنواره‌های مخلوط از هنرهای گوناگون و فرهنگ‌های شناخته می‌شود. جشن هنر شیراز از همان دوران آغازینش با توجه به ابتکار گماشتگی و گوناگونی برنامه‌هایش، در میان جشنواره‌های موسیقی بین‌المللی موجود، برجسته بود.

وظیفه‌های سازمان جشن هنر شیراز

سازمان جشن هنر شیراز در سال ۱۳۴۶ به ریاست فرح پهلوی با ۳۳ نفر عضو هیئت امناء و پنج عضو هیئت مدیره و کمیته‌های تئاتر، موسیقی، سینما و نمایشگاه‌ها و دفاتر پروژه‌های فنی، مالی، و پذیرایی و روابط عمومی آغاز به کار کرد.وظیفه‌های این سازمان به شرح زیر بودند:

  • تهیه و تدارک برنامه‌های فستیوال نمایشی و موسیقی جشن هنر شیراز

  • انجام سایر فعالیت‌های هنری برای عرصه کردن هنر در جنب جشن هنر شیراز

  • برقراری پیوندها و همکاری با سازمان‌های جهانی هنری و تبادل برنامه‌های هنری برای جشن هنر شیراز

سازمان جشن هنر شیراز در درازای فعالیت خود بیش از بیست کتاب در زمینه‌های تئاتر، موسیقی و سینما در ایران و جهان به چاپ رسانید.

جشن هنر شیراز هر سال در شهریورماه در شیراز تخت جمشید برپا می‌شد. اما در سال ۱۳۵۶ یازدهمین دوره آن در ۲۶ مرداد همزمان با نخستین روز ماه رمضان گشایش یافت. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ در مجموع یازده دوره جشن هنر برگزار شد. سازمان جشن هنر برای گسترش هنر و بزرگداشت هنرهای اصیل ملی و به منظور بالا بردن سطح هنر در ایران و بزرگداشت هنر هنرمندان ایران و شناساندن هنر و هنرمندان خارجی در ایران بنیان شد.[۵] در طی دوران برگزاری این جشنواره، هنرمندان بسیاری از نقاط گوناگون جهان به اجرای آثار خود در زمینه‌های مختلف هنری پرداختند، و فرصتی استثنایی و یکتا (تا آن هنگام) در تاریخ ایران و جهان به دست آمد تا هنرمندان سراسر جهان در یک مکان به تبادل فرهنگی بپردازند.

مسولیت سازمان بر عهده یک گروه به ریاست فرخ غفاری بود. فرخ غفاری، که پس از چندی مدیر فستیوال شیراز شد، پیشگامانی را به جستجوی هنرمندان به دورافتاده نقاط ایران فرستاد و نقالان، گروه‌های موسیقی و دسته‌های کوچک خیمه‌شب بازی را پیدا کرد. هم چنین برای گزینش هنرمندان خارجی اعضای کمیته از جمله فرخ غفاری و بیژن صفاری رهسپار اروپا شدند و با شرکت در فستیوال‌های اروپایی با کار هنرمندان بزرگی آشنا شدند و آن‌ها را به فستیوال شیراز دعوت کردند.

جشن هنر

هدف از برگزاری جشن هنر شیراز، بزرگداشت و آشناسازی به هنرهای اصیل و معاصر ایرانی به مردم ایران و جهان بود. جشن هنر چون پلی میان هنر شرق و غرب پیوند ایجاد می‌کرد و میعادگاهی برای برخورد هنرهای نمایشی و سنتی و معاصر بود. از آنجا که پدیده‌های نوین اندک اندک شناخت هنر اصیل را برای مردم دشوار می‌ساخت تنها چنین جشنواره‌ای می‌توانست در بازشناساندن هنر سنتی و اصیل ایران گام‌های سودمندی بردارد. هدف دیگر کوشش برای شناخت هنر نوین در زمینه‌های گوناگون بود و این که پژوهش در گوشه‌های هنر ایرانی انجام شود. جشن هنر شیراز در جستجوی راهی بود برای پیوند هنر شرق و غرب و جایی مناسب برای نمایش آخرین و نوین‌ترین کارهای هنری هنرمندان بزرگ جهان.با اینکه مایه اصلی جشن هنر شیراز موسیقی نبود، برنامه‌های موسیقی بخش بزرگی از برنامه‌های جشن بود زیرا موسیقی یک زبان جهانی است. این کوشش برای ایرانی‌ها رد پای ژرفی بر جای گذاشت. در برنامه‌های جشن هنر در حافظیه هنرمندان با ارزش در موسیقی سنتی ایران چون استاد تهرانی و استاد عبادی به دنیای موسیقی ایران و جهان شناسانده شدند. استادان بزرگی چون موریس بژار مردی که می‌توانست آنچه را که اراده کرده با کرشمه‌های باله و سه تار جلال ذوالفنون بیان کند در طرح و اجرای زیباترین کار هنری خود از اشعار سعدی الهام گرفت و در باله گلستان از توانایی و برد موسیقی ایرانی بهره گرفت و باله ارزنده‌ای را به وجود آورد.

نخستین جشن هنر

نخستین جشن هنر در روز دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۴۶ را فرح پهلوی گشود. این جشن ده روز به درازا کشید. برنامه‌های جشن هنر در این سال موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی کشورهای مشرق زمین، نمایش کهن ایران و موسیقی کلاسیک غربی بود.

پریسا اشعار ایرانی را به آواز خواند و به موسیقی ملی جلوه بخشید.

از میان گروه‌ها و هنرمندانی که در نخستین جشن هنر بودند می‌توان از یهودی منوهین همراه با ارکستر مجلسی تلویزیون ملی ایران، استاد ولایت خان نوازنده پر آوازه سی تار از کشور هند، ارکستر دومن موزیکالفرانسه به رهبری ژیلبر آمی و استادان موسیقی ایران و نمایش کهن ایران نام برد.

دومین جشن هنر

دومین جشن هنر شیراز در شهریور ۱۳۴۷ به سبب زلزله جنوب خراسان بدون تشریفات و یک روز دیرتر گشوده شد. برای شرکت در این فستیوال از همه سوی جهان هنرمندان و منتقدانی فراخوانده شدند تا از زاویه و فرم‌های گوناگون، موسیقی و هنرهای نمایشی سرزمین‌های خود را به نمایش و بررسی به گزارند.

یانیس گزناکیس ارکستر مجلسی تولوز به رهبری اوریا کمب، سولیست‌های کر رادیو تلویزیون فرانسه به رهبری مارسل کورو، کریستیان فراس و پیر باریزه، ارکستر مجلسی تلویزیون ملی ایران، استاد بسم الله خان نوازنده نامی شهنای از هند، کاتاکالی توسط گروه کالا ماندالام، آرتور روبین اشتاین و استادان موسیقی ایران در دومین جشن هنر هنرآوری کردند. در این جشن هنر دو تئاتر ایرانی به نام‌های پژوهشی ژرف و سترگ و نو در سنگواره‌های دوره بیست و پنجم زمین‌شناسی کار عباس نعلبندیان و شهر قصه کار بیژن مفید به نمایش گذاشته شد.

سومین جشن هنر

۱۳۴۸ سال سوم جشن هنر شیراز سال پیام صوت‌ها بود. در این جشن روش جشن هنر برای ایجاد پیوند با جهان هنر، بیش از پیش بر پایه صوت و آوا بود. سوژه جشن سازهای ضربی جهان بود. در این برنامه سازهایی چون تنبک، مردنگان (ساز هندی)، و گملان (ساز از بالی) و طبل رواندایی و بسیاری سازهای دیگر نواخته شدند.

ارکستر ناسیونال فرانسه به رهبری آهنگ ساز ایتالیایی برنو مادرنا،ایون لوریو، ماکس روچ، مارتا آرگریش، گروه ملوس از لندن، کاترین کولار، گروه سازهای ضربی استراسبورگ با نخستین اجرای جهانی پرسفاسا کار یانیس گزناکیس و استادان موسیقی ایران از جمله گروه‌ها و هنر مندانی بودند که در سومین جشن هنر شرکت داشتند. هم چنین گروه گاملان از بالی با سازهای خود غوغایی بر پا کردند.

چهارمین جشن هنر

در سال چهارم ۱۳۴۹، جشن هنر شیراز به نمایش بیش از پیش تکیه کرد. چهارمین جشن هنر با نمایش ویس و رامین بر پایه آیین و سنت ایرانی و باز سازی‌های آن‌ها بر اساس منظومه عاشقانه یی به همین نام اثر فخرالدین اسعد گرگانی آغاز شد.

یرژی گروتوفسکی، ویکتور گارسیا با گروه آمریکایی نان و عروسک نمایش خود را در کنار قلعه شیراز اجرا کردند.

کوارتت جولیارد، باله ملی سنگال، راوی شانکار نوازنده پر آوازه سیتار از کشور هند، نمایش کهن ایرانی و ارکستر مجلسی تلویزیون ملی ایران به رهبری فرهاد مشکوة و دیگر استادان موسیقی ایرانی از جمله گروه‌ها و هنرمندانی بودند که در چهارمین جشن هنر شیراز شرکت جستند.

پنجمین جشن هنر

سال ۱۳۵۰ سال برداشت از تجربه‌ها بود و جشن هنر با نگاهی بر گذشته گزیده‌ای از تم‌های پیشین را یک جا گرد آورد. در این جشن کوشش شد که جای نمایش از فرم کلاسیک آن بیرون آورده شود. تخت جمشید، نقش رستم، آرامگاه حافظ، گنبد عضد، خانه‌های قدیمی، کاروان سراها، و قهوه‌خانه‌های شیراز محل اجرای کنسرت‌ها و نمایش‌ها شد. یانیس گزناکیس با نخستین اجرای جهانی “پرسفاسا” غوغا به پا کرد.

موریس بژار دو باله را برای جشن هنر طراحی کرد یکی باله “گلستان” بر اساس گلستان سعدی و دیگری “فرح” تقدیم به شهبانوی ایران برای قدردانی از ایشان. کار گلستان موریس بژار از موسیقی سنتی بلوچستان الهام گرفته شده بود. این باله با صدای رضوی خواننده ایرانی که به همراهی سه تار جلال ذوالفنون چکامه‌هایی (شعرها) از مولانا می‌خواند به پایان رسید.

آندره گریگوری و گروه منهتان پراجکت از آمریکا با اجرای آلیس در سرزمین عجایب، در یک میوه فروشی شهر شیراز را هیجان زده کرد. پیتر بروک با نخستین اجرای جهانی اورگاست نوشته تد هیوز، ارکستر مجلسی مسکو به رهبری رودلف بارشای بر روی سن رفتند.

