خدمات قابل ارائه توسط نیم نگاه هنرمندن به شرح زیر:

 

استندآپ کمدی دررادیو

نمایش رادیویی ،موسیقی

مجری مسابقه

تبلیغات

برندسازی

خبرورسانه

روابط عمومی

فرهنگی/هنری/ اجتماعی/ورزشی

آیتم سازی رادیو/ نمایشگاه رادیو/ جنگ رادیو /صحنه رادیو نمایش/ رادیو کودک رادیو اینترنتی

شب شعر

آموزشی

مشاوره

رادیو

رادیو به سیستم یا دستگاهی گفته می‌شود که صدا، پیام، و یا در حالت کلی، یک سیگنال‌ را به وسیله امواج رادیویی منتقل می‌کند. ارتباط رادیویی، ارسال سیگنال‌ها با استفاده از مدولاسیون امواج الکترومغناطیسی و در فرکانس‌های رادیویی است. امواج الکترومغناطیسی می‌توانند از هوا و خلأ بگذرند. اطلاعات (صدا، تصویر، پیام) با استفاده از روش‌های معین و با تغییر بعضی از مشخصه‌های امواج منتشر شده مانند دامنه، فرکانس، فاز یا پهنای پالس منتقل می‌شوند.

امواج الکترومغناطیسی یا به‌طور مستقیم و یا از راه بازتاب یا پراش، از محیط (هوا، خلأ) عبور می‌کنند. شدتامواج الکترومغناطیسی، با افزایش فاصله از منبع انتشار، کم می‌شود، و در بعضی موارد هم انرژی آن‌ها توسط محیط انتشار جذب می‌شود (مانندجذب امواج مایکروویو توسط قطرات باران). پارازیت (تداخل)عموماً موج منتشر شده را دچار تغییر می‌کند، این تداخل الکترومغناطیسی از سوی منابع طبیعی (مانند رعد و برق) و یا منابع مصنوعی (مثل دیگر فرستنده‌ها و انتشار دهنده‌های ناگهانی) ناشی می‌شود. همچنین در گیرنده، نویز تولید می‌شود (نویز را نباید با پارازیت یکی دانست). اگر توان نویز و یا تداخل به اندازه کافی زیاد باشد، سیگنال مورد نظر دیگر قابل تشخیص و آشکارسازی نیست. این موضوع اساساً باعث محدود شدن گسترۀ ارتباطات رادیوییمی‌شود.

ارسال سیگنال به روش FM

در رادیوهای وی اِچ اِف (فرکانس بسیار زیاد) به جایمدوله کردن دامنه (AM) از مدوله کردن فرکانس (FM) استفاده می‌شود. در روش اِف‌اِم، سیگنال‌ خروجی میکروفونبه جای آن که دامنه موج رادیوییرا تغییر دهد، فرکانس آن‌ را تغییر می‌دهند. از روش اِف‌اِم برای پخش استریوو دستیابی به کیفیت عالی استفاده می‌شود، زیرا تداخل کم‌تر از اِی‌ام (AM) در آن تأثیر می‌گذارد.

اجزای یک رادیو

 

فرستنده

 

شامل یک منبع سیگنال (اُسیلاتور)، که موج‌ حامل با فرکانسمعیّنی تولید می‌کند، و نیز فرایندی برای تغییر بعضی از خصوصیاتموجِ‌ حاملِ تولیدشده (مانند دامنه، فرکانس، فازیا ترکیبی از اینها) بر اساس اطلاعات (صدا، تصویر و …) است. به این فرایند، مُدولاسیون می‌گویند. فرستنده، موجِ‌ حاملِ مُدوله‌‌شدهرا پس از تقویت به آنتن می‌دهد که آن را به یک موج‌ الکترومغناطیسیتبدیل می‌کند که می‌تواند از هوا و خلأ عبور کند (گاهی با یک پولاریزاسیون مشخص).

گیرنده

امواج الکترومغناطیسبه وسیلهٔ آنتن‌ گیرنده دریافت می‌شوند.آنتن گیرنده، امواج را گرفته و آن را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند. گیرنده این سیگنال را آشکار کرده و اطلاعات آن را (صدا، تصویرو …) استخراج می‌کند

 

اجزای فرستنده

• میکروفون: صدا را به سیگنال‌ الکتریکی تبدیل می‌کند.

• نوسان‌ساز: موج‌ حامل را تولید می‌کند.

• مدوله‌کننده: موج‌ حامل را با سیگنال‌ خروجی میکروفون مُدوله می‌کند (مثلاً دامنه آن را بر اساس سیگنال میکروفون تغییر می‌دهد).

• تقویت‌کننده: توان موج حامل مدوله‌شده را قبل از ورود به آنتن تقویت می‌کند.

• آنتن فرستنده: موجِ حاملِ مُدوله‌شده را به امواج الکترومغناطیسی تبدیل و منتشر می‌کند.

اجزای گیرنده

• آنتن گیرنده: امواج رادیویی را می‌گیرد. این امواج در آنتن، سیگنال‌های ضعیف‌ الکتریکی تولید می‌کنند.

• تنظیم‌کننده (تیونر): سیگنال‌ یک ایستگاه رادیویی را انتخاب می‌کند و سایر سیگنال‌ها را حذف می‌کند.

• آشکارساز (دِمُدولاتور): سیگنال صوتی را از موجِ حاملِ مُدوله شده‌استخراج می‌کند.

• تقویت‌کننده: سیگنال‌ صوتی را برای بلندگو تقویت می‌کند.

• بلندگو: سیگنال‌ الکتریکی را به ارتعاشات صدایی مشابه آنچه به میکروفون رسیده بود تبدیل می‌کند.

 

کاربردهای رادیو

 

از اولین کاربردهای رادیو، فرستادن پیغام‌ها برای ناوگان‌های دریایی، به صورت تلگراف با استفاده از کد مورس بین کشتی‌ها و زمین بوده و اولین استفاده‌کننده‌ها شامل تفنگداران و ناوهای دریایی ژاپن و روسیه در طول جنگ تسوشیما در ۱۹۰۵ بوده‌است. یکی از استفاده‌های فراموش نشدنی از تلگراف‌های دریایی، به هنگام غرق شدن کشتی تایتانیک در سال ۱۹۱۲ است، که شامل ارتباط بین اپراتور روی کشتی در حال غرق و کشتی‌های نزدیک به آن و ارتباط با ساحل برای گزارش نجات یافتگان بوده‌است.

رادیو برای انتقال دستورها و ارتباط بین نیروی ارتش و نیروی‌های دریایی در جنگ جهانی اول استفاده می‌شده، آلمان‌ها از ارتباط رادیوییبرای پیغام‌های سیاسی زمانی که کابل‌های زیر دریا توسط بریتانیایی‌ها قطع می‌شد استفاده می‌کردند. ایالات متحده «اصول چهارده‌گانه» رئیس‌جمهور وقت «وودرو ویلسون» را از طریق رادیو در طول جنگ مخابره می‌کرد.

برنامه‌های رادیویی از سال ۱۹۰۹ توسط «سن خوزه» از کالیفرنیا شروع شد، و در سال ۱۹۲۰ عمومیت پیدا کرد، با کمک به رسمیت شناختن همه‌جانبه توسط گیرنده‌های رادیویی، به ویژه در اروپا و ایالات متحده. در کنار برنامه رادیویی، برنامه‌های زنده، شامل پیغام‌های تلفنی و اعلام پخش برنامه‌ها،در سال ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ همه گیر شد.

دیگر استفاده‌های رادیودر سال‌های قبل از جنگ، توسعه دستگاه‌ها شناسایی هواپیماها و کشتی با کمک رادار بوده. امروزه، رادیو حالت‌های مختلفی دارد، شامل شبکه‌های بی‌سیم (یا وایرلس) و شبکه‌های موبایل، درست مانند برنامه‌های رادیویی.

قبل از ظهور تلویزیون، برنامه‌های رادیویی فقط شامل اخبار و آهنگن بودند و شامل درام، کمدی، نمایشنامه‌های گوناگون و بسیاری دیگر از سرگرمی‌ها بوده‌است. از امواج رادیویی علاوه بر پخش صدا،در انواع دیگری از وسایل ارتباطی استفاده می‌شود. ماشین‌های پلیس و آتش‌نشانی، تاکسی‌های تلفنی و آمبولانس‌ها برای برقراری ارتباط با مرکز یا یکدیگر ازامواج رادیویی دوطرفه استفاده می‌کنند. تلفن‌های همراه (موبایل) به کمک امواج رادیویی با شبکه اصلی تلفن ارتباط دارند. در تلویزیون برای ارسال تصویر و صدا از امواج رادیویی استفاده می‌شود. فضاپیماها هم به کمک این امواج کنترل می‌شوند. ماشین‌ها، قایق‌ها و هواپیماهای اسباب بازی را نیز می‌توان باامواج رادیوی کنترل کرد.