ارکستر فیلارمونیک کراکوی به رهبری یرژی کاتلویچ، نمایش کهن ایران، ارکستر رزیدانس لاهه، برنو مادرنا آهنگ ساز ایتالیایی با نخستین اجرای جهانی تراوش نور، کاتی بربریان، گراند ماژیک سیرکوس با اجرای زارتان برادر تارزان به کارگردانی ژروم ساواری، جو چایکین و گروه اوین تئاتر و استادان موسیقی ایران هنر آوران پنجمین جشن هنر بودند. بیژن مفید با نمایش ماه و پلنگ جشن هنر شیراز را در تحسین فرو برد.

ششمین جشن هنر

در جشن هنر ششم که در سال ۱۳۵۱ برگزار شد، روزها و شب‌ها یکسان از بامدادی به بامداد دیگر می‌پیوست. کارل هاینس اشتوک هاوزن به همراهی گروه جنتل فایر، گروه اینترمادولیشن و گروه آواز کلن کارهایی چون مانترا، و دیگر قطعاتی با پیانو اجرا کردند. میکروفونی یک، اشپیرال، تله موزیک کنتاکت، اشپکترن، اشتیمونگ، گزانگ در یونگ، لینکه زوکلوس ، کمونیکاسیون، گروپن و کاره … نیز با پیانو نواخته شد.

کنسرت پایانی اشتوک هاوزن در هوای آزاد اجرا شد و بیش از هشت هزار نفر برای گوش دادن به اینتنسی تت اشترن کلانک، به کنسرت هجوم آوردند استقبالی که او هیچ‌گاه در کنسرت‌هایش ندید.

دیگر هنرمندان و گروه‌هایی که در ششمین جشن هنر شرکت داشتند گروه کاتاکالی از هندوستان با اجرای رستم و سهراب، کروه کارگاه نمایش به کارگردانی آربی آوانسیان با اجرای ناگهان کار عباس نعلبندیان، گروه باله مرس کانینگهام با نخستین اجرای جهانی رویداد تخت جمشید، جان کیج، دیوید تودور، گوردون موما، شانتا رائو و استادان موسیقی ایرانی.

نهمین جشن هنر

نهمین جشن هنر در سال ۱۳۵۴ برگزار شد. در این سال گروه تئاتر ” نو ” در این فستیوال شرکت کرد. این یک رویداد فرهنگی بود زیرا تا بدان روز تئاتر نو در خارج از ژاپن برنامه‌ای اجرا نکرده بود.

دهمین جشن هنر

در دهمین جشن هنر شیراز، که در سال ۱۳۵۵ برگزار شد تعزیه یه عنوان نمایش سنتی دوباره زنده شد. در این جشن نمایشگاهی از وسایل مورد استفاده در تعزیه در حسینیه قوام شیراز بر پا شد که در آن نمایشگاهی نیز به عکس‌های مربوط به تعزیه و نور و صدا برای شناخت تعزیه به تماشا گزارده شد. حسینیه قوام در خیابان لطفعلی خان، گود عرب‌ها، نوسازی و بازسازی شده بود.

دو گروه از شیراز و سپاهان با رقابت زیادی بین تکیه داران دو شهر، در ترتیب داد وسایل قدیمی تر و بهتر در نمایشگاه جای ویژه‌ای داشتند.

یازدهمین جشن هنر

یازدهمین و آخرین جشن هنر در سال ۱۳۵۶ با تکیه بر تئاتر برگزار شد. نمایش‌نامه “پیگ چایلد فایر ” را گروه “سکوات چایلد” از مجارستان بر روی صحنه آورد که داستان هرودیاس است که برای از میان برداشتن عیسی مسیح فرمان می‌دهد تمام نوزادان را در قلمروش بکشند. این نمایش در یک نمایشگاه اتومبیل اجرا شد.

درازترین نمایش تئاتر جهان به نام کوهستان کا با اجرای رابرت ویلسون کارگردان و نویسنده تئاتر تجربی آمریکایی در شیراز انجام شد و در آن نمایش بدون وقفه ۱۶۴ ساعت (هفت شبانه روز) به درازا کشید. بیش از ۴۷ بازیگر هفت روز پی در پی در صحنه بازی کردند. صحنه نمایش سیار بود و از پشت محله‌ای به نام باغ تکیه هفت تنان در دامنه کوه چهل مقام آغاز می‌شد و بالا و بالا می‌رفت. در شیب این کوه سن تئاتر ساخته شده بود و نیز جایگاهی برای سیصد و پنجاه تن تماشاچی، مردم در ساعت‌های گوناگون شبانه روز می‌توانستند تماشاچی نمایش‌ها باشند.

اثر بر هنر نوگرای ایران

به دلیل بازکردن فضای ارتباط میان هنرمندان ایرانی و جهانی، جشنواره شیراز باعث رشد جریان آوانگارد در هنر معاصر ایران شد. بازگشت به ریشه‌های تمدنی کهن (تخت جمشید)، در محیط فکری نوگرا، جامعه هنری ایران را با چهره‌ای جدید از هنر مدرن آشنا کرد. برخورد با تجربه‌های نوین، دَمی تازه در فضای هنری ایران بود که به باور برگزارکنندگان جشنواره، برای پیشبرد و تغییر فضای هنری کشور با اهمیت به‌شمار می‌رفت. به گفته فرح پهلوی، هدف جشنواره گسترش پارامترهای نگری، تجربی، و نوشتاری بود.

در عین حال، جشنواره محیط مناسبی برای طبقه متوسط و پایین کشور بود تا با هنر نوین و بین‌المللی آشنا شود؛ رضا عبده، سوسن دیهیم، شهره آغداشلو، و آتیلا پسیانی معدود نام‌هایی از جمله خیل بی‌شمار تأثیر پذیرفته از این جشنواره هستند. در طول جشنواره، هنرمندان عرصه تئاتر، آثار متفاوتی در تاریخ تئاتر ایران پدیدآوردند و شخصیت‌های هنری چندی، همچون پرویز صیاد، عباس نعلبندیان، عزت‌الله انتظامی، بهرام بیضایی، و علی نصیریان به ارائه آفرینش‌های خود پرداختند. جشنواره فضای مناسبی برای آشکار ساختن استعدادهای فیلم‌سازان و بازیگران نوگرای ایرانی، همچون پرویز کیمیاوی، ناصر تقوی، فریدون رهنما، داریوش مهرجویی، و آربی اوانسیان بود. برخورد این فیلم‌سازان با کسانی چون یاسوجیرو ازو، اینگمار برگمان، لوئی برونوئل، ساتیاجیت رای، و دیگران، آغازگر معرفی سینمای ایران به جامعه جهانی بود.

  • جشنواره موسیقی جوان

جشنواره ملی موسیقی جوان از جشنواره‌های موسیقی در ایران است که شهریورماه برگزار می‌شود. انجمن موسیقی ایران مسئول برگزاری این جشنواره است. هومان اسعدی دبیر دوره‌های هفتم تا دهم جشنواره جوان بوده‌است.همچنین به عنوان دبیر پانزدهمین دوره از جشنواره موسیقی جوان نیز انتخاب شدند.

  • جشنواره موسیقی فجر

    جشنواره موسیقی فجرمهمترین جشنواره موسیقی ایران است که به مناسبت پیروزی انقلاب سال ۱۳۵۷، از سال ۱۳۶۴ تاکنون معمولاً در میانه بهمن ماه هر سال در تهران برگزار می‌گردد.

    تاریخچه

    جشنواره موسیقی فجر در سال ۱۳۶۴ و با نام اولیه «جشنواره سراسری سرود و آهنگ‌های انقلابی» شکل گرفت و اولین دوره آن با شرکت ۲۰ گروه در تهران برگزار شد. پس از چهار سال یعنی در سال ۱۳۶۸ دوره پنجم آن با طراحی آرم و نشانه و نماد و با عنوان «پنجمین جشنواره موسیقی فجر» ادامه یافت.
    در سال
    ۱۳۷۰ و در هفتمین دوره خود، این جشنواره برای اولین بار شکل بین‌المللی به خود گرفت و بخش «معرفی موسیقی ملل مسلمان»به آن اضافه شد و گروه‌های موسیقی از تاجیکستان (گروه استاد آدینه هاشم‌اف و گروه دولتمند خالف( هند) با رهبری استاد بسم‌الله خان نوازنده مشهور شهنای(و آذربایجان )استاد هابیل علی‌اف و آواز نصرالله ناصح پور در آن به اجرای برنامه پرداختند و از آن پس هر ساله جشنواره موسیقی فجرمیزبان گروه‌های موسیقی از کشورهای مختلف دنیا شد.
    از اتفاقات مهم در سال
    ۱۳۷۶ (سیزدهمین دوره جشنواره)، حضور بانوان بود که برای اولین بار بخشی تحت عنوان «ویژه بانوان» به آن اضافه شد. دو سال بعد یعنی درجشنوارهپانزدهم موسیقی فجربرای اولین بار ۱۰ کشور آن هم از کشورهای صاحب تمدن و موسیقیدر جشنواره شرکت کردند.
    در دوره شانزدهم نیز بخشی تحت عنوان سازسازی به
    جشنواره اضافه شد. در این دوره همچنین برای اولین بار در طول برگزاری جشنواره‌های موسیقی فجر بخشی با عنوان «پایان‌نامه» به جشنواره اضافه شد.
    در دوره بیستم نگاه
    جشنواره به‌طور خاص و ویژه به بحث پژوهش در موسیقی بوده و در دوره بیست و سوم بخش رقابتی در جشنواره موسیقی فجر راه‌اندازی شد و در دوره‌های بعدی نیز موضوع جوان‌گرایی در جشنواره مطرح شد.

  • جشنواره میان‌کهکشانی موسیقی ایرانی

جشنواره میان‌کهکشانی موسیقی ایرانی نام اولین جشنواره موسیقی زیرزمینی ایران بود که یکشنبه ۳۰ مهر ۱۳۸۵ (۲۲ اکتبر ۲۰۰۶) در سالن دِکاده شهر زندام هلند برگزار شد.

این جشنواره ۱۲ ساعته اولین در نوع خود بود و در آن دست کم ۱۲ گروه از گروه‌های موسیقی متفاوت (زیرزمینی) ایرانی شرکت کردند. موسیقی‌های این جشنواره در سبک‌های رپ، هیپ‌هاپ، رگه، راک، دث‌متال، الکترونیکی و غیره بود. ایده و برگزاری این جشنواره از سوی شعله و مانی از رادیو زمانه انجام شد.

گروه‌های شرکت‌کننده و سبک‌ها

  • خاک (آلمان) (راک)

  • اوهام (ایران) (راک)

  • هایپرنوا (ایران) (راک ایندی)

  • دی ایلون (The ۱۱) (ایران) (الکترونیک)

  • فرزاد گلپایگانی (ایران) (هارد راک)

  • تارانتیست (ایران) (دث‌متال)

  • زدبازی (فرانسه) (رپ)

  • پرشین پرینس (بریتانیا) (آر ان بی)

  • ریویل و پویزنوس پوئتس (بریتانیا) (رپ)

  • سالومه ام‌سی به همراه شیرعلی (آلمان) (رپ)

  • آبجیز (سوئد) (رگه)

  • میس‌دی (هلند) (رپ)

  • سال نوای موسیقی ایران

سال‌نَوای موسیقیِ ایران، مراسمی است که از سال ۱۳۹۴ با هدف نکوداشت و قدردانی از استادان موسیقی ایران برگزار می‌گردد. سال‌نوای موسیقی ایران، به ابتکار و طراحی علی جعفری پویان (نوازنده و مدرس ویلن) و با مشارکت و یاری موسیقی‌دانان ایرانی، هر سال برگزار می‌شود.

سابقه برگزاری سال‌نوا

از سال ۱۳۹۴ تاکنون شش دوره از آیین سال‌نوای موسیقی ایران برگزار شده‌است.

اولین سال‌نوای موسیقی ایران

نخستین دورهٔ سال‌نوای موسیقی ایران، ۸ خرداد ۱۳۹۴ در تالار خلیج فارس بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران (فرهنگسرای نیاوران) تهران برگزار شد. این برنامه به نکوداشت ابراهیم لطفی، موسیقی‌دان، نوازنده و مدرس ویلن اختصاص داشت. در این مراسم که با زادروز این هنرمند موسیقی مصادف بود، از سوی شاگردانش جشن تولدی برای وی برگزار شد و تندیس «سال‌نوا» و لوح تقدیر به همراه جوایز دیگر در حضور احمد پژمان، بردیا کیارس، علی جعفری پویان، ارسلان کامکار و سید عباس سجادی به ابراهیم لطفی اهدا شد.

دومین سال‌نوای موسیقی ایران

دومین دورهٔ سال‌نوای موسیقی ایران، ۷ بهمن ۱۳۹۵ در تالار خلیج فارس بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران (فرهنگسرای نیاوران) تهران برگزار شد. این مراسم به دبیری علی جعفری پویان، یاری ۱۰۰ هنرمند موسیقی و با حمایت بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران برگزار شد. این برنامه اختصاص داشت به نکوداشت هنرمندان:

  • روبن طهماسیان (نوازنده و مدرس ویلن)

  • منوچهر انصاری (نوازنده و مدرس ویلن)

  • داود جعفری امید (نوازنده و مدرس ویلنسل)

  • منوچهر بیگلری (نوازنده و مدرس ترومپت)

  • رحمت افشار (نوازنده و مدرس کلارینت)

  • مرتضی دلشب (مدرس تئوری موسیقی و سلفژ)

در این مراسم تندیس «سال‌نوا» و لوح تقدیر به همراه هدایایی از طرف برگزارکنندگان، به هنرمندان یاد شده اهداء شد.

سومین سال‌نوای موسیقی ایران

سومین دورهٔ مراسم سال‌نوای موسیقی ایران، ۴ آذر ۱۳۹۶، با مدیریت هنری علی جعفری پویان و حضور هنرمندان موسیقی ایران، در تالار خلیج فارس بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران برگزار شد.

سومین دوره مراسم سال‌نوای موسیقی ایران چهارم آذر ۱۳۹۶، تالار خلیج فارس بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران تهران. از راست: علی جعفری پویان، محسن الهامیان، بهروز همتی، محسن افتاده، همایون رحیمیان و مینو افتاده

بخش نکوداشت

این برنامه اختصاص داشت به نکوداشت هنرمندان:

  • محسن الهامیان (مدرس، مترجم و آهنگساز)

  • مینا افتاده (نوازنده و مدرس سنتور)

  • محسن افتاده (نوازنده و مدرس فاگوت)

  • بهروز همتی (مدرس و نوازندهٔ تار)

  • همایون رحیمیان (مدرس و نوازندهٔ ویلن)

در این مراسم تندیس «سال‌نوا» و لوح تقدیر به همراه هدایایی از طرف مشارکت کنندگان، توسط موسیقی‌دانانی همچون: حسین علیزاده، احمد پژمان، فرهاد فخرالدینی، ناصر چشم‌آذر، میلاد کیایی، آذر هاشمی، مجید انتظامی، آذرنوش صدر سالک، هنگامه اخوان، … به هنرمندان یادشده اهداء شد.

بخش یادبود

قدردانی و اهداء تندیس یادبود به خانواده‌های هنرمندان درگذشته: آندره آرزومانیان، ناصر فرهودی، علیرضا خورشیدفر و بابک بیات، همچنین رونمایی از آلبوم موسیقی هنرمند درگذشته کامران داروغه (مدرس کمانچه) که به همت علی تفرشی تنظیم شده‌است، بخش جنبی سومین دورهٔ سال‌نوای موسیقی ایران بود.
این برنامه با یاری ۲۰۰ موسیقی‌دان (آهنگساز، نوازنده، خواننده، مدرس، صدابردار، نویسنده، ناشر و …) برگزار شد.

چهارمین سال‌نوای موسیقی ایران

چهارمین دورهٔ مراسم سال‌نوای موسیقی ایران، ۲ آذر ۱۳۹۷، با دبیری و مدیریت هنری علی جعفری‌پویان، مدیریت اجرایی محمدمهدی گورنگی و حضور هنرمندان موسیقی ایران، در تالار خلیج فارس بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران برگزار شد

بخش نکوداشت

این برنامه اختصاص داشت به نکوداشت هنرمندان:

  • تقی ضرابی (آهنگساز، رهبر ارکستر و مدرس موسیقی)

  • محمدجواد ضرابیان (آهنگساز و نوازندهٔ سنتور)

  • رضا عالمی (نوازنده ویلن و آهنگساز)

  • مهرآذین کاراندیش (مدرس مبانی و تئوری موسیقی)

  • محمدعلی لقاء (نوازنده و مدرس فلوت)

  • جاوید مجلسی (نوازنده و مدرس هورن و رهبر ارکستر)

در این مراسم تندیس «سال‌نوا» و لوح تقدیر به همراه هدایایی از طرف مشارکت کنندگان، توسط موسیقی‌دانانی همچون: میلاد کیایی، ناصر رحیمی، مینا افتاده، اسماعیل واثقی، محمد سریر، همایون رحیمیان، منوچهر صهبایی، هوشنگ کامکار، ارسلان کامکار، بیژن بیژنی، اسماعیل تهرانی، وارطان ساهاکیان و … به هنرمندان یاد شده اهداء شد.

بخش یادبود

قدردانی و اهداء تندیس و لوح یادبود به خانواده‌های هنرمندان درگذشته: ناصر چشم‌آذر و پیتر سلیمانی‌پور همچنین رونمایی از تمبر یادبود چهارمین سال‌نوای موسیقی ایران، تمبر یادبود ناصر چشم‌آذر، تمبر یادبود پیتر سلیمانی‌پور و تقدیر از سیدعباس سجادی، مدیر بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران از بخش‌های جنبی چهارمین دوره سال‌نوای موسیقی ایران بود.

در این مراسم همچنین به شکل از پیش اعلام نشده از پرویز بیات، نوازندهٔ کنترباس و موسیقی‌دان پیشکسوت تجلیل و لوح سال‌نوا به وی اهداء شد.

این برنامه با یاری ۲۰۰ موسیقی‌دان (آهنگساز، نوازنده، خواننده، مدرس، صدابردار، نویسنده، ناشر و …) برگزار شد.در چهارمین سال‌نوای موسیقی ایران، حمایت دفتر منطقه‌ای بین‌المللی Global Understanding[۱۱] به عنوان یک کرسی یونسکو، از سال نوا اعلام شد.

ششمین سال‌نوای موسیقی ایران

سال‌نوای موسیقی ایران که در پنجمین دوره، به دلیل شرایط و اتفاقات سال ۱۳۹۸، سکوت را برگزیده بود، ششمین دوره را از ۸ تا ۱۱ بهمن ۱۳۹۹ به صورت مجازی برگزار کرد.ششمین دورهٔ مراسم سال‌نوای موسیقی ایران به مدیریت هنری علی جعفری پویان و مدیریت اجرایی محمدمهدی گورنگی با مشارکت ۲۷۰ هنرمندِ موسیقی و همراهی چند مؤسسهٔ بخش خصوصی، شامگاه ۸ بهمن ۱۳۹۹ با قرائت پیام احمد پژمان، رونمایی از تمبرهای اختصاصی یادبود دو پیشکسوت موسیقی ایران، حسین دهلوی و هوشنگ ظریف، توسط حسین علیزاده، سخنرانی علی جعفری پویان و محمدمهدی گورنگی و اجرای چند برنامه در فضای مجازی آغاز شد.برگزارکنندگان این دوره از سال‌نوا به دلیل بحران کرونا و حفظ سلامت هنرمندان، مراسم را به‌صورت مجازی برگزار کردند و بیشتر، هنرمندانی را که در ایران نیستند مورد تجلیل قرار دادند.

بخش نکوداشت

در ششمین سال‌نوای موسیقی ایران، نکوداشتِ ۷ هنرمندِ موسیقی، طیِ چهار روز و در برنامه‌های ضبط شدهٔ مختلف برگزار شد. این برنامه‌ها اختصاص داشت به نکوداشت هنرمندان:

  • خاچیک بابایان، نوازنده و سولیست ویلن

  • فوزیه مجد، آهنگساز، اتنوموزیکولوگ و پژوهشگر موسیقی

  • اسماعیل تهرانی، آهنگساز، نوازندهٔ سنتور و رهبر ارکستر

  • محمدرضا اخوان، از مدرسان باسابقهٔ هنرستان موسیقی و خوانندهٔ آواز کلاسیک

  • ماریو تقدسی، خوانندهٔ اپرا

  • سودابه شمس، خوانندهٔ و مدرس آواز

  • حبیب‌الله نصیری‌فر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی

در ششمین دورهٔ سال‌نوای موسیقی ایران، تندیس «سال‌نوا» و لوح تقدیر به همراه هدایایی از طرف مشارکت کنندگان، توسط موسیقی‌دانانی نظیر: حسین علیزاده، رافائل میناسکانیان، شریف لطفی، ابراهیم لطفی، فریدون شهبازیان، کریم قربانی، ارسلان کامکار، همایون رحیمیان، میلاد کیایی، عبدالله طریقت، مینا افتاده، علیرضا میرعلی‌نقی، رازمیک اوهانیان، نسرین ناصحی، بیژن بیژنی، فرهاد هراتی، شهرام رکوعی، علیرضا میرآقا، مهدی جاور و … به هنرمندان یاد شده اهداء شد.