 

رادیو اینترنتی

رادیوی اینترنتی در اصل به ایستگاهی از رادیو گفته می‌شود که شنونده آن کاربران اینترنت می‌باشند. برای دسترسی به این نوع ایستگاه‌ها باید از یک اتصال اینترنت با سرعت مطلوب استفاده نمود. رادیوهای اینترنتی به دو دسته تقسیم می‌شوند: رادیوهای آفلاین رادیوهای زنده رادیوهای آفلاین رادیوهایی با برنامه‌های آپلود شده از قبل می‌باشندکه در دوره زمانی معینی به روزرسانی می‌شوند و می‌توانند شامل انواع آرشیوها و موضوعات باشند. در واقع رسانه‌ای می‌باشند که هم قابلیت پخش برخط اینترنتی دارند و هم می‌توان برنامه‌های آنها را دانلود نمود. رادیوهای زنده یا آنلاین به رادیوهایی گفته می‌شود که همواره در حال پخش زنده از یک ایستگاه رادیویی می‌باشند اما برنامه‌های آنها قابل دانلود نیست؛ مگر آنکه در ایستگاه (سایت) اینترنتی این رادیوها یک ایستگاه (آرشیو از برنامه‌های پخش شده) آفلاین نیز برای آرشیو نمودن برنامه‌ها وجود داشته باشد. اساس کاررادیوهای آنلاین بدین صورت است که برنامه زنده در حال پخش در ایستگاه رادیویی به طور متداول و بدون توقف بر روی یک سرور اینترنتی با پهنای باند بالا آپلود می‌شود و بر روی سایت قرار می‌گیرد ولی این اطلاعات فقط برای چند دقیقه بر روی سرور ذخیره می‌شوند تا شنوندگان به صورت متداول با استفاده از نرم‌افزار آن را گوش کنند، سپس اطلاعات بعدی از سمت ایستگاه رادیویی جایگزین اطلاعات قبلی سرور می‌شوند و این چرخه مدام ادامه دارد.

شبکه های رادیو اف ام ایران  

1. رادیو ایران

2. رادیو فرهنگ رادیو پیام

3. رادیو قرآن

4. رادیو معارف

5. رادیو جوان

6. رادیو ورزش

7. رادیو سلامت

8. رادیو اقتصاد

9. رادیو تهران

10. رادیو نمایش

11. رادیو آوا

12. رادیو تلاوت

13. رادیو گفتگو

14. رادیو صبا

15. رادیو مناسبتی

16. رادیو زیارت

استندآپ کمدی دررادیو

خاطره‌های شیرین تعریف می‌کند و از شنوندگان رادیو ایران می‌خواهد تا استند آپ کمدی او را بشنوند.موسیقی پخش می شود،

آیتم های طنز رادیو، آیتم های نمایشی گزارشگراز مردم می‌خواهد که قسمت‌هایی از ترانه  بخوانند و در انتها همان ترانه با صدای خواننده پخش می‌شود.

نمایشنامه رادیویی

رادیو یک رسانه ارتباط جهانی و همه کاره است که برای تشویق به تغییر مثبت رفتار فردی و تغییر اجتماعی سازنده  از طریق سخنرانی‌های تعلیمی که توسط دانشمندان و مقامات مشهور ارائه می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد، لذا ما بر آن شدیم تا در این پست به بررسی کامل نمایشنامه رادیویی بپردازیم.

رادیو، می‌تواند نمایش‌های مهیج و سرگرم کننده‌ای که احساسات شنونده را درگیر می‌کند، به زندگی میلیون‌ها شنونده وارد کند و آن‌ها را از ایده‌ها و رفتارهای جدید که زندگی و جوامع را بهبود می‌بخشد، مطلع می‌کند.

یکی از مهمترین کاربردهای آن برای تغییرات اجتماعی، استفاده از یک پیام آموزشی درقالب سرگرمی است. این سرگرمی به صورت اوقات به صورت کامل مورد استفاده قرار می‌گیرد و از لحاظ معنی، شبیه اصطلاح  سرگرمی است که در برخی از کشورها رایج است.

در روزای اولیه، در کشورهایی مانند استرالیا، کانادا و آفریقای جنوبی، گنجاندن پیام‌های مفیدی در مورد موضوعاتی مانند کشاورزی و آتش در نمایش‌های رادیویی غیر معمول بود. با ظهور تلویزیون و سریال‌های تلویزیونی، نمایش رادیویی رو به زوال رفت.

نویسندگانی که تجربه‌ی نمایشنامه‌ رادیویی را ندارند، نباید از انجام این کار منصرف شوند، به شرط آنکه آموزش کافی را کسب کرده باشند. حتی با تجربه ترین نویسندگان نیز به برخی راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌ها نیاز دارند.

اولین وظیفه‌ی نویسنده این است که به عنوان عضوی از تیم طراحی خدمت کند. تیم طراحی وظیفه دارند فرم و محتوای دقیق کلیه مواد و فعالیتهای پروژه را مشخص کنند. در مرحله‌ی بعد، توسعه و تولید است که نویسنده‌ی فیلمنامه، برنامه نویسی، پیش نویس، آزمایش و تجدید نظر در فیلمنامه‌ی یک نمایش انجام می‌دهد.

هفت سیستم ارتباطی:

•  جلب توجه :

نمایش، با شخصیت‌های جذاب و توطئه‌های هیجان انگیز خود، در بسیاری از قسمت‌ها توجه شنوندگان را به خود جلب می‌کند. نمایش رادیویی می‌تواند با متمایز ساختن پیام از سایر اطلاعاتی که شنونده در طول روز دریافت میکند، با نشان دادن نحوه ی ارتباط و مفید بودن پیام برای شنوندگان، با نشان دادن سازگاری پیام با شنوندگان، توجه‌ها را به سمت خود سوق دهد.

• درگیر کردن احساسات مخاطب:

درگیر شدن احساسات مخاطب و ایجاد انگیزه در شنوندگان بسیار مهم است.یک واکنش احساسی باعث افزایش زمان و انرژی شنونده درباره ی فکر به پیام نمایش می‌شود و اگر تصمیمات از نظر احساسی سودمند باشد، به طور منطقی به دست می آید. نمایش رادیویی، توانایی درگیر کردن شنوندگان در طیف وسیعی از تجربیات عاطفی و ارائه‌ی اطلاعات برای کمک به آنها برای بهبود زندگی را دارد.

• تأثیر گذار بودن پیام:

برای تأثیر گذاری پیام نمایشنامه‌ رادیویی، درام اجازه می‌دهد که پیام این نمایش رادیویی توسط شخصیت‌های مختلف به زبان و در موقعیت‌هایی ارائه شود که مخاطب، آن‌ها را درک کند و به راحتی بدست آورد.

• اعلام مزایای نمایشنامه:

اگر شنوندگان معتقد باشند که این رفتار دارای مزایای واقعی است، آن را امتحان می‌کنند. شخصیت‌های مختلف موجود در نمایشنامه‌ رادیویی، عواقب خوب و بد رفتارهای مختلف حاصل از تغییر در سبک زندگی آن‌ها را به سرعت، به شنوندگان نشان می‌دهد.

• ایجاد اعتماد:

شنوندگان شخصاً و از لحاظ احساسی، با شخصیت‌های الگویی درگیر می‌شوند. شخصیت‌های الگو را افرادی واقعی می‌بینند که توانایی اعتماد به آن‌ها را داشته باشند. در نمایشنامه، وجود شخصیت‌های با تجربه و آگاه که زندگی شنوندگان به آن مرتبط می‌شوند، باعث اعتماد آن‌ها به نمایش می‌شود.

• فراخوانی برای اقدام:

افراد برای بحث در مورد ایده‌های جدید، تصمیم گیری‌های دشوار و تلاش برای رفتار جدید به تشویق نیاز دارند. شخصیت‌های نمایشنامه، توانایی تحریک انگیزه‌ی شنونده‌ها را دارند تا رفتار جدیدی را امتحان کنند و از آن‌ها در برابر خانواده و دوستان حمایت کنند.