بخش یادبود

در این بخش از تمبر اختصاصیِ یادبود ۵ هنرمند درگذشتهٔ موسیقی ایران، هنرمندان: حسین دهلوی، هوشنگ ظریف، حسن یوسف‌زمانی، حسین یوسف‌زمانی و حسین سرشار رونمایی شد.

همچنین ۱۱ بهمن ۱۳۹۹، در اختتامیهٔ دورهٔ ششمِ سال‌نوا، از تندیس ویژهٔ ششمین سال‌نوای موسیقی ایران، یادبودِ محمدرضا شجریان توسط حسین علیزاده و فریدون شهبازیان رونمایی شد.این تندیس برای نگهداری، به موزهٔ موسیقی ایران ارسال شد.

  • شب آواز ایرانی

شب آواز ایرانی برنامه‌ای تخصصی آموزشی که توسط علی شیرازی (خواننده سنتی) پایه‌گذاری شد و دربارهٔ هنر آواز ملی با هدف میدان دادن به چهره‌های ناشناخته این هنر در مرکز موسیقی حوزه هنری شکل گرفت.

شیرازی در ادامه و پس از برگزاری پنج جلسه از این سلسله برنامه کناره گرفت و ضمن پرهیز از رسانه‌ای کردن علل استعفایش فقط به انتشار یک نامه خداحافظی بسنده کرد.

تغییر رویه و حضور کارشناسان

یک سال پس از شروع به کار این برنامه، شب آواز ایرانی با تغییر عمده کاری از تحقیقی آموزشی به مسابقه‌ای و با حضور سه نفر داور اهل فن شامل استادان علی‌اصغر شاه‌زیدی، فریدون شهبازیان و مظفر شفیعی توسط برگزارکنندگان پیگیری شد.

  • فستیوال موسیقی معاصر تهران

فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران  رویدادی فرهنگی-هنری مستقل و خصوصی است که به عنوان اولین فستیوال ملی و بین‌المللی در حوزه موسیقی معاصر، با حمایت و همکاری نهادها و انجمن‌های فرهنگی و هنری به صورت سالانه برگزار می‌شود.

تاریخچه

طرح اولیه برگزاری فستیوال موسیقی معاصر تهران توسط نوید گوهری (مدیر هنری) و احسان تارخ (مدیر اجرایی) در بهار ۱۳۹۳ نوشته شد و پس از تکمیل اساسنامه و شیوه نامه اجرایی، طرح تکمیلی برگزاری آن در تابستان ۱۳۹۴ مورد تقدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت و موافقت اصولی با برگزاری آن توسط فرزاد طالبی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام گردید. در پاییز ۱۳۹۴ با حمایت و همیاری دفتر موسیقی، موزه هنرهای معاصر تهران، بنیاد رودکی و خانه هنرمندان ایران نخستین اقدامات اجرایی شدن طرح برگزاری فستیوال صورت گرفت. همزمان با تأسیس کانون موسیقی معاصر در موزه هنرهای معاصر تهران توسط نوید گوهری به عنوان مدیر کانون، ایده برگزاری «نخستین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران» توسط این کانون پیگیری و اجرایی گردید. در پاییز ۱۳۹۴ شورای علمی و هنری فستیوال با همکاری دکتر حسین سروی (مشاور امور بین‌الملل و نظارت راهبردی)، دکتر حمیدرضا اردلان (مشاور علمی)، آیدین صمیمی مفخم، مارتینا کوسِسکا و رضا مرتضوی (مشاوران هنری)، نادر مشایخی، محمدرضا درویشی (اعضای شورای علمی) تشکیل گردید و اقدامات عملی جهت برگزاری نخستین دوره فستیوال با اعلام فراخوان و دعوت از گروه‌های خارجی با همکاری مرکز موسیقی نوین اسپکترو به انجام رسید.

اهداف و فعالیت‌ها

رشد و اعتلای خلاقیت‌ها و آفرینش‌های موسیقایی، ایجاد زیر ساخت و بسترهای مناسب به منظور ارائه، ثبت و معرفی آثار هنرمندان موسیقی معاصر، تقویت زیرساخت‌های دیپلماسی فرهنگی با تمرکز بر موسیقی معاصر به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار در عرصه بین‌الملل، ارائه و معرفی رویکردهای نوین هنر موسیقی در جهان و ایجاد زمینه‌های مناسب جهت رشد و بروزرسانی دانش بومی موسیقی ایران، کارآفرینی و ایجاد انگیزه در حوزه هنر موسیقی معاصر، شناسایی و معرفی و حمایت از استعدادهای درخشان در عرصه موسیقی معاصر از طریق حضور در عرصه‌های بین‌المللی از مهمترین اهداف برگزاری فستیوال موسیقی معاصر تهران است.

بخشی از فعالیت‌های فستیوال موسیقی معاصر تهران به این شرح است:

  • برگزاری اجراهای صحنه‌ای از آثار آهنگسازان معاصر ایرانی و بین‌المللی

  • برگزاری نشست‌های علمی-پژوهشی جهت بررسی آثار و معرفی رویکردهای موسیقی معاصر در ایران و جهان

  • برگزاری کارگاه‌های آموزشی تخصصی جهت پرورش نسل جدید آهنگسازان، نوازندگان، خوانندگان

  • مستندسازی مجموعه فعالیت‌ها از طریق ضبط صوتی و تصویری آثار

  • ارائه مقالات آموزشی و پژوهشی به سمینارهای معتبر داخلی و خارجی

  • تدوین نشریات آموزشی-پژوهشی به منظور بهره‌برداری مراکز آموزشی-پژوهشی

  • تعامل و همکاری با فستیوال‌ها، مسابقات جهانی، مراکز فرهنگی و هنری بین‌المللی، انجمن‌ها و کانون‌های تخصصی جهت گسترش فعالیت‌های مشترک هنری

بخش‌ها

اجرای صحنه‌ای

در بخش اجرای صحنه‌ای (کنسرت) گروه‌های موسیقی به صورت تکنوازی، دو نوازی، کوارتت، آنسامبل، ارکسترال و گروه کر که از طریق فراخوان و انخاب شورای هنری به هر دوره از فستیوال راه پیدا خواهند کرد، به اجرای آثار آهنگسازان معاصر ایرانی و خارجی خواهند پرداخت. اجراهای این بخش به دو صورت برنامه‌ریزی و برگزار می‌گردند. اجراهایی که در سالن‌های کنسرت برگزار می‌گردند و اجراهایی که به صورت محیطی خارج از فضای سالن‌های استاندارد کنسرت برنامه‌ریزی و اجرا خواهند شد.

موسیقی الکترونیک و تجربی

در بخش موسیقی الکترونیک و تجربی، گروه‌های موسیقی که از طریق فراخوان و انتخاب شورای هنری به هر دوره از فستیوال راه پیدا خواهند کرد به اجرای آثار موسیقی معاصر در حوزه الکترونیک، بداهه نوازی آزاد و تجربی و ارائه آثار آهنگسازان معاصر ایرانی و خارجی در این عرصه خواهند پرداخت. اجراهای این بخش معمولاً به صورت محیطی و خارج از فضای استاندارد سالن‌های کنسرت برنامه‌ریزی و اجرا می‌شوند.

مقالات و سمینارها

بخش سمینارها و ارائه مقالات پژوهشی به عنوان پشتوانه علمی و بررسی نظری رویکردهای نوین در موسیقی معاصر ایرانی و بین‌المللی، و با هدف ارتقای سطح دانش بومی در کنار فعالیت‌های اجرایی فستیوال قرار می‌گیرد. مقالات پژوهشی از طریق فراخوان و انتخاب شورای علمی فستیوال به بخش سمینارها راه پیدا خواهند کرد و علاوه بر ارائه آن در طول برگزاری فستیوال در کتاب مقالات فستیوال نیز، با رعایت قوانین علمی، به چاپ خواهند رسید.

دوره‌های گذشته

اردیبهشت ۹۵

نخستین دوره فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران در تاریخ سوم لغایت دهم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ در موزه هنرهای معاصر تهران، تالار رودکی، خانه هنرمندان ایران و بنیاد لاجوردی برگزار شد. در این دوره ۳۲ گروه از ایران و ۶ کشورخارجی (لهستان، بلژیک، رومانی، سوییس، اتریش و گرجستان) در بخش اجراهای صحنه‌ای، الکترونیک و تجربی به اجرای برنامه پرداختند و در بخش ارائه مقالات نیز ۲۰ سخنران از ایران، هلند، گرجستان و لهستان، در دو روز مقالات خود را در حوزه‌های مختلف موسیقی معاصر ارائه کردند.

ویژگی‌ها

برگزاری نخستین دوره فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران نشان داد این فستیوال می‌تواند به یکی از مهمترین و با کیفیت‌ترین فستیوال‌های موسیقی در ایران و همچنین در عرصه بین‌الملل تبدیل شود.

برخی از مهمترین ویژگی‌های برگزاری نخستین دوره فستیوال موسیقی معاصر تهران را می‌توان اینگونه برشمرد:

  • ثبت عنوان نخستین فستیوال بین‌المللی موسیقی در ایران که توسط بخش خصوصی برنامه‌ریزی، مدیریت و برگزار شد

  • ثبت عنوان دومین فستیوال بین‌المللی موسیقی در ایران پس از انقلاب اسلامی

  • ثبت عنوان نخستین فستیوال بین‌المللی تخصصی در حوزه موسیقی معاصر پس از انقلاب اسلامی

  • حضور ۷ کشور خارجی در بخش اجرای صحنه‌ای

  • اجرای آثار بیش از ۷۰ آهنگساز داخلی و خارجی

  • اجرای آثار بیش از ۳۵ آهنگساز ایرانی

  • اجرای بیش از ۱۵ اثر از آهنگسازان ایرانی و خارجی برای اولین بار در جهان

  • اجرای آثار آهنگسازان ایرانی توسط گروه‌های شرکت‌کننده خارجی

  • حضور و مشارکت سه نسل از آهنگسازان، نوازندگان و پژوهشگران داخلی

شرکت کنندگان

گروه‌های ایرانی راه یافته به بخش اجراهای صحنه‌ای: ارکستر نیلپر، آنسامبل پرکاشن تهران، آنسامبل پیرو، آنسامبل پارسینا، کوارتت زهی اروند، کوارتت زهی آ چهار، کوارتت ا.ر. پ، کوارتت زهی ترنس مدرن، کوارتت گیتار آنیل، دوئت آلتره، رسیتال ویلن آرش اسدنژاد، رسیتال کنترباس فرشید پاتی نیان، رسیتال فلوت علی چوپانی و رسیتال گیتار فرزین طهرانیان

گروه‌های ایرانی راه یافته به بخش الکترونیک و تجربی: محمدرضا گواهی، سینا شعاعی و آرمان مقدم، سیاوش سجودی، کیان حسین و سهیل سهیلی، محمد رضایی کلانتری، آنسامبل موسیقی تجربی تبریز

گروه‌های بین‌الملل شرکت‌کننده در بخش اجراهای صحنه‌ای: رزو کیکناتزه (گرجستان)، گیرت کالاارت (بلژیک)، برت هلسن (بلژیک)، آنسامبل اوپیا (لهستان و رومانی)، دوئت اسپکترو (لهستان و ایران)، کوارتت ساکسوفون استکهلم (سوئد)، آنسامبل لوگانو (سوییس)، فیروزه نوایی و داینا آدما (سوییس و اتریش)

سخنرانان راه یافته به بخش سمینار: آروین صداقت کیش، عاطفه عین علی، شاهین مهاجری، نیل واندرلین (هلند)، سینا صدقی، کاوه کشاورز، کیوان میرهادی، استانیسلاو سوخورا (لهستان)، محمد سریر، محمد جواد صحافی، مهدی بهبودی، نادر مشایخی، حمیدرضا اردلان، کیوان آقا محسنی و رزو کیکناتزه (گرجستان)

اردیبهشت ۹۶

ارکستر ثابت فستیوال

ارکستر نیلپر با توجه به سابقه ده ساله خود در اجرای آثار موسیقی معاصر و برگزاری اجراهای متعدد با همکاری جمعی از بهترین نوازندگان داخلی و بین‌المللی، به عنوان ارکستر ثابت فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران فعالیت می‌نماید و هر ساله اقدام به اجرای آثار آهنگسازان ایرانی و بین‌المللی منتخب به عنوان نخستین اجرای جهانی از این آثار خواهند نمود.

مدیران و ستاد برگزاری

  • مدیر هنری: نوید گوهری

  • مدیر اجرایی: احسان تارخ

  • مشاور اموربین‌الملل و نظارت راهبردی: حسین سروی

  • مشاور علمی: دکتر حمیدرضا اردلان

  • مشاوران هنری: آیدین صمیمی مفخم، مارتینا کوسسکا، رضا مرتضوی

  • شورای علمی: نادر مشایخی، محمدرضا درویشی

  • فهرست جشنواره‌ها و سوگواره‌های ایران

 نوروز

نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و مردم مناطق گوناگون فلات ایران، نوروز را جشن می گیرند در بعضی مناطق ایران، پیوسته و بدون انقطاع در دوران مختلف قبل و بعد از اسلام زمان این جشن کم و بیش برگزار شده‌است. نوروز، در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری می‌گویند.

نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها یعنی تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکیه، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی است و مردمان آن جشن را برپا می‌کنند.

نوروز به عنوان یک جشن قدیمی و کهن از اقوام متعددی در منطقه به ارث رسیده‌است و با رنگ و انگ ویژه، شناسنامه ایرانی به خود گرفته و از آن به عنوان نماد پیوند دهنده افراد و اقوام ایرانی و ملت ایران یاد می‌شود. نوروز، با عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز»، توسط یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر به ثبت جهانی رسیده‌است.این روز همچنین یکی از روزهای مقدس و اعیاد مذهبی زرتشتیان و… نیز به‌شمار می‌رود.

هفت سین

هفت‌سین مجموعه‌ای از هفت چیزِ نمادین است که نام آنها با حرف «سین» شروع می‌شود و به‌طور سنتی در نوروز، سال نو ایرانی، گسترانده می‌شود. هفت‌سین از مشهورترین مراسم نوروز است که روی زمین، میز یا خوان گذاشته می‌شود و معمولاً اعضای خانواده در زمان گردش سال، در کنار آن می‌نشینند. این سفره از گردهم آوردن و انتخابِ هفت چیز از موارد مقابل است: سیب، سنجد، سماق، سیر، سرکه، سبزه (دانه‌های گندم و امثال آن که قبلاً در بشقابی کاشته و سبز کرده‌اند)، سکه، سمنو و سنبل. بر حسب عادت، چیزهای دیگری نیز برای تکمیلِ مفاهیم روحانی و نمادین سین‌ها بر این سفره قرار می‌گیرند؛ از جمله آینه، کتاب، شمعدان، تخم مرغ رنگی، ماهی قرمز، گل، شیرینی و نظایر آن که بنا به عرف و سنت و اعتقاد مردمان مختلف است، بر سفره هفت‌سین جای می‌گیرند. سفرهٔ هفت‌سین معمولاً تا پایانِ نوروز در خانه‌ها می‌ماند، و برخی در روز سیزدهمِ نوروز، سبزه را به آب می‌سپارند.

به شکل تاریخی، هر چیزی در این سفره می‌تواند نمادی از آرزوهای سال نو باشد؛ آرزوهایی همچون سلامتی، باروری، بردباری، برکت، پیروزی، خردورزی و مواردی دیگر. انداختن سفره‌ای ویژه برای نوروز، در گذشته در بخش‌هایی از ایران‌زمین، و امروزه در ایران و برخی از کشورهای اطرافِ آن گرامی داشته می‌شود. سفره هفت‌سین ویژه نوروز نیست و گروهی این سفره یا مانندش را برای جشن زناشویی یا شب چله آماده می‌کنند.

سیزده به در

سیزدَه‌بدَر سیزدهمین روزِ فروردین‌ماه و از جشن‌های نوروزیِ ایران است. در تقویم های رسمیِ ایران، بعد از انقلاب، این روز روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است.دراین روز مردم به دامان طببعت رفته و خوش گذرانی می کنند.

مهرگان

مهرگان یا جشن مهر یکی از مراسم و جشن‌های ایران بوده که با اعتدال پائیزی پیوند داشته و در روزهای آغازین فصل پاییز برگزار می‌شده است.این جشن چندین روز طول می کشیده است. در خراسان در سده های گذشته این جشن را با نام جشن سر میزو یا جشن سر برج میزان برگزار می کرده اند.معیار سنجش (نخستین) این جشن همان زمان برابری شب و روز یا اعتدال پائیزی بوده است اما در طول زمان بر اساس معیارها و ابزارهای سنجش زمان در مکان های مختلف زمان جشن تغییراتی داشته است بطوریکه امروزه نزد زرتشتیان ایران ۱۰ مهر و تا مهر روز از ماه مهر برگزار می‌شود. درمیان مردم خراسان جنوبی اول مهر یا سر میزو و در بین لرها روز ۷ مهر ماه برگزار می‌شود. .این جشن در جوامع ایرانی خارج از ایران نیز برگزار می‌شود.

جشن سده

در شامگاه دهمین روز یا آبان روز از بهمن ماه با افروختن هیزمی که مردمان، از روزهای پیشین در مرکز شهر یا آبادی یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند، این جشن آغاز می‌شود.

در اشارات تاریخی این جشن همیشه به شکل دسته‌جمعی و با گردهمایی همه مردمان شهر و محله و روستا در یک‌جا و با برپایی یک آتش بزرگ برگزار می‌شده‌است؛ مردمان در گردآوردن هیزم با یکدیگر مشارکت می‌کنند و بدین ترتیب جشن سده، جشن همکاری و همبستگی مردمان است. زرتشتیان استان‌های کرمان، یزد، فارس و دیگر استان‌ها از دیرباز این جشن را برگزار می‌کرده‌اند؛ امروزه بجز این شهرها در روستاهای اطراف میبد و اردکان، بافت، بردسکن، طبس (روستای پیرحاجات) و حتی در برخی کشورهای خارجی مانند سوئد، آمریکا و استرالیا ایرانیان با گردآمدن در یک نقطه از شهر یا روستا در کنار هم آتشی بسیار بزرگ می‌افروزند و به نیایش‌خوانی و سرودخوانی و پایکوبی می‌پردازند؛ گفتنی است بزرگ‌ترین وباشکوه‌ترین جشن سدهٔ جهان در کرمان هر ساله برگزار می‌شود؛ همچنین در تقویم اصلی و جدید زرتشتیان این روز را آبان روز نامیده‌اند.

این جشن در تقویم جدید زرتشتیان مصادف با مهر روز از بهمن‌ماه شده حال آنکه ابوریحان بیرونی و دیگر منابع آن را آبان روز گزارش کرده‌اند.

شب یلدا

شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است. در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیم‌کرهٔ شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته می‌شود. نام دیگر این شب «چِلّه» است، زیرا برگزاری این جشن، یک آیین ایرانی‌است.

یلدا به زمان بین غروب آفتاب ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در یکم دی (نخستین روز زمستان) گفته می‌شود. خانواده‌های ایرانی در شب یلدا، معمولاً شامی فاخر و همچنین انواع میوه‌ها و رایج‌تر از همه هندوانه و انار را مهیا و دور هم سرو می‌کنند. پس از سرو تنقلات، شاهنامه‌خوانی،قصه‌گویی بزرگان خانواده برای دیگر اعضای فامیل و همچنین فال‌گیری با دیوان حافظ رایج است.

اسفندگان

جشن سپندارمذگان یا جشن اسپندگان روز گرامیداشت زن، زمین و دلدادگان است، یکی از جشن‌های ایران باستان است که در روز ۵ اسفند برگزار می‌شود. این جشن ریشه در شاهنشاهی هخامنشیان دارد. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده‌است که ایرانیان باستان، روز پنجم اسفند را روز بزرگداشت زن و زمین و دلدادگان، می‌دانستند.

اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در ۵ اسفند یاد کرده‌اند، اما با توجه به تغییر ساختار گاهشمار ایرانی و سی و یک روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری خورشیدی، برخی این جشن را در ۲۹ بهمن برگزار می‌کنند.بر پایه منابع کهن و همان‌طور که از نام آن پیداست این جشن به روز اسپند یعنی پنجمین روز ماه از ماه اسفند اشاره دارد. در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده‌است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. همین‌طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ یا اسفندار مذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشنی با همین عنوان می‌گرفتند. محمد نجاری پژوهشگر مطالعات تطبیقی زنان در هنر و ادبیات، نیز در سخنرانی خود با عنوان سوگ و سورنامه، با استناد به ابوریحان بیرونی و گُردیزی، تاریخ پنج اسفند را در گاهشمار زرتشتی درست می‌داند و می‌گوید: «بنا به گفتهٔ ابوریحان اسپندارمَذ ایزد موکل بر زمین و ایزدِ پشتیبان و نگاهبان زنان شوهر دوست و پارسا و درستکار بوده و به همین مناسبت این روز، جشن زنان، نامگذاری و مردم برای گرامیداشت زنان، به ایشان کادو می‌دادند و بخشش می‌کردند. این گزاره را گردیزی نیز در زین الاخبار آورده‌است: از این روی جشن را مردگیران می‌گفتند که زنان به اختیار خویش و با آزادی، شوی و مَرد زندگی خود را برمی‌گزیدند؛ بنابراین در روز پنجم ماه اسفند جشن زنانهٔ «مَردگیران» یا «مژدگیران» که ویژه زنان نام داشته، برگزار می‌شده‌است؛ پس تاریخ درست جشن سپندارمذگان یا اسپندگان یا مردگیران یا مژدگیران، در گاهشمار خورشیدی ۵ اسفند خواهد بود».