• مقاوم بودن:

خلاصه‌ی نمایشنامه‌ نویسی، راهنمایی را به صورت ثابت، مناسب و مرتبط به مخاطب شنونده می‌رساند. تکرار مداوم پیام به شنودگان کمک می‌کند تا ایده‌های جدید را درک کنند و یادبگیرند که  چگونه یک رفتار جدید را انجام دهند و از نظر ذهنی نحوه‌ی عملکرد آن‌هار ا تمرین کنند.

آمیختن سرگرمی با آموزش برای ایجاد نمایش رادیویی:

مخلوط سرگرمی با آموزش در نمایشنامه  رادیویی، هم به عنوان فرصت و هم به عنوان چالش، برای نویسنده است و باید آن را به یک نمایشنامه‌ رادیویی جذاب تبدیل ‌کند. نوشتن مطالب با نوشتن پیام‌های سرگرمی خالص و یا آموزشی خالص بسیار متفاوت است. برای ایجاد همچین ترکیبی:

• مخاطبان مورد نظر

• هدف و اهداف نمایشنامه‌ رادیویی

• پیام نمایش، بهترین روش بیان برای مخاطب مورد نظر

• ساختار چند طرحه یک نمایشنامه‌ رادیویی

• مزایای این ساختار چند طرح برای معرفی و تکرار پیام‌های اجتماعی به طور ظریف و طبیعی

• عملکرد شخصیت‌های الگوی باورپذیر به عنوان ابزاری برای انتقال پیام و ایجاد انگیزه و تداوم تغییر در مخاطب

• اهمیت هیجان در نمایش برای جلب توجه شنوندگان و جلب توجه آن ها و ایجاد رفتار جدید

• قدرت رادیو به عنوان وسیله‌ای برای سرگرمی و آموزش

• روش‌های تقویت سواد شنیداری در مخاطبان رادیو

نقاط قوت و محدودیت‌های رادیویی، مانند هر رسانه ارتباطی دیگر، ویژگی‌ها، نقاط قوت و محدودیت‌های خاص خود را دارد.

نقاط قوت نمایشنامه‌ رادیویی:

• رادیو، در سنت شفاهی بنا شده‌است. هر فرهنگ، سنت‌های داستان گویی دارد و جذابیت گوش دادن به یک داستان خوب، هرگز ازبین نرفته است. یک نویسنده نمایشنامه‌ رادیویی موفق، توانایی ایجاد داستان‌هایی جذاب با استفاده از سنت را که مخاطبان شنونده را جذب می‌کند را دارد.

• رادیو به تخیل شنوندگان، متوسل می‌شود و به آن‌ها اعتماد می‌کند. فرصت کافی برای دعوت شنوندگان برای تصور طیف گسترده‌ای از افراد، مکان‌ها و رویدادها وجود دارد. یک نویسنده خوب رادیو با چگونگی ایجاد تصاویر قوی کلمه‌ای، شخصیت‌های جذاب و اتفاقات پر از عمل، به تخیل شنوندگان ضربه می‌زند.

• رادیو بدون محدودیت از زمان و مکان عبور می‌کند. نویسنده نمایشنامه در زمان، آزادانه حرکت می‌کند و محیطی را بدون عبور محدودیت از زمان و مکان به شرط این‌که برای مخاطب مناسب باشد، فراهم می‌کند.

• رادیو از مکان‌هایی برای تداعی تصاویر استفاده می‌کندکه در زندگی واقعی یا حتی در صحنه و تلویزیون غیر ممکن است.

• رادیو یک رسانه‌ی شخصی است و می‌تواند همزمان به گوش میلیون‌ها شنونده برسد، با این تفاوت که قدرت مکالمه جداگانه با هر شنونده نیز وجود دارد. نویسنده‌ی خوب نمایشنامه‌ رادیویی تشخیص می‌دهد که پیام رادیو توسط مردم به طور دسته جمعی شنیده شود و در عین حال، توسط شنونده‌ها  قابل تفسیر باشد.

  محدودیت‌های نمایشنامه نویسی رادیو:

  

• نویسنده باید جزئیات حواس پنچگانه زندگی واقعی شنوندگان مانند بینایی ویا بویایی را  در نمایشنامه نویسی فراهم ‌کند. شنوندگان باید آنچه را که میشنود، تصورکنند.

• عادت شنوندگان رادیو این است که به عنوان زمینه زندگی خود استفاده کنند، بدون اینکه به آنچه پخش می‌شود توجه کامل داشته باشند. نویسنده باید توجه کامل شنوندگان را به خود جلب کند و به داشتن سواد شنیداری تشویق ‌کند.

• فرصت‌های بسیار خوبی برای استفاده از جلوه‌های صوتی و موسیقی فراهم می‌کند. با این حال، نویسنده‌ی خوب نمایشنامه‌ رادیو، با استفاده بیش از حد صدا بیش از سازندگی، تشخیص مخرب بودن و یا نبودن آن را بدهد. موفقیت نمایشنامه نویسی بیشتر از آن‌که به سر وصدا اضافه کند، به گفتگوی قدرتمند و جذابیت عاطفی شدید بستگی دارد.

• در بعضی مواقع، رادیو برای آموزش مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. به عنوان مثال؛ برای یک پزشک دشوار است که طرز جداسازی آپاندیس را از رادیو یاد بگیرد. برای غلبه به این دشواری‌ها، نویسنده باید مطالب پشتیبانی را در سایر رسانه‌ها توصیه کند.

• یک داستان یا پیام رادیویی فقط یک بار شنیده می‌شود. امکان بازگردانی در آن وجود ندارد. نویسنده‌ی نمایشنامه‌ رادیویی باید از وضوح، سادگی و تکرار در ارسال پیام‌های مهم یا اطلاعات آموزشی اطمینان حاصل کند.

تسلط به مراحل اساسی خاص افزایش یادگیری قبل از درک و تمرین مراحل پیچیده‌تر، وجود دارد. در ایجاد انگیزه در تغییر در رفتارهای فردی و هنجارهای اجتماعی، درک سطح دانش و نگرش‌های موجود در جامعه مهم هستند. درک نویسنده از سبک برنامه که جایگاه متمرکز دستورالعمل و پیشرفت نمایشنامه نویسی رادیویی وجود دارد و شامل مراحل تغییر رفتار فرد ویا جامعه است، در حالی که جهل از تغییر رفتار جدید به سمت پذیرش و حمایت کامل آن ازبین می‌رود.

راهنمایی برای تشویق به سواد گوش دادن:

1. . معرفی همزمان چند کاراکتر

2. ۲. جلب توجه به ابتدای هر قسمت

3. ۳. خودداری از اضافه بار درام با پیام

۴.. تکرار کردن بخش‌های مهم پیام به روش‌های مختلف

5. ۵. فراهم کردن روش‌هایی برای پاسخ دادن به شنوندگان

6. جمع آوری دوباره‌ی قسمت‌های قبلی

انواع برنامه‌های رادیویی:

نمایش رادیویی مورد استفاده برای توسعه اجتماعی، در حالت کلی در یکی دودسته قرار دارند: برنامه‌های غیر فنی و برنامه‌های دانش فنی برنامه‌های غیر فنی، معمولاً برای مخاطبان عمومی تهیه می‌شوند که نیازی به یادگیری و یادآوری اطلاعات دقیق نیست. اهداف این برنامه، توضیح دادن اهمیت و ارتباط رفتار جدید برای اعضای مخاطب، تشویق آن‌ها برای جستجوی اطلاعات بیشتر از یک منبع محلی و ایجاد انگیزه برای اتخاذ روش است.

برنامه‌های دانش فنی، برای آموزش مهارت‌های خاص و شیوه‌های جدید به مخاطبان انتخاب شده‌است. برای آموزش از راه دور مورد استفاده قرار می‌گیرند و انتظار به خاطر سپردن شنوندگان اطلاعات را نیز دارند و از آنها به درستی استفاده می‌شود. قبل از تهیه‌ی برنامه، محققان باید به اندازه‌ی دقیق دانش، نگرش و عملکرد موجود در یک نمونه از مخاطبان انتخاب شده را بسنجند.