چهارشنبه سوری

چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که از غروب آخرین سه‌شنبهٔ ماه اسفند، تا پس از نیمه‌شب تا آخرین چهارشنبهٔ سال، برگزار می‌شود و برافروختن و پریدن از روی آتش مشخصهٔ اصلی آن است. این جشن، نخستین جشن از مجموعهٔ جشن‌ها و مناسبت‌های نوروزی است که با برافروختن آتش و برخی رفتارهای نمادین دیگر، به‌صورت جمعی در فضای باز برگزار می‌شود.

این جشن از جشن‌های بسیار مهم ایران است که هر سال این آیین برگزار می‌شود.

جشنواره و فستیوال فرهنگی و ورزشی

 

 

چگونگی برگزاری جشنواره ها همچون فستیوال فرنگی و ورزشی

برگزاری جشنواره فرهنگی ورزشی می تواند با برنامه ریزی دقیق و جدی و از پیش تعیین شده ُ بسیار مطلوب و پر بار باشد. بر این اساس در این متن سعی خواهیم کرد که اشاره ایی به روش های برگزاری یک جشنواره فرهنگی ورزشی داشته باشیم.

در ابتدا پس گرفتن موافقت مدیریت وقت جلسه ایی با حضور کارشناسان توانمند خواهیم گذاشت و از جنبه ای مختلف به موضوع خواهیم پرداخت .

۱. مسابقات در چه رشته های ورزشی در جشنواره برگزار شوند

۲.جانمایی محل برگزاری جشنواره ورزشی

۳.براورد هزینه و بودجه بندی جشنواره

۴.پیش بینی تعداد نیروهای همکار چه بصورت افتخاری و چه بصورت هزینه ایی

۵.تشکیل کمیته اسکان

۶.تشکیل کمیته بازرسی

۷. تشکیل کمیته حراست

۸. تشکیل معاونت های مختلف نظارتی و ارسال اطلاعات به مدیریت

۹. تشکیل کمیته روابط عمومی

۱۰. تشکیل کمیته فنی مسابقات

۱۱. تشکیل کمیته انضباتی

۱۲.تشکیل کمیته پزشکی

۱۳.تغذیه

۱۴.حمل و نقل

۱۵.”” پذیرش

۱۶. تشکیل کمیته افتتاحیه و اختتامیه

۱۷. تشکیل کمیته پیشگیری از حوادث

۱۸. برگزاری نمایشگاه

۱۹. برگزاری برنامه های غیر ورزشی از قبیل جشن و طنز و کنسرت و…

۲۰. برگزاری برنامه های فرهنگی مذهبی از قبیل نماز جماعت مسابقات مذهبی و….

۲۱. برگزاری برنامه های بازدید از اماکن مقدس ُ پارک ها ُ آثار باستانی و……

۲۲. ارسال دعوت نامه ها و دعوت از شخصیت های مختلف

برگزاری جشنواره نیاز به افراد توانمند و کارآمد و متخصص دارد. لذا میطلبد در بدو برگزاری جهت کاستن نقاط ضعف و افزایش کیفیت برنامه از چنین ظرفیت هایی استفاده گردد. تهیه شرح وظایف برای هر یک از کمیته ها به همراه مقررات خاص خودش از ملزومات کار می باشد. هر یک از بندهایی که در موارد بالا آمده است نیاز به چیدمان و بررسی و تهیه کار می باشد.

لذا نکاتی را در پایان به آن اشاره خواهیم داشت که معمولا درجشنواره ها زیاد اتفاق افتاده است:

تهیه اسکان عوامل اجرایی

– وجود تنوع غذایی وابسته به برنامه های اردویی و اجرایی جشنواره

– دقت لازم در پذیرش ورزشکاران و همراهان

– جلوگیری از افراد متفرقه در محل جشنواره

– ارتباط دائم با رسانه ملی و محلی

– اختصاص بودجه به کمیته ها

– تهیه وسیله نقلیه جهت در اختیار گذاشتن عوامل جهت تردد

– تهیه لباس فرم با توجه به نوع کمیته مثال اینکه لباس حراست با آشپز و بازرس متفاوت است

– تهیه بن های بسته های فرهنگی

– تهیه آی دی کارت های ورزشکاران مربیان و سرپرستان

– برگزاری جلسات مختلف با سرپرستان تیم ها عمومی و فنی

– تهیه نقشه محل برگزاری مسابقات کروکی

– تهیه دعوت نامه های مختلف

– استفاده از رنگ های متنوع

– استعداد یابی

و……………. امیدوارم استفاده کامل برده باشید.در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر میتواند تماس بگیرید.

انواع جشنواره ورزشی:

مسابقات دهه فجر

مسابقات جام رمضان

انواع جشنواره فرهنگی:

اردو

موسیقی

تئاتر

استعدادیابی

و

 

جشنواره فرهنگی/ سنتی اقوام و فصلی

 

 

جشنواره ای که اقوام و مردمان هر شهر

  • سوغاتی

  • لباس

  • بازی

  • معرفی شهر

  • موسیقی

  • آیین سنتی

معرفی و شروع به عرضه آن محصول می کنند.

جشنواره عکاسی

 

جشنواره ای که هر فرد عکس های گرفته شده خودرا به جشنواره ارائه داده و بعد از گذارندن مراحل داوری عکاس برنده شده به

جشنواره های خارجی راه پیدا می کند.

 

جشنواره تئاتر

 

 

جشنواره ای که بعداز گرفتن مجوز از وزارت ارشاد، ادارات مربوطه همچنین ضبط وارسال فیلم وپوستر پروژه نمایشی به دبیر جشنواره فرستاده می شود؛ پس از تایید دبیر جشنواره و داوران، کل گروه برای نمایش به روی صحنه می روند و بعد از برنده شدن به جشنوارههای دیگر راه پیدا می کنند.

انواع جشنواره تئاتر:

  • جشنواره تئاتر فجر

جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از مهم‌ترین جشنواره‌های تئاتر در ایران است که هر ساله در دهه فجر در ماه بهمن برگزار می‌شود. این جشنواره اغلب رقابتی بوده و دارای بخش‌های گوناگونی مانند بخش نمایش صحنه‌ای، بخش بین‌الملل، بخش نمایش‌های رادیویی، و بخش نمایش خیابانی است.

برگزار کنندگان این جشنواره مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن هنرهای نمایشی ایران، و مؤسسه بین‌المللی تئاتر هستند و دبیرخانه جشنواره در تهران قرار دارد. شورای سیاست‌گذاری جشنواره تئاتر فجر شامل معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (رئیس شورا)، استاندار تهران، سرپرست اداره کل هنرهای نمایشی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، قائم مقام سازمان صدا و سیما، معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران، مدیر عامل خانه تئاتر، مدیر هنرهای نمایشی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، مشاور هنرهای معاونت امور هنری، مدیر عامل خانه هنرمندان ایران، و پیشکسوتان تئاتر است. دبیر فعلی این جشنواره حسین مسافر آستانه است.

تا بیست و چهارمین دورهٔ جشنوارهٔ فجر بیشتر نمایش‌ها آثار جدیدی بودند که برای جشنواره تولید می‌شدند. اما در دوره ۲۴م و ۲۵م بیشتر نمایش‌هایی که برای حضور در جشنواره انتخاب شدند پیش‌تر اجرای عمومی داشتند و تنها آثار معدودی برای جشنواره تولید شده بودند. این تغییر بر اساس این نظریه که «جشنواره محلی است برای عرضه تولیدات یک ساله تئاتر کشور» انجام شد. از دوره ۲۶م تاکنون (دوره ۳۰ام) دو شیوه پیشین انتخاب آثار ترکیب شدند و بخشی از نمایش‌های جشنواره از میان نمایش‌های اجرا شده در طول سال انتخاب می‌شوند و برخی از میان کارهای جدیدی که برای حضور در جشنواره آماده شده‌اند، تا شیوه‌ای جامع‌تر به کار گرفته شود.

  • جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر

بخش اول مسابقه نمایشنامه نویسی است که در گستره ملی برگزار می‌شود و بخش دوم جشنواره حمایت از تولید تئاتر در منطقه آزاد اروند است که این بخش فقط با حضور گروه‌های نمایشی منطقه آزاد اروند برگزار خواهد شد.

مسابقه ملی نمایشنامه نویسی به صورت رقابتی است.این بخش به منظور حمایت از تولید نمایشنامه‌های ایرانی برگرفته از مضامین محور مقاومت و فرهنگ سلحشوری مردم ایران زمین در بستر تاریخ و هشت سال دفاع مقدس است.

بخش دوم جشنواره بخش حمایت از تولید تئاتر در منطقه آزاد اروند به صورت غیررقابتی برگزار می‌شود و هدف از آن حمایت از تولیدات هنرمندان منطقه آزاد اروند است که این بخش تولیدات صحنه‌ای و میدانی ( خیابانی) را شامل می‌شود.

اهداف کلی جشنواره را ترغیب نمایشنامه نویسان به خلق آثار ارزشمند نمایشی، تقویت رویکرد پژوهش محور در خلق نمایشنامه ‌های موضوعی، بررسی موشکافانه موضوعات، رویدادها و زندگی نامه شخصیت‌های دفاع مقدس و تاثیر آن بر جامعه، پرداختن به نظریه مقاومت و تاثیرات آن در سبک زندگی جوامع، بزرگداشت حماسه آزاد سازی خرمشهر قهرمان و نکوداشت مقاومت جوانان و مردم شهر در کنار رزمندگان اسلام است.

  • جشنواره تئاتر صاحبدلان

داستان‌های قرآنی (قصص قرآنی، مفاهیم و مضامین آن)، زندگانی و سیره عملی چهارده معصوم (ع) به ویژه پیامبر اسلام (ص) مطابق با اسناد معتبر تاریخی، مضامین فاطمی (موضوعات برگرفته از شخصیت و زندگی حضرت فاطمه زهرا (س)، مضامین علوی (موضوع‌های برگرفته از شخصیت و زندگی حضرت علی (ع)، مضامین عاشورایی (آثار مبتنی بر وقایع و آموزه‌های حماسه عظیم عاشورا و تأثیرات آن در زندگی معاصر)، مضامین رضوی (انتخاب آثار از میان نمایش‌های برگزیده نهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی که در بجنورد برگزار خواهد شد)، فرهنگ مهدوی (آثار مرتبط به زندگی و شخصیت امام زمان (عج)، شخصیت‌های شناخته‌شده و موثر در تاریخ اسلام (دانشمندان، شاعران، نویسندگان و سیاست‌مدارانی که تأثیراتی ارزشمند در جریان پیشرفت اسلام داشته‌اند) و تأثیر شخصیت‌ها و مفاهیم دینی بر زندگی معاصر به عنوان مهمترین اولویت‌های موضوعی یازدهمین دوره تئاتر صاحبدلان عنوان شده است.