درگیری نمایشی:

درگیری نمایشی یکی از ویژگی‌های حیاتی هر درامی است، اجرا کردن چه در صحنه و چه در تلویزیون و یا رادیو، باعث جلب توجه مخاطب شود. این تعارض دراماتیک، در چرخش‌های غیر معمول، غالباٌ غیر منتظره اطلاق می‌شوند که در تمام فعالیت‌های انسانی رخ می‌دهند و باعث ایجاد عدم اطمینان، تنش و یا تعلیق می‌شود. مباحث موجود در این نمایشنامه نویسی رادیویی، چرخش‌ها و عدم اطمینان درگیری دراماتیک است که جذابیت درام را ایجاد می‌کند. شنوندگان برای حل چگونگی تنش‌ها و تعلیق‌ها با یک نمایشنامه‌ رادیویی که داستانی بدون درگیری، چشمگیر، ایستا و جذاب همراه هستند.

ساختار یک نمایشنامه‌ رادیویی:

1. مقدمه: آغاز هر نمایشنامه نویسی، که در طی آن شخصیت اصلی ممکن است همراه با یک و یا دو شخصیت دیگر ظاهر شود و طرح آغاز شود.

2. توسعه : بدنه‌ی اصلی هر نمایشنامه که طی آن، طرح داستان پیشرفت می‌کند و درگیری چشمگیری بوجود می‌آید.

3. اوج : نقطه‌ای درگیری انقدر شدید می‌شود که برای پایان دادن به آن باید اتفاقی بیوفتد.

4. قطعنامه یا انصراف: قسمت آخر طرح که در آن مشکل حل شده‌است. احتمال پایان درگیری به طور ناخوشایندی وجود دارد. به عنوان مثال؛ طلاق، قتل، جنگ و یا مرگ و حتی امکان درگیری دوستانه ویا سرگرم کننده نیز وجود دارد.

5. نتیجه گیری: پایانی که طی آن انتهای داستان و یا نویسنده یا مخاطب به برخی فرهنگ‌ها گره خورده است .

انواع نمایشنامه رادیویی:

درام رادیویی در سه سبک مختلف ارائه می‌شود: یک درام مستقل، یک درام سینمایی، یک سریال. در درام مستقل، به یک داستان کوتاه میتوان تشبیه کرد که داستان کامل در یک بخش روایت می‌کندکه معمولاً بیش از یک ساعت طول نمی‌کشد. احتمال ظاهر شدن شخصیت‌های اضافی  نیز در داستان وجود دارد.

نمایشنامه‌ نویسی داستانی، از یک بخش به بخش دیگر ادامه پیدا می‌کند و در هرقسمت به پایان می‌رسد و داستان در قسمت بعدی انتخاب و ادامه پیدا می‌کند. یک سریال می‌تواند به صورت روزانه، بدون پایان ادامه پیدا کند. یک نمایش می‌تواند در کمتر از شش قسمت ارائه شود که معمولاً یک نمایش مینی سریال شناخته می‌شود.

ساختار یک قسمت نمایش رادیویی:

هر برنامه در یک سریال، یک اپیزود نامیده می‌شود و این اپیزودهای همه‌ی نمایش‌ها به یک شکل مشابه که صرفاً برای سرگرمی ویا آموزش ساخته می‌شوند. ساختار معمول هر قسمت:

1. لحن امضا (یا موضوع):

اولین صدا که مخاطب در هنگام تنظیم نمایش می‌شنود، موسیقی است. این موسیقی به شنوندگان هشدار می‌دهد که قسمت امروز در حال شروع است و چند ثانیه به شنوندگان، فرصت برای اماده کردن خود برای گوش دادن، داده می‌شود. این فرصت کم، به شنوندگان داده می‌شود که رادیو را به درستی تنظیم کنند تا با شروع نمایش، صدای بازیگران به وضوح پخش شود.

2. استاندارد شروع:

وقتی سریالی توسط وزارتخانه‌ی دولتی، اسپانسر خارجی یا سازمان حمایت مالی می‌شود، پخش یک شروع استاندارد بلافاصله بعد از موسیقی موضوع مفید است. شروع استاندارد توسط گوینده‌ی ایستگاه در ابتدای هر قسمت خوانده می‌شود.

3. بازخوانی مختصر قسمت قبلی:

در ابتدای هر اپیزود، معمولا به شنوندگان یادآوری می‌کنند که در قسمت قبلی چه اتفاقی افتاده است. این جمع بندی، تا حد ممکن مختصر می‌شود تا اقدامات قسمت جدید بلافاصله آغاز شود.

4. سه یا چهار صحنه:

برای فعال و مهیج کردن نمایش، صحنه در هر قسمت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای حداقل سه بار تغییر می‌کند. اگر نقشه‌های مختلف از قبل برنامه ریزی و تأیید شده باشند، این عمل به راحتی انجام می‌گیرد.

5. اخبار نظرات راوی:

به طور معمول، راوی در مورد داستان نظر پایانی را می‌دهد و برای دفعات بعدی شنوندگان را دعوت به شنیدن می‌کند. نظرات پایانی راوی باید مختصر باشد.

6. تنظیم امضا:

بعد از آخرین کلمات راوی، آهنگ پایانی به عنوان امضا برای نشان دادن پایان قسمت پخش می‌شود.

7. اعلامیه‌های اختتامیه:

گوینده برنامه با اعلامیه‌ی مختصر استاندارد، برنامه را به پایان می‌رساند. اگر هر بار اطلاعات یکسانی داده شود، اعلامیه‌ی اختتامیه را از قبل ضبط و به نوار قسمت اضافه می‌کنند.

8. تکرار مختصر آهنگ امضا:

کل برنامه با پنچ ویا ده ثانیه موسیقی امضای دیگر به پایان می‌رسد. برخی از نویسندگان نمایشنامه، علاقه به افزودن عنوان و شماره به نمایشنامه‌ نویسی رادیویی را دارند. این عمل نویسنده را تشویق به تمرکز واضح و محکمی می‌کند.

ده هدف توسعه نمایشنامه نویسی رادیویی:

• ایجاد یک تجربه‌ی احساسی:

درگیری عاطفی در یک نمایش به شنوندگان، امکان برآورده شدن ناامیدی‌هایشان و ترس‌هایشان به صورت ناجوانمردانه را می‌دهد. بیشتر بزرگسالان، به راحتی احساسات خود را تخلیه نمی‌کنند. شخصیت‌های موجود در نمایشنامه نویسی می‌تواند احساسات شدیدی را به نمایندگی از اعضای مخاطب ابراز کنند. همین تجربه ‌ی عاطفی است که نمایش را بسیار قدرتمند نشان می‌دهد. از مزیت‌های موجود در نمایشنامه‌ این است که شخصیت‌ها به صورت مداوم توانایی به نمایش گذاشتن روش‌های واقع گرایانه‌ای برای شنوندگان برای دستیابی به رهایی از مشکلات شخصی خود را دارند.

• تعریف داستان به مردم:

مردم به افراد دیگر علاقه دارند. جزئیات نمایشی درباره‌ی پیروزی‌ها و شکست زندگی افراد دیگر که دقیقاً مانند خودشان هستند، همیشه شنوندگان را به خود جلب می‌کنند. نمایش‌های رادیویی باید بر روی شخصیت‌هایی متمرکز شود که هنگام انجام روزمره‌ی پیام را نشان دهد.

• نمایش متناسب با فرهنگ:

نمایشنامه‌ رادیویی، باید نشان‌دهنده‌ی آداب و رسوم مخاطبی باشد که برای آن در نظر گرفته شده‌است. به‌عنوان مثال؛ در بعضی از فرهنگ‌ها، جوانان معمولاً بزرگترها را با احترام خطاب می‌کنند ولی در جاهای دیگر از نام آن‌ها استفاده می‌کنند.

درج عبارات محاوره ای، باعث افزایش جذابیت نمایش، برای شنوندگان می‌شوند. نویسنده‌ی نمایشنامه‌ رادیویی، باید از عبارات مذهبی، ضرب المثل‌ها، افسانه‌ها و سایر اطلاعات محاوره ای که به طور گسترده‌ای توسط جامعه شناخته شده، مورد استفاده قرار دهند. پیوند یک نمایش توسعه‌ی اجتماعی به صورت اصلی، از یک فرهنگ به فرهنگ دیگر که از نظر سطح ظاهری مشابه به‌هم هستند، دشوار است.

در طول نمایشنامه‌ رادیویی، نویسنده باید فرهنگ محلی را پذیرفته و از عادات و ویژگی‌های خاص خود استفاده کند.

• انتقال ایده‌ها به جای کلمات:

دلیل استفاده از نمایش به جای سخنرانی، دور شدن از کلمات تعلیمی است. رادیو، ابزاری ایده آل برای انتقال ایده‌ها است. این ایده‌ها را نویسنده از طریق زندگی و گفتگوهای شخصیت‌های واقع‌بینانه باید منتقل کند.

• نشان دادن به جای گفتن:

نقطه‌ی قوت اصلی نمایشنامه نویسی رادیویی، توانایی نشان دادن وضعیت زندگی در هنگام اتخاذ نگرش‌ها و عملکردهای جدید است. در موقعیت‌های یادگیری، نمایش همیشه موثرتر از صحبت است. نویسنده باید با نشان دادن درک زیاد از ایده‌های جدید ارائه شده و با نشان دادن نحوه‌ی اتخاذ رفتارهای مطلوب به شنوندگان، شخصیت‌هایی را ایجاد می‌کند که بتواند برای شنوندگان الگو باشند. یک الگوی قوی ارزش هزار کلمه‌ی آموزش را دارد.

• استفاده از شوخ طبعی در نمایشنامه رادیویی:

همه در زندگی از شوخ طبعی لذت می‌برند. لازم نیست کل داستان خنده‌دار باشد، اما داشتن صحنه‌های گاه به گاه سرگرم کننده به نمایش کمک می‌کند. استفاده از شوخ طبعی بالا در نمایشنامه‌ رادیویی به نظر نویسندگان، برای بهبود نمایش مفید است ولی نباید پیام جدی نمایشنامه‌ رادیویی، به صورت شوخی ارائه شود. از آن جا که شنوندگان عادت خندیدن به شخصیت‌های طنز را دارند، احتمالاً هنگام ارائه یک پیام آموزشی ارزشمند، آن را جدی نگیرند. نویسنده باید انواع موقعیت‌ها و شخصیت‌هایی که مخاطب مورد علاقه، آن‌ها را سرگرم کننده میداند، بشناسد.

• مثبت فکر کردن:

احتمال اینکه یک نمایشنامه‌ رادیویی شامل شخصیت‌های دشوار، حتی تند و زننده ای باشند که با روش‌های جدید مخالف هستند، اما روند کلی داستان باید مثبت باشد. گاهی بیان جنبه‌ی منفی یک موقعیت، رفتاری را تقویت می‌کند که داستان قصد جایگزینی آن را دارد.

• جلب اعتماد:

ایجاد اعتماد در شنوندگان برای ایجاد تغییرات اجتماعی از طریق نمایش رادیویی بسیار مهم است. شنوندگان باید به داستان و پیام موجود در نمایش اطمینان داشته باشند. اعتماد با ارائه‌ی اطلاعات دقیق، مناسب وسازگار می‌شود.

• تشویق طرفداران:

با درگیر شدن احساسات شنوندگان در این نمایش، به آن‌ها انگیزه می‌دهد آنچه را که می‌شنوند، به اطرافیان خود منتقل کنند. نویسنده در نمایشنامه نویسی با نشان دادن الگوها در سریال، این موضوع را تشویق می‌کند که چگونه شنوندگانی که قبلاً رفتار مطلوبی را در پیش گرفته‌اند، توانایی کمک به دیگران برای درک راه را دارند.

•  خلاق بودن:

نویسنده باید از یک داستان کلیشه‌ای که از یک الگو قابل پیش‌بینی پیروی می‌کند، جلوگیری کند. چند نقشه‌ای بودن نمایش به نویسنده فرصت تحقق بخشیدن به هدف‌های توسعه‌ی نمایش را می‌دهد. نمایشنامه می‌تواند ترکیبی از طرح اصلی و زیر مجموعه‌های مختلف برای ده هدف را دربرگیرد و پایه‌ای برای ترکیب موفقیت آمیز طرح و پیام را ایجاد کند.

دستورالعمل‌های ایجاد داستان‌های اصلی:

1. نمایش را بر اساس واقعیت‌های زندگی مخاطبان قرار دهید:

• مشکلات فعلی آن‌ها

• داستان‌ها و شخصیت‌هایی که آن‌ها دوست دارند

• محیط فیزیکی آن‌ها

2. شخصیت‌های واقع بینانه ایجاد کنید که زندگی خارج از پیام نمایشنامه نویسی را دارند

3. ایده‌های غیر منتظره را در نمایش‌ها بگنجانید

4. در توسعه‌ی طرح‌ها، خلاق و اصیل باشید.

مراحل توسعه نمایشنامه رادیویی:

1. با یک داستان هیجان انگیز و مناسب محلی شروع کنید.

2. لیست رویدادها را درکنارهم قرار دهید.

3. پیش نویس طرح اصلی، از جمله پیام و موضوع اصلی است

4. پیش نویس عملکرد هر زیر طرح، از جمله پیام و موضوع اصلی است

5. پیام به طور طبیعی، ظریف و تدریجی در بین طرح‌ها پخش شده‌است.

6. شخصیت اصلی متحد را تعیین کنید.

7. تمامی روش‌های رفتاری و عملکردی را در یک عملکرد کامل نمایشنامه ترکیب کنید.

 دستورالعمل‌های تهیه‌ی نمایشنامه‌ رادیویی:

• روی یک و یا دو شخصیت تمرکز کنید. در حالی که امکان وجود چند شخصیت دیگر در نمایش وجود داشته‌باشد. داستان بر روی شخصیت، کنش‌ها و واکنش متقابل یک ویا دو شخصیت اصلی متمرکز می‌شود.

• درگیری‌های نمایشی در نظر گرفته‌شده را در هر طرح بگنجانید که با درگیری‌های دیگر نمایش‌ها متفاوت باشد. درگیری چشمگیر باید در نتیجه‌ی کنش‌ها و شخصیت اصلی به یک بحران منجر شوند. در حالی که یک طرح واحد شامل چندین بحران جزئی نیز باشد. در هر طرح نمایشی باید یک بحران بزرگ وجود داشته باشد که باعث تغییر چشمگیر در زندگی شخصیت اصلی شود.

• هر طرح را با سایر موارد پیوند دهید. در نمایشنامه نویسی، باید به موارد دیگر به ویژه طرح اصلی ارتباط برقرار کند. در یک نمایش، حل تعارض باعث عواقب منفی ویا مثبت در طرح دیگر می‌شود. شخصیت‌های متحد مرکزی با بازی در یک نقش مهم در تقویت ارتباط بین طرح‌ها کمک می‌کند.

• یک خط زمانی مشخص و ثابت داشته باشید. نویسنده باید یک خط زمانی مشخص برای تمام نمایش را تعیین کند و  رفتار همه‌ی شخصیت‌ها در تمامی طرح‌ها در یک بازه‌ی زمانی مشخص امکان پذیر کند. نویسندگان کم تجربه، اکثراً قبل از اجرای برنامه نویسی، عملکرد کاملی را آماده نمی‌کنند و زمان مشخص را از دست می‌دهند و شنوندگان به دلیل ناسازگاری، به سرعت اعتماد و علاقه‌ی خود را به نمایش از دست می‌دهند.

• منطقی باشید. نمایشنامه‌های خیالی و اغراق آمیز برای جدی گرفته‌شدن از طرف شنوندگان باید منطقی باشند. یک اشتباه مکرر دیگر در نمایش اجتماعی باعث ایجادتکامل شخصیت در رفتار جدید از هر لحاظ می‌شود.

• تنظیم خاص و منحصر به فردی داشته باشید. از این به عنوان وحدت مکان یاد می‌شود. در حالی که شخصیت‌ها می‌توانند در هر زمان، طرح داوطلبانه به مکان جدیدی را انجام دهند. دنبال کردن داستان برای مخاطب که اکثر اقدامات در هر طرح در یک محیط مشخص انجام شود، راحت‌تر است.

• یک احساس غالب و یا مشخص را منعکس کنید. در یک نمایش با مدت زمان محدود، هر طرح باید یک احساس غالب را به جای سعی در پوشش طیف وسیعی از احساسات را بر انگیزد. شخصیت اصلی هر طرح ،اقداماتی را برای شناخت و پاسخ اعضای مخاطب، انجام دهد، حتی اگر از شخصیت متنفر نباشد. هدف اصلی این است که مخاطب درگیر احساسات با بحران در حال رشد در زندگی شخصیت شود. پاسخ عاطفی مخاطب می‌تواند مثبت و یا منفی باشد. خشم یا ترس، ترحم یا عشق اگر در مخاطب ایجاد نشود، نمی‌تواند علاقه او را حفظ کند و یا بر ر فتار او تأثیر بگذارد.