یازدهمین دوره تئاتر صاحبدلان در پنج بخش نمایش‌های صحنه‌ای، تعزیه، آئین‌های نمایشی، نمایش‌های میدانی و نقالی برگزار می‌شود.

  • جشنواره تئاتر خیابانی مریوان

اجرای نمایش خارج از تماشاخانه ‏های رسمی و ورود نمایش به محیط ‏های اجتماعی که در پیوند با جریان زندگی مردم است، اساسا دلپذیر و صمیمی‏ تر است. اجرای نمایش در محیط ‏های غیر رسمی ظرفیت ‏های نهفته در محیط و مخاطبان را کشف و شکوفا می‏کند. شکستن مرزها باعث می‏ شود، مخاطبی که تا دیروز در مواجه با اجرای نمایش در سالن رسمی، تماشاگری صرف بود، امروز مخاطبی کنشگر در نمایش محیطی باشد. مخاطبی که در محیط غیررسمی اجرای نمایش در جایگاه یک شهروند، تماشاگری است که بر روند اجرای نمایش نیز تاثیر می‏ گذارد. از این رو نمایش محیطی به‏ واسطه کارکردهای ارتباطی بی ‏بدیل خود، در شکستن مرزهای جدی و محدود در روابط انسانی و بنا بر نیاز جامعه و مخاطب مدنی، به‏ عنوان یک واسطه در انتقال، اشتراک، توسعه و ترویج مفاهیم نقش کاربردی دارد.
رسیدن به این سبک از تعامل و شکل‏ گیری جریان دوسویه فرهنگی میان مخاطب و دست‏ اندرکاران در سایه برنامه ‏ریزی و سیاست گذاری منسجم محقق خواهد شد و جشنواره نمایش خیابانی مریوان به همت هنرمندان دلسوز، دستاوردی از تحقق این چشم‏ انداز است …

  • جشنواره تئاتر استانی فارس

  • جشنواره تئاتر استان سمنان

  • جشنواره تئاتر بانو

کمپانی هنرهای نمایشی و سینمایی اردیبهشت، دومین جشنواره تئاتر بانو را، با هدف گرامیداشت فرخنده روز زن، در بهمن‏ ماه سال ۱۳۹۸ با حمایت و مشارکت دانشگاهیان و هنرمندان عرصه تئاتر، در سطح ملی برگزار می‏کند. این جشنواره در سه بخش اصلی آموزش، پژوهش و تولید، پذیرای آثار تمامی هنرمندان و پژوهشگران عرصه هنرهای نمایشی و اجرایی از سراسر کشور خواهد بود

موضوعات و محورهای اصلی جشنواره

  • زنان، آرزوها و آرمان‏ ها

  • حقوق زنان در زندگی شهری

  • زنان و امنیت اجتماعی

  • زنان و اقتصاد(کارآفرینی، زنان سرپرست خانواده، مسئولیت‏ ها و مشکلات اجتماعی و رفاهی)

  • دیگر موضوعات مرتبط(به تشخیص شرکت‏ کنندگان و منوط به تایید داوران)

  • جشنواره تئاتر بین المللیFrIngeاستانبول

  • جشنواره هنرهای نمایشی صحنه ایی و خیابانی هنرمندان شاهد و ایثارگر

موضوع مسابقه:

  • آزاد: آثاری که درباره ایثار و شهادت،سبک زندگی ایثارگری وایثار اجتماعی باشند؛ در اولویت قرار دارند.

در بخش صحنه ایی:

  • بازیگری(زن و مرد)

  • کارگردانی

  • نویسندگی

  • طراحی صحنه

  • موسیقی

  • مواد تبلیغی (پوستر- بروشور)

در بخش خیابانی:

  • بازیگری (زن و مرد)

  • کارگردانی

  • طرح و ایده

  • طراحی فضا

  • موسیقی

  • مواد تبلیغی (پوستر- بروشور)

  • جشنواره تئاتر عربی استان خوزستان

۱٫ نمایش‎هایی که در راستای ترویج شعار سال  و از بسترهای تاریخی، ادبی، سیاسی، آداب و سنن و رسم و رسومات منطقه و استان خوزستان بهره‎مند باشند در اولویت خواهند بود.

۲٫ نمایش‎هایی که مبتنی بر متن عربی یا ترجمه عربی نویسندگان بومی استان خوزستان که به فارسی نگاشته شده‎اند مورد قبول است.

  • جشنواره چهارفصل تئاتر ایران

  • جشنواره مردمی چله نمایش ما

آثار نمایشی اربابان ترور و تحریم(تحریمهای غیرقانونی مصداق ترور یك ملت)، محتكران، احتكار خانگی، دلالی، طمع و رقابت منفی، مصرف كالای ایرانی حفظ سرمایه ملی، ایثار و همبستگی اجتماعی، بهره وری، مسئولیت پذیری، فرهنگ كار و تولید، تجربه های شیرین همدلی و تعاون اجتماعی در ادبیات كهن، داستانها و مثلهای فارسی با موضوعات معیشت و اقتصاد، تقبیح سیاهنمایی و تحقیر ملی، پیشرفت ایران اسلامی و امید به آینده

  • جشنواره نمایش های آیینی و سنتی

بخش‌های نمایش‌های تخت حوضی، مجالس شبیه خوانی ، نمایش های عروسکی سنتی، بخش نقالی وروایت های ملی ، معرکه ها،آیین‌ها و بازی‌های نمایشی ، جوانه های نمایش ایرانی

  • جشنواره تئاتر بچه‌های مسجد

«تئارستان»«تئاتر کاشانه‌ای»، همایش استانی «تئاتر کارگران» «تئاتر روستا»  «تئاتر محله»

  • نمایش عروسکی و نمایش کودک

  • جشنواره منطقه ای تئاتر حافظ خنجی جنوب فارس

  • جشنواره استانی تئاتر طنز تنگستان

  • جشنواره تئاتر طنز فارسان

  • جشنواره منطقه ای تئاتر طنز استان خوزستان

موضوعات جشنواره

  • حمایت از کالای ایرانی

  • آسیب های اجتماعی

  • نگاه مثبت به دستاوردهای نفت و گاز

  • ترویج فرهنگ صرفه جویی مصرف برق

  • دوستی با محیط زیست

  • تعزیه و آیین های نمایشی محرم استان خوزستان

  • جشنواره منطقه‌ای تئاتر کودک و نوجوان دزفول

  • جشنواره استانی تئاتر سوره ماه

  • جشنواره بین‌المللی تئاتر کردی سقز

جشنوارهٔ بین المللی تئاتر کُردی مهم‌ترین جشنوارهٔ تئاتر مناطق کردنشین ایران است که از سال۱۳۷۸ تاکنون، در آذر ماه هر سال با حضور گروههای حرفه ای تئاتر از مناظق مختلف ایران و همچنین خارج از ایران، در شهر سقز، استان کردستان برگزار می‌گردد. تاکنون ۱۶ دوره از این جشنواره برگزار شده‌است که آخرین آن در تاریخ ۱۹ تا ۲۲ آذرماه سال ۱۳۹۸ بوده است. این جشنواره توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌شود.

تاریخچه و فعالیت

جشنواره تئاتر کردی از ابتدای دهه هفتاد شمسی پایه گذاری شد و با رفع مشکلات مختلف سر راه اجرا، از اواخر این دهه شروع به فعالیت نمود. با برگزاری دوره های مختلف این جشنواره در نهایت در بین اقشار مختلف مردم در استان های کردنشین و نیز در بین هنرمندان تئاتر ایران به جایگاه شناخته شده ای ارتقاء یافت. نخستین دوره‌ی جشنوارهٔ تئاتر کردی در سال ۱۳۷۸ و آخرین دوره آن در سال ۱۳۹۸ برگزار شد. در حال حاضر بیش از بیست سال از برگزاری نخستین دوره جشنواره تئاتر کُردی سقز می گذرد و اجرای این رویداد فرهنگی و هنری در طول این سال ها با فراز و نشیب های زیادی همراه بوده است. بعد از برگزاری ۶ دوره آن طی سال های ۷۸ تا ۸۳، روند برگزاری آن متوقف شد ولی از سال ۸۷ دوباره برگزاری این رویداد فرهنگی و هنری آغاز و تا سال ۹۰ نیز ادامه یافت سپس تعطیل و از سال ۹۳ یازدهمین دوره این جشنواره برگزار شد و تا سال ۹۸ شانزدهمین دوره این جشنواره برگزار گردید[۸]. برای برگزاری هفدهمین دوره جشنواره، بعد از رفع بیماری همه گیر کرونا نیاز به اختصاص ردیف بودجه از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می باشد.

جوایز جشنواره

  • تندیس جشنواره

  • جایزه ویژه کارگردانی

  • جایزه ویژه بازیگری مرد

  • جایزه ویژه بازیگری زن

  • جایزه ویژه طراحی صحنه

  • جایزه ویژه طراحی پوستر

  • جایزه ویژه موسیقی

  • لوح تقدیر و جوایز نقدی

  • جشنواره تئاتر استانی کهگیلویه و بویراحمد

  • جشنواره ملی تئاتر لاله های سرخ

  • جشنواره نمایش های سنتی در رشته سیاه بازی

 

  • این جشنواره ویژه نمایش های سنتی، (سیاه بازی) است و لازم است آثار ارسالی واجد شرایط و ویژگیهای تخصصی شیوه های نمایش ایرانی (تخت حوضی، سیاه بازی) باشد.

  • تأکید اساسی جشنواره بر اجرای اصیل از سیاه بازی ایرانی است اما رویکرد تجربی و نگاه نو به نمایش سیاه بازی در صورت داشتن مبنای پژوهشی و شناخت دقیق از شاخصه های این هنر ایرانی نیز مورد پذیرش خواهد بود.

  • متقاضیان می بایست سه نسخه از لوح فشرده(سی_دی)یا(دی_وی_دی)  حاوی فایل تصویری نمایش خود را به همراه سایر مدارک جهت ارزیابی به دبیرخانه جشنواره دراستان مازندران ارسال نمایند.

  • حداکثر زمان نمایش ها ۹۰ دقیقه خواهد بود.

  • اسکان و پذیرایی گروه های پذیرفته شده در جشنواره به عهده ستاد برگزاری خواهد بود.