• فرهنگ و زبان هر طرح نمایشی متفاوت و باید حفظ شود. در حالی که احتمال مشابه بودن در سبک زندگی و پس زمینه‌ها مشخص باشد. شخصیت‌های دیگری در طرح‌ها ممکن است تحت شرایط کاملاً متفاوتی زندگی کنند. حفظ یکپارچگی زبان و فرهنگ هر نمایشی، باعث افزایش واقعیت داستان می‌شود. برای باور پذیری طرح نمایشنامه، نویسنده از شخصیت‌هایی با زبان مناسب آن شهر استفاده کند. نویسنده باید تصاویر واضحی از مکان مورد نظر خود ارائه دهد تا مخاطب به روشی باورپذیری آن را تجربه کند.

راهکارهای ایجاد شخصیت برای نمایشنامه‌ رادیویی:

• قهرمان رنج دیده: این قهرمان، به دلیل داشتن ویژگی‌های مثبت، بدون تقصیر خود دچار درگیری می‌شود. این قهرمان از اعتماد بیش از حد و یا دلیل ضعف شخصیتی و .. رنج می‌برد. با این حال، در دراز مدت، قهرمانان به دلیل فضیلت برجسته ی اخلاقی خود، در برابر نیروهای شیطانی که در برابر آن‌ها قرار دارد، غلبه می‌کنند.

• زوج پیر: آن‌ها شهروندان محکم و قابل اعتمادی هستند که در جامعه‌ی خود مورد احترام و تحسین هستند. وجود این زوج، افراد جامعه را ترغیب می‌کند تا نگرش خود را تغییر دهند.

• زوج جوان: این زوج، با چالش‌های زندگی روبرو می‌شوند و سعی به شروع خوب برای زندگی خود دارند و از همدیگر حمایت می‌کنند.

• مدافع و یا حکیم: این شخصیت ممکن است رهبر باشد که جامعه را به سمت راه جدید هدایت می‌کند و یا شخصیت‎‌های دیگر را از او پشتیبانی می‌کنند. این نقش ممکن است در جامعه اقتداری نداشته باشد اما به او احترام بگذارند.

• شخصیت متحد مرکزی: این شخصیت که به طور مداوم از پیام نمایش پشتیبانی می‌کند، میتوان برای تاثیر گذاری مخاطب شنونده برای پذیرش و تمرین رفتارهای جدید استفاده کرد. باید او را به عنوان یک فرد واقعی با نقاط ضعف و قوت به تصویر کشید.

• جست وجو کننده: این شخصیت به دنبال یک شیوه زندگی جدید و بهتر است. این شخصیت تحت تأثیر یکی از اشرار قرار می‌گیرد و ممکن است برای مدتی به نظر برسد که نیت خیر خود را از دست می‌دهد. با این وجود، سرانجام، ویژگی‌های شخصیتی قوی در پایان، پیروز می‌شود.

• شخصیت طنز: غالباً یک قهرمان نیست و دارای ویژگی‌های شخصیتی مانند دست و پا چلفتی، فراموشی یا بی فکری است که شنوندگان این شخصیت را در حین انجام یک رفتار احمقانه و سرگرم کننده، دوست دارند. در برخی از نمایش‌های رادیویی، این شخصیت احمقانه نشان داده می‌شود ولی حقایق اساسی زندگی را بهتر از دیگران نشان می‌دهد.

موسیقی رادیویی

موسیقی یکی از عناصری است که در برنامه رادیویی به جهت تاَثیرگذاری ، ایجاد ارتباط ، تنوع ، زیبایی و انتقال پیام به کار می­رود. اما این امر زمانی می­تواند به نتایج مطلوب دست پیدا کند که موسیقی نه تنها متناسب با برنامه که متناسب با زمان پخش آن انتخاب شود. انتخاب موسیقی برنامه­های رادیویی یکی از مناقشه برانگیزترین موضوعات در رادیوست. در عین حال توجه به ریتم شبانه­روزی بدن شنونده­ی رادیو نشان می­دهد که نیاز­های او در ۲۴ ساعت شبانه­روز متغیر و در افراد عادی قابل شناسایی است. این مقاله ضمن معرفی مهم­ترین نیاز­ها به تطبیق آن با انتخاب موسیقی برنامه رادیویی می­پردازد و الگویی را برای کاربرد موسیقی رادیو در شبانه­روز ارائه می­دهد.یافته­های این تحقیق که با کمک مطالعات کتابخانه­ای و اسنادی و مصاحبه­ی عمیق بدست آمده است می­تواند راهنمای برنامه­سازان و موجب جلب و جذب بیشتر شنوندگانی باشد که تا زمانی همراه رادیو باقی می­مانند که به نیاز آن ها پاسخ داده شود.

مجری رادیویی

مجری رادیو، شخصیت رادیویی یا ارائه‌دهنده رادیویی به فردی می‌گویند که وظیفه ارائه محتوا را در یک سخن‌پراکنی رادیویی بر عهده دارد. مجری‌های رادیویی که به پخش گزیده‌ای از موسیقی می‌پردازند، دیسک جاکی خوانده می‌شوند. اصطلاح شخصیت رادیویی همچنین می‌تواند شامل مجری‌های تاک‌شو رادیویی، مجری‌های رادیوهای پخش رادیویی اف‌ام و رادیوی ماهواره‌ای شود.

جواد اتش افروز-ژاله صادقیان-بهروز رضوی-علیرضا جاوید نیا-منوچهرنوذری- مرحوم حسین عرفانی-شهلاناظریان-منوچهر والی زاده

مسابقه رادیویی

بازنگ زدن و ثبت نام کردن درمسایقه رادیویی بعدچندروز به شما زنگ کی زنند ودرمسابقه شرکت می کنید.

تبلیغات رادیویی

تبلیغات رادیویی ; رادیو که رسانه ای غیر بصری است، چنین به نظر بیاید که دیدگاه های خلاقانه محدود می کند و صد راه تبلیغ کننده باشد.

به طور عادی برخی از محصولات یا نشانه های تجاری (برند)، نوع تبلیغ خود را به رسانه های بصری می سپارند. به هر حال، تنها مرز محدود کننده برای نویسنده متن آگهی، بلندای پرواز خیال اوست. گاهی هم برخی از نشان های تجاری که به نظر می آید در رادیو برای تبلیغ خود راه حل مناسب برای تطبیق با آن با آن نخواهند یافت، با انتخاب روش هایی اصیل و ناب، از رسانه استفاده می کنند. رمز نوشتن آگهی های رادیویی تاثیرگذار اول از همه دانستن نحوه، زمان و دلیل گوش دادن شنونده به تبلیغات رادیوی می باشد. پس از این کار می توان با استفاده از ابزار و فن های متفاوت، دست به کار شد. بکارگیری اغلب این نوع روش های در تبلیغات رادیویی به شکلی خاص است.

نحوه گوش کردن شنونده به تبلیغات رادیویی

مخاطب شنونده رادیو دو نوع است شنونده همیشگی یا شنونده سلیقه ای. شنونده همیشگی تبلیغات رادیویی ترجیح می دهد الگوی عادت روزانه را دنبال کند، از او انتظار می رود همان موج همیشگی رادیو را برای شنیدن روشن کند. میل به شنیدن موارد همیشگی تبلیغات رادیویی در اوج ساعت هایی از صبح زود که شنونده برای کار آماده شده است (به جایی برود) و هم در طول روز کاری وجود دارد.

شنیدن سلقه ای به تبلیغات رادیویی بنا بر انتخاب خاص یا آگاهانه کانال یا برنامه خاص از طرف شنونده صورت می گیرد. توجه مخاطب و حد درگیرشدن او با برنامه هنگامی سلیقه ای باشد، به طور طبیعی بیشتر است. این نوع شنیدن انتخابی به تبلیغات رادیویی به طور معمول در زمان فراغت و هنگامی صورت می گیرد که شنونده می تواند توجه بیشتری به تبلیغات رادیویی داشته باشد.

زمان و دلیل گوش کردن شنونده به تبلیغات رادیویی

دو دلیل به طور گسترده در بین مردم باعث گوش کردن به رادیوی می باشد: کاربردی یا عاطفی، دلیل کاربردی شامل نیاز به دانستن مسائلی مانند گزارش ترافیک یا پیش بینی هوا شناسی است. دلیل عاطفی ممکن است از وابسته شدن شنونده به یک برنامه خاص یا مجری و یا ترجیه او از یک سبک خاصی موسیقی ناشی شده باشد. صبح ها خواسته هر یک از شنونده گان می تواند بین کاربردی و عاطفی بودن، به تناوب تغییر کند. بین بسیاری از خانواده ها در وقت صبحانه، صدای پخش شده از رادیو در فضا تجربه ای مشترک استو در زمانی صورت می گیرد که اهالی خانه را بیدار و برای رفتن به سر کار آماده کند.برخی هم ممکن است به صورت انتحابی بخش هایی از اخبار را گوش کنند و تا رسیدن به سر کار، از رادیویی که داخل خودرو قرار دارد، همچنان شنیدن را ادامه دهد. در طول روز، نوع شنیدن رادیو به محیط بستگی دارد. در محل کار، جایی که شنیدن یک تجربه همگانی است و برنامه با رضایت عمومی انتخاب می شود، گوش کردن به رادیو همیشگی است و کاربردی که دارد، ایجاد حال و هوای مناسب کاری است. در خانه روشن کردن رادیو به خاطر داشتن یک همراه در طول انجام کارهای روزانه است. در چنین محیطی انتخاب برنامه، شخصی و سلیقه ای است حتی اگر توجه و شرکت شونده در آن بسیار کم باشد. در شب و یا آخر هفته مشارکت شخصی و انخاب سلیقه ای فرد در برنامه بسیار بیشتر می شود.

از واقعیت غیر قابل دیدن برنامه تبلیغات رادیویی استفاده کنید.

این واقعیت که گروه اجرای تبلیغات رادیویی نمی تواند با هیچ تصویری یا شکلی تصویر شده بر مخاطب تاثیر بگذارد، به هیچ وجه از پیامد مثبت پیام نمی کاهد. اجرای موثر تبلیغات رادیویی از این واقعیت که مخاطب برای دیدن، چیزی ندارد، بهره برداری می کند تا به طرز ویژه و گیرا، غافل گیری بعدی را در او ایجاد کند. در مورد تبلیغات رادیویی، تصویر را می توان در ذهنیتی که به طور عادی بر اساس برنامه تبلیغاتی چاپ شده و آگهی های تلویزیون و سینما درون فکر شنونده شکل گرفته است، پیدا کرد. در ذهن شنونده، کلمه ها و یا عبارت ها و یا لحن متن تبلیغات رادیویی وجه اشتراک یا تداعی خاصی را پیدا می کنند، که به او امکان تجسم یا درک مستقیم شخصی را می دهند. یکی از رمز های موفقیت در نوشتن متن های تبلیغات رادیویی، شناخت مخاطب در حدی است که بدانید چه چیزی باید به او گفتو یا عرض کرد تا در دیده ذهن شنونده تصویر به درستی تجسم شود و از همین جا قدرت خیال پردازی آنها بقیه کار را ادامه خواهد داد.

برای تبلیغات رادیویی صحنه را آمده کنید.

انباشت سر خط های متن تبلیغات رادیویی با اطلاعات ضروری، بسیار اهمیت دارد تا شنونده بتواند با مراجعه به این نکات اولیه تصویری درباره آنچه که در جریان است، در ذهن خود مجسم کند. اگر در متن تبلیغات رادیویی شخصیت هایی وجود دارند، شنونده نیاز دارد بداند چه کسانی هستند، از کجا آمده اندو کارشان چیست؟ گاهی این کار به آسانی و با شروع سخت از سرخط ها و ایجاد جلوه های ویژه صدا، میسر است. یکی از شخصیت ها می تواند دیگری را به عنوان دوست، همکار یا عضوی از فامیل، مخاطب قرار دهد.سخن تبلیغات رادیویی از چند نکته اصلی یا آنچه که مشاهده می کند، می تواند کلید گشودن رمز درباره نوع رابطه و محیطی که شخصیت ها در آن قرار دارند، باشد. در متن، یکی از شخصیت ها هنگام مورد خطاب قرار دادن افراد دیگر حاضر در صحنه، می تواند باعث شود که شنونده نقش بیش از یک نفر را در گفتگو تجسم کند.به گوش رسیدن صدای اطرافیان در یک محل شلوغ و عمومی، به تقویت این موضوع کمک می کند. فکر کنید صحنه داستان تبلیغات رادیویی شما در کجا اتفاق می افتد؛ در فضای سر بسته و یا آزاد؟ اگر سر بسته باشد یک اتاق کوچک معمولی و یا سالنی بزرگ است؟ اگر در فضای آزاد است هوا سرد یا گرم، مرطوب، خشک و یا پر باد است؟ اول از همه شخصیت های شما در چنین جایی چه کار می کنند؟ درباره آن چیز هایی که باید برای اینگونه پرسش های شنونده تبلیغات رادیویی پاسخ های سریع و آسان فراهم کنند، فکر کنید.

استفاده روش های آشکارسازی و پرده برداری در تبلیغات رادیویی ( مثل عکاسی صنعتی عمل    می کند)

شنوندگان رادیو می توانند یک آگهی تبلیغات رادیویی را به چشم ببینند، گروه اجرای تبلیغات رادیویی در برآورده کردن انتظارات آنها فرصت بهتری دارد تا با متن نوشته گفتگوها و ایجاد صداهای خاص، آنچه را که مخاطبان تا انتهای کار و رسیدن به آخرین پرده باید یا نباید حدس بزنند، طولانی تر کند. مهارت تبلیغات رادیویی در القای این فکر به شنونده است که می داند چه اتفاقی خواهد افتاد، در حالی که برعکس انتظار او، پایان کار کاملا چیز دیگری باشد. واژه آشکارسازی در متن نوشته به معنی لحظه ای است که نکته با اهمیت متن و آگهی، مانند بلور کاملا شفاف شده باشد. هنگامی که آشکار سازی غیر منتظره باشد، شنونده را غافل گیر می کند و درست مانند همان لحظه قدرتمندی است که به نتیجه گیری اصلی یک لطیفه (جک) می رسد. اگر که این روش آشکارسازی با پیام تبلیغات رادیویی دست به دست هم داده باشند بیشترین قدرت تاثیر گذاری را دارند.

در تبلیغات رادیویی شخصیت های خود را به وضوح ترسیم کنید. شیوه صحبت شخصیت ها با یکدیگر در تبلیغات رادیویی، می تواند به شنونده اطلاعات زیادی بدهدو نیز هر یک از شخصیت ها را واقعی تر نشان دهد. مشخص کردن موقعیتی که شخصیت ها دارند، بر نوع حرف زدن، انتخاب کلماتی که به کار می برندو سخنانی که بیان می کنند یا نمی کنند، تاثیر دارد. این تاثیر در داشتن تسلط بر گفتگو، هدایت آن به وسیله قطع صحبت دیگری و یا هنگام انتظار به دعوت سخن، نشان داده می شود. با به وجود آوردن ارزش های نابرابر در حالت و وضع شخصیت ها هر یک ار آنها به وضوح نقش مشخصی را پیدا می کنند که قابل قبول تر نیز می باشد.

به همین شکل نیز اجازه ابراز احساسات به شخصیت ها، می تواند در ذهن شنونده پرسش هایی بوجود بیاورد که هم شخصیت ها و هم داستان را جذاب تر بکند. اگر در ابتدای تبلیغات رادیویی یکی از شخصیت های داستان با ابراز خشم و یا غم و احساساتی مبالغه آمیز معرفی شده است، به ناگهان داستان آن تبلیغات رادیویی جالبتر می شود. اگر گریه ای غیر قابل کنترل سر دهد یا خنده های هیستریک بکند، در ما خود به خود دانستن دلیل آن تحریک می شود. افزودن جزئیات نیز در تبلیغات رادیویی می تواند شخصیت را واضح تر کند.لزومی ندارد که محتوای متن تبلیغات رادیویی با انباشتن کلمات بیش از حد سنگین شده باشد – در این حالت باید به صورت انتخابی از عناصری استفاده کنید که بتوانند انعکاسی از رفتار شخصیت شما باشند و در فکر شنونده تصویر روشنی از او ترسیم کنند.

در هر حال، در تبلیغات رادیویی رمز آفریدن شخصیت های جالب و باور نکردنی به عهده نویسنده متنی است که آنها را به خوبی می شناسد. شاید تصور درباره کسی که فکر می کند برای غالب شخصیت او مناسب است و سپس تکمیل آن به شکل چهره، سازگار باشد.