  • جشنواره به صورت رقابتی بوده و به برگزیدگان بخش های مختلف با نظر هیأت داوران جوایزی اهدا خواهد شد.

  • ارائه درخواست شرکت به منزله پذیرش ضوابط جشنواره بوده و گروه ملزم به رعایت موارد اعلامی از سوی دبیرخانه (زمان، تعداد، مکان و…) در خصوص اجرای آثار خواهد بود.

  • نمایش های برگزیده این جشنواره به دبیرخانه جشنواره بین المللی نمایش های آیینی و سنتی کشورکه درتهران برگزارمی گردد معرفی خواهند شد.

 

  • تئاتر بصری خانه نمایش مهرگان

≡ معرفی برنامه

  • فضای تئاتر بصری جریانی مستقل است که تلاش دارد تا امکانی را برای ارائه نمایش‌های مدرن، نوآورانه و خلاق ایجاد کند. همچنین این نهضت به جهت رویکردی که برای خود در نظر گرفته، آن هم به جهت فاصله‌گیری از تئاتر بدنه و مرسوم، در نظر دارد تا به دور از هر نوع مرز و محدودیتی، زمینه‌هایی را برای متحد ساختن و تلفیق عناصر ژانرهای متنوع تئاتر ایجاد کند.

  • این فضا، تمرکز و اهمیت ویژه‌ای به تولیداتی می‌دهد که فاصله مرزهای میان بازیگری، رقص، هنرهای تجسمی و اجرا را به شکلی کاملا بصری نادیده می‌گیرد و به گونه‌ای در تلاش است که فرم‌های تازه‌ای را با تلفیق هنرهای مختلف به اجرا در بیاورند.

≡ اهداف

  • یکی از مهمترین اهداف این فضا، به وجود آوردن تصاویر جذاب، آزمایش‌های بصری گوناگون و همچنین بازی‌های فرمی متنوع درباره توهم و واقعیت ارائه شده توسط هنرمندان است چرا که تردید، زبان در این گونه از تولیدات، تصویری، استعاری و نمادپردازانه خواهد بود.

  • همچنین فضای تئاتر بصری، متعهد به ارائه مکانی برای به اشتراک گذاشتن تولیدات هنرمندان مختلف خواهد بود. لذا این فضا نگاه ویژه‌ای به آثاری دارد که به تلفیق تئاتر با هنرهای تجسمی، موسیقی معاصر و استفاده از تکنولوژی در راستای خلق تکنیک‌های بصری نوین در تئاتر می‌پردازد.

≡ اولویت ها

  • اولویت اصلی فضا تئاتر بصری، ارج نهادن و بصری کردن لایه‌های پنهان اجتماع گذشته و امروز به سبب رسیدن امر تئاتر به سوژه‌هایی جدید است؛ چرا که این شکل از تئاتر هدفی جز از بین بردن مرزها میان اثر و مخاطب نداشته، ندارد و نخواهد داشت. بدون تردید با نگاهی به جستارهای تئاتر معاصر دنیا، متوجه خواهیم شد که تئاتر معاصر دنیا، با تکیه بر تجربه‌های پیشین هنرمندان مختلف، تصاویر تازه‌ا‌ی در نسبت با آنچه که در گذشته تصویر می‌شده، به مخاطب ارائه می‌دهد.

  • بنابراین فضای تئاتر بصری فرصتی است برای ایجاد پلی بی‌واسطه میان گذشته و امروز به جهت ایجاد خلق تصاویر تصاویر جدید برای درک مفاهیم نوین در امر مشاهده و آنچه که از آن استنباط و قابل تاویل است.

  • جشنواره منطقه ای تئاتر معلولین خلیج فارس

  • جشنواره تئاتر باران

رویکرد اصلی این جشنواره، برجسته‌سازی نقش آموزش صحیح علمی در تکنیک‌های نگارش متن، کارگردانی و متدهای بازیگری روز می‌باشد و موضوع آثار شرکت‌ کننده در جشنواره آزاد می‌باشد. لیکن آثاری با موضوعات فقر، بیکاری و عدالت اقتصادی و اقتباس از داستان‌های احمد محمود، صادق چوبک و محمود دولت‌آبادی در اولویت انتخاب قرار خواهند گرفت.

الف- اهداف:

رویکرد اصلی این جشنواره، برجسته‌سازی نقش آموزش صحیح علمی در تکنیک‌های نگارش متن، کارگردانی و متدهای بازیگری روز می‌باشد که بدیهی‌ست به کارگیری اساتید فن در تولید آثار شرکت کننده از سوی شرکت‌کنندگان در جشنواره به این مهم کمک شایانی خواهد کرد. این امر نه به عنوان ضرورت ولی مورد استقبال هیئت بازبین آثار قرار خواهد گرفت.

ب- موضوعات:

موضوع آثار شرکت‌ کننده در جشنواره آزاد می‌باشد. لیکن آثاری با موضوعات زیر در اولویت انتخاب قرار خواهند گرفت.

  • ۱-    پرداختن به مسائل اجتماعی؛ فقر، بیکاری و عدالت اقتصادی در انواع گونه‌های نمایشی.

  • ۲-    اقتباس از داستان‌های احمد محمود، صادق چوبک و محمود دولت‌آبادی.

  • و

 

جشنواره هنرهای تجسمی

 

هنرهای تجسمی که گاه با اصطلاح هنرهای بصری یاد می‌شوند، هنرهای مبتنی بر حس بینایی مانند نقاشی،مجسمه‌سازی، طراحی، طراحی محصول، چاپ دستی ، گرافیک، طراحی صنعتی، سرامیک، صنایع دستی (نه هنرهای سنتی)، ویدئو، فیلمسازی، معماری و طراحی داخلی است. همچنین هنرهای تجسمی شامل گروه دیگری با عنوان هنرهای کاربردی مانند طراحی صنعتی، طراحی گرافیک، طراحی مد، طراحی داخلی وهنرتزئینی می‌شود. در حال حاضرهنرمند تجسمی به شخصی گفته می‌شود که در زمینه هنرهای زیبایا هنرهای  قلمرو کاری طراحی و هنرهای تجسمی بسیار گسترده‌است. در اصل این قلمرو همه آنچه که می‌توان دید به جز نمایش را در بر می‌گیرد. منظور از نمایش هنرهایی مانند تئاتر، موسیقی، یا اپرا است. البته مرز مشخص و درستی میان این تعاریف نیست. مثلاً توجه کنید به هنر تن و بدن یا مثلاً فیلم و هنر رسانه‌ایکه می‌توانند همه دسته‌های دیگر هنر را در خود جای دهند.

غرفه

صولا واژه نمایشگاه”FAIR” از کلمه لاتین”FERIA” یا “FERIAE” مشتق شده است،که به معنی جشن یا فستیوال می باشد.گروهی براین عقیده اند که نمایشگاه صرفا محل عرضه کالاهاست،حال آنکه برخی دیگر اعتقاد دارند که نمایشگاه محل برگزاری جشن یا فستیوال بوده که در خلال آن امکان عرضه کالاها یا خدمات فراهم میگردد.همانطور که شواهد گویای این مطلب است ،در دوران گذشته در طول هفته یا درایام خاصی از هرماه یا سال در مکان معینی افراد به منظور برپایی جشن دور هم جمع می شدند تا ضمن برپایی جشن وپایکوبی به برگزاری نمایشگاه وتجارت نیز پرداخته وکالاهای همراه خود را بفروش رسانیده یا معاوضه نمایند. غرفه سازی امروزه نمایشگاه از شکل ابتدایی خود خارج شده وصرفا محلی برای خرید وفروش کالا نیست، بلکه برخی از افراد در خلال برپایی نمایشگاه بدنبال اهداف خاصی از جمله یافتن شغل مناسب،کسب اطلاعات تخصصی مشاغل،آشنایی با صنعتگران وایجاد ارتباط با دیگر تولید کنندگان می باشند.بسیاری معتقدند که نمایشگاه محل تلاقی بازدید کنندگان وعرضه کنندگان کالا وخدمات ونقطه برخورد عرضه وتقاضاست.در یک نمایشگاه قادر خواهند بود نوآوریها،خلاقیت ها،ابتکارات وماشین آلات خود را عرضه داشته وقیمتهای کالاهای اساسی خود را بیان داشته ودر یک بازار رقابتی سالم بفروش برسانند،ولی چیزی که در شرکت در یک نمایشگاه حایز اهمیت فراوان می باشد،نقش ارتباطی آن می باشد.در واقع نمایشگاه مناسبترین شرایط را برای انجام داد وستد یا برقراری ارتباط درآینده را مهیا نموده وهزینه جستجو بریا یافتن یک کالا ویا دسترسی به اطلاعات را کاهش می دهد و رقابت مهمترین عاملی است که شرکت کنندگان را به ارائه بهتر ومطلوبتر کالاها وخدمات وادار  می سازد.


● خصوصیات یک نمایشگاه چیست؟


مهمترین ویژگی یا خصیصه یک نمایشگاه متمرکز سازی فعالیت های اقتصادی (وگاها اختصاصی)را در یک محدوده خاص زمانی ومکانی به گونه ای که عرضه کنندگان ومصرف کنندگان کالاها وخدمات قادر خواهند بود حداکثر بهره را در این فرصت ببرند.


● عوامل موثر در موفقیت یا شکست در یک نمایشگاه

بدون شک هر شرکتی که قصد حضور در یک نمایشگاه را دارد در وهله اول انتظار حضوری موفق در نمایشگاه وموفقیت نمایشگاه را در ذهن خود متصور می سازد،اما ممکن است بدلایلی این انتظار برآو.رده نشود ، علل شکست یا عدم موفقیت یک نمایشگاه بطور اجمال می تواند ناشی از عوامل زیر باشد.
۱) عدم مشخص بودن اهداف برپایی نمایشگاه
۲) شرکت در نمایشگاه بدون برنامه بازاریابی انجام شود
۳) استقبال بازدیدکنندگان از نمایشگاه به حد کافی نباشد
۴) کالاهای عرضه شده متناسب با بازار نباشد
۵) اطلاعات کافی از بازار در دسترس نباشد
۶) جانمایی غرفه ها مناسب نبوده واز طراحی مناسبی برخوردار نباشد
۷) اعتبار برگزاری نمایشگاه کافی نبوده وتبلیغات نیز بطور کافی انجام نپذیرفته باشد
۸) برنامه ریزی بریا حضور وبرگزاری پرشتاب باشد
۹) نتایج نمایشگاههای قبلی مورد توجه وپیگیری قرار نگیرد. 

گالری

گالری نقاشی مکانی هستند که صرفاً در آن‌ها آثاری بصورت تابلو به نمایش و فروش گذاشته می‌شود. از جمله این آثار هنری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– تابلوهای نقاشی و طراحی
– تابلوهای عکاسی

Comments are closed.