برای تبلیغات رادیویی پیش صحنه بنویسید.

هنگام خلق کاراکتر های یک تبلیغات رادیویی ، پایه ریزی اساس رابطه آنها با دیگر افراد متن از اهمیت بسیار برخوردار می باشد. این کار به وسیله پردازش پیش صحنه میسر است. پیش صحنه سکانسی از اتفاق های اصلی و راهنمای صحنه اصلی در یک آگهی می باشد. تکمیل پیش صحنه با شناسایی همه پرسش های ممکن درباره شخصیت های سناریو داستان و سپس دادن پاسخ به آنها، انجام می گیرد. نوشتن پیش نویس صحنه به گروه اجرا اجازه می دهد تا به عمق وجود شخصیت ها بهتر چی ببرند. پیش صحنه با توجیه رفتاری که از شخصیت ها سر می زند و واکنش هایی که نشان می دهند، کمک می کند تا صحنه ای جالب از نوعی که حقیقی تر و باور کردنی تر است، فراهم آید.

جلوه های ویژه صدا در تبلیغات رادیویی

در تبلیغات رادیویی جلوه های ویژه صدا همراه با موسیقی، می تواند ابزاری مفید در نشان دادن حالت و یا ایجاد محل داستان باشد. به هر حال همیشه باید دقت کرد تا از آن استفاده به جا و آگاهانه ای شده باشد، زیرا هر جلوه ویژه صدا بدون داشتن نقش کامل کننده صحنه ای از داستان، ممکن است مزاحم و یا حتی نامناسب باشد. در تبلیغات تلویزیونی منظره سرخ شدن یک تکه گوشت در تابه همراه با صدای جلز ولز آن، چنان تاثیر قوی بر بیننده دارد که او حتی می تواند بویش را هم استشمام کند. ولی د رادیو به هر حال این خطر وجود دارد که جلز ولز گوشت با صدای ریختن آب اشتباه شود (که اغلب جلوه ویژه صدای ریختن چای یا قهوه در تبلیغات است) و به آسانی شبیه به صدای هر مایع دیگری هم باشد که شنونده را سردر گم می کند!

مزیت های تبلیغات رادیویی

– برنامه تبلیغی (کمپین تبلیغاتی) کمپین تبلیغات رادیویی می توانند به صورت محلی و یا سراسری پخش شوند. ظرفیت پخش در یک رادیوی محلی می تواند به سود هدفمند بودن روی سخن به سمت مخاطبانی باشد که در یک محل هستند.

– برنامه تبلیغات رادیویی در مقایسه با تلویزیون هم از نظر پخش زنده و هم از نظر تولید، ارزانتر تمام می شود.

– با گسترش بودجه می توان تبلیغات رادیویی را زود به زود و به مدت طولانی تر پخش کرد تا پوشش بیشتری از نظر اطلاع رسانی داشته باشد.

– به منظور رساندن به شنوندگان مختلف و برای دسترسی به آنان در زمان های مختلفی در روز مانند ساعت رانندگی که گروهی از مردم به سر کار می روند و یا از آن بر می گردند، می توان زمان پخش را خرید.

– مردم می توانند در وضعیت هایی که دیدن تلویزیون و یا خواندن روزنامه غیر ممکن است، به رادیو گوش دهند.

کمبودهای تبلیغات رادیویی

– آمار شنوندگان هر ایستگاه رادیویی به جز برنامه های صبح گاهی، به نسبت مخاطبان رسانه های دیگر (به طور مثال تلویزیون) پایین است.

– خطر شنیدن مدام یک آگهی از رادیو در حدی که خسته کننده است، وجود دارد.

– فراوانی بیش از حد ایستگاه های رادیویی تبلیغاتی، امواج منتشر شده از آنها را به حدی شلوغ می کند که هر یک از ایستگاه های پخش در بازار، حضور کمرنگی دارند.

– فقدان هرگونه تصویر دیدنی به این معنا است که هر آگهی رادیویی در رقابت با تبلیغات تلویزیونی، باید بیشتر تلاش کند.

خبررادیویی

راديو و تلويزيون شريک لحظه­ هاي زندگي افرادند و با پيام ­هاي فرهنگي، آموزشي، بهداشتي و … خود مسير زندگي را به آنها نشان مي ­دهند. همچنين منبع اطلاعات نيز شمرده مي شوند و اخبار و اطلاعات را در اختيار مخاطبان خود قرار مي­ دهند.

طي سال هاي اخير گسترة وسيعي از رسانه­ هاي گروهي و شبکه­ هاي اجتماعي به وجود آمده که مخاطبان را از هرسو تحت نفوذ خود قرار داده ­اند و هر کدام درصددند تا فضاي بيشتري را در مجموعة سپهر رسانه ­اي از آن خود کنند و از اين طريق بتوانند مخاطبان بيشتري را به سوي خود جلب کنند، راديو وضعيت خاصي دارد، زيرا اين رسانه در گذشته ­اي نه چندان دور يکي از پرمخاطب ­ترين رسانه­ ها بوده و به تدريج و با ظهور رسانه­ هاي جديد، برخي از مخاطبان خود را از دست داده است. با اين همه، کاهش مخاطب به معناي از ميدان به در شدن راديو نيست، زيرا هر رسانه­ اي از ويژگي­ هايي برخوردار است که آن را از ساير رسانه­ ها متمايز مي کند.

اگر رسانه­ اي بتواند اول از قابليت ­هاي خاص و دوم از قابليت ­هاي عام که رسانه ­هاي ديگر هم از آن بهره­مند هستند، نهايت استفاده را بکند، با اطمينان مي­ توان گفت که مي­ تواند جايگاه خود را در نظام نوين ارتباطات بهبود بخشد. لازمة اين کار شناخت درست ويژگي­ ها و همة آن عناصري است که در اين رسانه دخيل هستند و يا به عبارت ديگر پاسخگويي سنجيده و درست به زنجيره ارتباطات پنج قسمتي هارولد لاسول (چه کسي؟ چه مي­گويد؟ از طريق چه رسانه­ اي؟ خطاب به چه کسي؟ و با چه تاثيري؟) است.

ويژگي­ هايي راديو چون بيان کليات، تخيلي بودن، انعطاف پذيري، تحريف ناپذيري به ويژه در عرصه خبررساني، در دسترس بودن، سرعت انتقال اطلاعات، ارزان بودن؛ سبب مي شود تا ساخت قالب­ هاي برنامه ­اي در آن به طور کامل از ساير رسانه­ ها متمايز باشد. از سوي ديگر بعضي از قالب­ هاي برنامه ­اي نيز بيشتر به راديو اختصاص دارد از جمله موسيقي و برنامه ­هاي تلفني. هر چند که تلويزيون از اين قالب­ ها استفاده مي­ کند اما اين قالب ­هاي برنامه­ اي بيش از آنکه تلويزيوني باشند راديويي هستند بنابراين با توجه به قابليت ­هايي که راديو از آن برخوردار است، باز هم مي­ تواند به عنوان يک رسانه تاثيرگذار در عصر ارتباطات، به ويژه عرصه خبر حضور فعال خود را حفظ و حتي آن را تقويت کند.

با توجه به سال هايي که از فعاليت ­هاي خبري رسانه ملي در ابعاد گوناگون مي­ گذرد اين فعاليت ­ها بايد از دايره تنگ شيوه­ ها و تکنيک­هاي قديمي توليد و انتشار خبر خارج و با اصول، شيوه­ ها و تکنيک­ هايي منطبق شود که وظيفه اطلاع رساني صدا و سيما را با دوراني که به آن “عصر اطلاعات” و “جامعه اطلاعاتي” مي ­گويند هماهنگ و همسو کند.

رادیوفرهنگی وهنری

موضوعات فرهنگی، ادبی، هنری، بویژه مباحث فکری معاصر می‌پردازد. در کنار بهره‌گیری در خور از پخش موسیقی، پاسخگویی به نیازهای فرهنگی جامعه معاصر از اهداف این رادیو است.

رادیو اجتماعی

موضوعات مهم و به روز اجتماعی در حوزه‌های خرد و كلان به طور كلی درونمایه است.

رادیوورزش

موضوعات مهم ورزشی ایران وجهان را به بینندگان می رساند.

مخاطبان تماس می گیرند درباره مشکلان خانوادگی،تحصیلی،کاری و…مشاوره می دهند